به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، آتش‌سوزی‌ها معطوف به یک بازه زمانی خاص و محدود به امروز و دیروز و حتی یک مکان خاص نیست. همان‌طور که در تهران شاهد آتش‌سوزی‌ها هستیم، در سایر استان‌ها هم اخبار متعددی از وقوع حریق در بافت طبیعی و گیاهی به گوش می‌رسد. پیرو همین مساله و به‌منظور آسیب‌شناسی رفتاری مسئولان و نوع مواجهه ما با این آتش‌سوزی‌ها با محمد درویش، فعال و پژوهشگر محیط‌زیست و از مدیران سابق سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت‌وگویی انجام دادیم و او در این‌باره به «فرهیختگان» گفت: «اگر می‌توانستیم رفتارهای پرخطری که مردم معمولا انجام می‌دهند را کنترل کنیم، بخش بزرگی از این آتش‌سوزی‌ها اتفاق نمی‌افتاد یعنی بخش قابل‌توجهی از این آتش‌سوزی‌ها به‌خاطر رفتارهای سهوی است و ریشه انسانی دارد. مثلا چوپان‌ها مثل تمام ادوار زندگی و فعالیت‌شان حین کار چای درست می‌کنند و برای حرارت مورد‌نیازشان هم یک بوته گون را آتش می‌زنند، مثل همیشه منتهی گاهی مثل همین روزها که پوشش گیاهی خیلی خوب است و همه خشک شده یکباره این آتش زیاد می‌شود و آنها شوکه می‌شوند و کار از دست آنها در می‌رود. یا مثلا مسافر و گردشگری شیشه مربا یا پلاستیکی را در طبیعت جا گذاشته که آب باران در آن جمع می‌شود، تبدیل به ذره‌بین می‌شود و در ساعت‌هایی از روز این علف را آتش می‌زند. یک بطری آب‌معدنی می‌تواند تبدیل به ویژگی ذره‌بینی شود. یا مثلا ته‌سیگاری که از خودرو پرت می‌کنند، الان تا کنار جاده هم علوفه است و این کار می‌تواند باعث آتش‌سوزی شود. آتش‌سوزی درمحل کارم یعنی باغ گیاه‌شناسی که اتفاق افتاد، دقیقا همین دلیل را داشت. اتفاقی آنجا بودم و دیدم راننده‌ای از ماشین ته‌سیگاری به بیرون پرت کرد و از کنار اتوبان ضلع‌غربی پارک چیتگر آتش گرفت و تا داخل پارک هم ادامه یافت. تا آتش‌نشانی بیاید دوهکتار از منطقه سوخت. اینجا رسانه خیلی می‌تواند کمک کند. صداوسیما باید کلیپ‌های جذاب کوتاه بسازد و این هشدارها را بدهد. دریغ از اینکه این کار انجام شود، چقدر هم خواهش و درخواست می‌کنیم. انگار‌نه‌انگار صداوسیما وظیفه‌ای دارد. می‌تواند راحت دراین زمینه کمک کند. به جای یک‌درصد تبلیغات چیپس و پفک از این کلیپ‌ها بسازد. از بخشی از این آتش‌سوزی‌ها جلوگیری می‌شود.»
ساده‌ترین کارها را برای مواجهه با آتش‌سوزی‌های طبیعی انجام نداده‌ایم
درویش در ادامه بااشاره به ضعف مدیریتی و ناتوانی ما در مواجهه با آتش‌سوزی‌ها به‌ویژه آنهایی که ریشه طبیعی دارند، گفت: «ما فقط از یک نوع آتش‌سوزی نمی‌توانیم جلوگیری کنیم، آن‌هم وقتی رعد و برق شود و درختی آتش بگیرد. طبیعت آماده است و آتش گسترده می‌شود. در‌غیر این صورت بقیه را می‌توانیم در مرحله پیشگیری کنترل کنیم که این اتفاق رخ ندهد. به‌مرحله آمادگی می‌رسیم، بالاخره آتش اتفاق می‌افتد. کاری نمی‌توان کرد و مواقعی آتش اتفاق می‌افتد، دراین مواقع اگر به کمتر از یک ساعت وقوع آتش به محل برسیم تا 90درصد خسارت‌ها کاهش می‌یابد. دلیل اینکه نمی‌رسیم به‌خاطر این است که سامانه درستی نداریم که مردم از آن اطلاع داشته باشند، یعنی دو شماره تلفن 1504 و 1540 را خیلی‌ها حفظ نیستند. همواره می‌گوییم شماره تلفن سه‌رقمی دولت اعلام کند که مردم به یاد داشته باشند و آتشی دیدند اطلاع دهند و یگان‌های امدادی برسند. دیروز از بچه‌های منابع طبیعی شنیدم ظاهرا شماره تلفن سه‌رقمی را در نظر گرفته‌اند. می‌خواهند از فردا اعلام کنند و امیدوارم این اتفاق بیفتد و این مشکل حل شود. به‌هرحال شماره تلفنی هم که بیان کردند 139 است که امداد جنگل و مرتع است.
وی ادامه داد: نکته بعدی اینکه سازمان جنگل‌ها تمام مناطق آسیب‌پذیر در زاگرس و ارسباران و هیرکانی را تقسیم بندی کرده است و ما می‌دانیم چه جاهایی بیشتر آتش می‌گیرد. درطول این 50-40 سال این را فهمیدیم. در مناطق یگان‌های آماده‌باش بگذارید. کمپ ایجاد کنید و آموزش به جامعه محلی بدهید، خوشبختانه داوطلب زیاد است، تجهیزات برای آنها فراهم کنید یعنی کفش ضدحریق و لباس ضدحریق، دمنده و... فراهم کنید تا موقعی که آتش گرفت در کمتر از یک‌ساعت خاموش کنیم. همین چند کار متاسفانه انجام نمی‌شود. نکته بعد هم اینکه از این کارهای بروکراتیک دست بردارید، اینکه نامه به نیروی نظامی بزنیم که هلی‌کوپتر بفرستد تا آتش را خاموش کند و ساعتی 20میلیون پول بریزند. این مملکت ماست و واقعا باید در ستاد فرماندهی کل‌قوا حل شود که وقتی آتش گرفت، هلی‌کوپتر بلند شود و منتظر ریختن پول نباشد.»
اخبار مرتبط: