به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، محمد درویش، رئیس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی «یونسکو» ضمن تاکید براینکه وضعیت منابع طبیعی کشور خصوصا جنگل‌ها خوب نیست به «فرهیختگان» گفت: «هرسال بین هشت‌هزار هکتار تا 40هزار هکتار جنگل‌های ما دراثر آتش‌سوزی از بین می‌رود. 33 سال است در این حوزه هستم و هرسال هم داد می‌زنم که تا چه زمانی می‌خواهید این روند را ادامه دهید، چرا هیچ‌کسی هیچ‌کاری نمی‌کند و چرا منتظر می‌شویم آتشی اتفاق بیفتد و بعد کاسه چه‌کنم چه‌کنم دست بگیریم. آن زمان می‌گفتیم چرا سازمان جنگل‌ها یک هلی‌کوپتر برای مهار آتش‌سوزی داشته باشد و این برای رصد جنگل‌ها و مواجهه با مسائلی نظیر آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع کافی نیست. حاصل این شد که همان یک هلی‌کوپتر را هم از سازمان جنگل‌ها گرفتند و گفتند صرف دستورالعمل نیروهای مسلح هیچ سازمانی به جز نیروهای مسلح حق رصد هوایی سرزمین را ندارد.»
سازمان جنگل‌ها برای اطفای‌حریق باید به نیروهای مسلح پول بدهد!
درویش درادامه با انتقاد از عدم‌برخورداری سازمان جنگل‌ها از امکانات کافی برای مواجهه به‌موقع و کارآمد با بلایای اینچنینی افزود: «براساس دستورالعمل نیروهای مسلح گفته‌اند نه سازمان محیط‌زیست و نه سازمان جنگل‌ها نمی‌توانند از هواپیماها و هلی‌کوپترهای مجهز برای اطفای‌حریق برخوردار باشند و اگر لازم باشد به ما بگویند ما به آنها کمک می‌کنیم اما در پروتکل‌های نیروهای مسلح این‌طور است که فقط نیروهای مسلح در مواقعی که بحث امنیت ملی باشد باید نیروهای خود را اختصاص دهند، در بقیه موارد سازمان‌ها باید حق‌الزحمه نیروهای مسلح را پرداخت کنند. بحث آتش‌سوزی جنگل‌ها هم جزء شمول دستگاه امنیتی به حساب نمی‌آید، درصورتی‌که چه موضوعی از این مهم‌تر که این جنگل‌ها را از دست بدهیم؟ با از دست رفتن این جنگل‌ها تاب‌آوری سرزمین کم می‌شود. وضعیت منابع آب شیرین ما مختل می‌شود. مهاجرت اتفاق می‌افتد. ریزگردها افزایش می‌یابد. مردم بیشتر مسموم و آلوده می‌شوند. بنابراین این نکته را حتی برای نیروهای مسلح نتوانستیم جا بیندازیم که شما اجازه نمی‌دهید دستگاه‌های متولی محیط‌زیست و منابع طبیعی یگان هوایی داشته باشند یا حداقل اینکه شما منتظر این نباشید پولی به حساب شما واریز کنیم.»
علی‌رغم پیش‌بینی‌ها دوباره غافلگیر شدیم
این فعال محیط‌زیست با عجیب خواندن این مبادلات پولی بین‌دستگاه‌های دولتی گفت: «اینکه دستگاه متولی حفاظت جنگل‌ها درصورت حریق منابع جنگلی برای خاموش کردن آن از نیروهای مسلح درخواست کند و آنها هم پول این کار را دریافت کنند به‌نوعی پول از این جیب دولت به آن جیب دولت است. این چه معنی دارد؟ تازه سوای این اگر همه‌چیز روی روال باشد و به ایام عید فطر نخورد و بگویند وزیر و وکیل نبود یا به تعطیلی بخورد و تا بخواهند پول بریزند و هلی‌کوپتر بلند شود و دو، سه روز از آتش بگذرد. این قصه‌ای است که من حداقل 30 سال است تکرار می‌کنم و باز نتوانستم این مشکل را حل کنم. امسال از ابتدای سال گفتیم چون ترسالی است میزان آتش‌سوزی زیاد است. همه می‌دانستند. در سازمان جنگل‌ها و محیط‌زیست هم همه می‌دانستند این اتفاق قرار است رخ دهد، چرا دوباره غافلگیر شدیم. حداقل می‌توانستند درمناطق حادثه‌خیز سازمان جنگل‌ها رصد کنند و می‌دانند چه مناطقی از جنگل‌های ما در زاگرس و ارسباران و هیرکانی آسیب‌پذیرتر نسبت به آتش هستند. درآن مناطق باید کمپ‌هایی را مستقر می‌کردند. با جامعه محلی همراه می‌شدند و به آنها تجهیزات می‌دادند که اگر آتشی گرفت بلافاصله نیروها بروند و دیگر چنین اتفاقی رخ ندهد، حتی این کار را هم نکردند. بازهم دوباره غافلگیر شدند. این مساله شگفت‌آور است. این پول و امکاناتی نمی‌خواهد، فقط مدیریت می‌خواهد، فقط دلسوزی می‌خواهد.»
برای مسئولان ما قیمت پراید مهم‌تر از نابودی جنگل‌هاست
مدیرکل سابق دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست درادامه با اشاره به اظهارات چندی پیش رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور خاطرنشان کرد: «رئیس سازمان محیط‌زیست می‌گوید سرمایه‌گذاری برای اطفای‌حریق در کشور ما توجیه اقتصادی ندارد. در هر کشور دیگری اگر رئیس سازمان محیط‌زیست چنین حرفی مطلبی بیان می‌کرد باید فردا استعفا می‌داد. چگونه است وقتی وزیر اقتصاد ما درباره خودروسازی ما حرفی می‌زند که به مذاق رئیس‌جمهور سازگار نیست، همان روز برکنار می‌شود اما رئیس سازمان محیط‌زیست این حرف شاذ را بیان می‌کند و هیچ کاری هم ندارند. این نشان‌دهنده این است که مسئولان به موضوع محیط‌زیست اهمیتی نمی‌دهند. برای آنها قیمت پراید و تخم‌مرغ، گوجه‌فرنگی به‌مراتب مهم‌تر از سوختن جنگل‌ها و نابودی تالاب‌هاست. تعارف را باید کنار گذاشت. اگر کشوری می‌تواند موشک به فضا بفرستد و ماهواره داشته باشد و موشک قاره‌پیما و کیک زرد درست کند، چطور نمی‌تواند مشکل آتش‌سوزی جنگل‌ها را حل کند؟ نخواستند در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند. برای آنها مهم نبوده است. چپ و راست هم در این امر به یک اندازه مقصر بودند.»
اگر قرار است مردم آتش را خاموش کنند دولت به چه کار می‌آید؟
درویش با اشاره به تجربه سایر کشورها درامر مواجهه با آتش‌سوزی جنگل‌ها ادامه داد: «خداراشکر چنین جنگل‌هایی که در استرالیا و آمریکا وجود دارد در ایران نداریم. جایی که پنج‌درصد پوشش درختی داشته باشد، جنگل می‌گوییم که فائو این تعریف را قبول ندارد. مثلا می‌گوییم 12میلیون هکتار پوشش جنگل داریم اما طبق تعریف فائو ما دومیلیون هکتار هم پوشش جنگلی نداریم.
بنابراین اگر آن جنگل‌های متراکمی که آنجاست را اینجا داشتیم همه‌چیز نابود شده بود و مردم باید شهرها را هم خالی می‌کردند. ما دو، سه درخت داریم که وسط آن علف است و آتش می‌گیرد و نرم نرم درخت‌های آن وسط هم آتش می‌گیرد. آتش‌سوزی در کشور ما خیلی راحت‌تر مهار می‌شود، اگر به‌موقع بالای سر آتش برسیم. سازمان جنگل‌های ما می‌گوید اگر الان به من یک هلی‌کوپتر بدهند من حتی نمی‌توانم پول خلبان آن را بدهم. همین الان می‌گوید سی‌میلیارد تومان به نیروهای مسلح بدهکار هستیم، آن‌هم بابت تقاضاهای قبلی، دولت هم اخیرا 15میلیارد تومان بودجه اختصاص داده است که بدهکاری‌های قبلی را تسویه کنند. چرا باید چنین اتفاقی در کشور بیفتد؟ چرا باید منتظر باشند که پول را به سازمان جنگل‌ها بدهیم و سازمان جنگل‌ها به نیروهای مسلح بدهد. چرا از این جیب به آن جیب می‌کنیم؟ دراین مورد هم مثل خیلی‌دیگر از موارد مردم باید دست به جیب کنند که کردند.»
اخبار مرتبط: