به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، بازنشر عکس فرهاد کاظمی در کنار عابدی پله همراه حمید استیلی و محمد خاکپور بهانهای شد تا سراغ دایی فرهاد، سرمربی کارکشته و با تجربه فوتبال کشورمان برویم و درخصوص شرایط روز فوتبال ایران، بادران، تجربه مربیگری در این سالها و اوضاع و احوال فدراسیون و تیم ملی با او گپی بزنیم. کاظمی که اتفاقا از آن دسته از مربیان خوشمشرب فوتبال ایران بهشمار میرود، در این گفتوگو صحبتهای جالبی را مطرح کرد که خواندن آن خالی از لطف نیست. گفتوگوی «فرهیختگان» با کاظمی را در زیر میخوانید.
از آن عکس خاطرهانگیز با عبدی پله شروع کنیم.
فکر میکنم سال ۱۳۷۰ بود که برای رقابتهای جام رمضان به امارات رفتیم و یک دیدار نمادین را برگزار کردیم که قبل از برگزاری مسابقه فرصتی پیش آمد تا با این بازیکن غنایی عکس بگیریم. بازی با ستارگان دنیا بود، آنها در یک تیم حضور داشتند و در تیم دیگر هم ما بازی میکردیم. بازی مقابل تیم عابدی پله و دیدار با او بسیار لذتبخش بود و سفر خاطرهانگیزی را پشت سر گذاشتیم. نکته جالب اینکه بعد از مسابقه این بازیکن از نحوه بازی بچههای ما بسیار تعریف و تمجید کرده و درمجموع دیدار و سفر خیلی خوبی را در آن سال پشت سر گذاشتیم و به قولی خیلی خوش گذشت.
از شرایط بادران چه خبر؟ گفته میشود تعداد کروناییهای این تیم بیشتر از هر تیم دیگری است و انگار شرایط در تیم شما خطرناک است.
الان تست کرونای هشت بازیکن بادران مثبت اعلام شده و این تعداد باید حدود ۱۰ روز تا دوهفته در قرنطینه باشند. اصلا آمدیم و تست همه بازیکنان منفی شد، اما در آستانه رقابتها تست چند بازیکن مثبت اعلام شود آن زمان چه کار باید بکنیم؟ هرچند تا آن زمان هم باید چندین مرتبه دیگر تست بدهیم و مشخص نیست درنهایت چه اتفاقی خواهد افتاد. از سوی دیگر به اعتقاد من هیچکدام از پروتکلهای بهداشتی را رعایت نمیکنیم و اصلا نمیتوانیم رعایت کنیم و هرکس هم ادعا کند که میتواند همه پروتکلها را رعایت کند، دروغ میگوید. درهرصورت باید مرجعی باشد که همه تستها در آنجا انجام شده و اینطور نباشد که هر تیم در یک آزمایشگاه تست بدهد که مثلا ما تست ۷۵۰هزار تومانی بدهیم و یک تیم دیگر تست ۱۰۰هزار تومانی! این درحالی است که با این وضع رعایت پروتکلها غیرممکن است پاسخ تست همه بازیکنان و کادرفنی منفی باشد و مطمئن باشید حدود یکسوم تا یکچهارم از هر تیمی صددرصد کرونا دارند. این موضوع دیگر در جامعه نمود دارد و همه آن را میبینند.
برخی هم عقیده دارند که بعضی باشگاهها تست کرونای بازیکنان و کادر خود را بهصورت عمدی مثبت اعلام میکنند و بهنوعی اصطلاح کرونانمایی را بهکار میبرند.
بحث این صحبتها نیست، بلکه بحث این است که اصلا نمیتوانند این پروتکلها را رعایت کنند. بعد شما میگویید کرونانمایی! کدام کرونانمایی؟ الان در همان محیط کار شما هم که حضور دارید اگر 10 نفر نشسته باشند سه تا چهار نفر ناقلند، اما چون خفیف است خودشان خبر ندارند! الان از تیم ما کسانی که کرونا گرفتهاند، اشکشان درآمده و میگویند ما سالم بودیم. درهرصورت طبق سیاستگذاریها باید ۷۰ درصد مردم دنیا به این بیماری مبتلا شوند، اما الان که صحبت از بازی در کشورمان میشود یک مقدار سیاسیبازی هم دخیل است، اما در کشوری مثل آلمان مباحث اقتصادی اهمیت دارد، آن هم چون تیمهایشان خصوصی هستند و اگر ادامه ندهند ورشکست میشوند. آنها منبع درآمد دارند، اما منبع درآمد ما چه کسی است و چه کسی یک قران به فوتبال میدهد؟ اصلا فکر کنید تست همه بازیکنان منفی شد، اما در آستانه مسابقات به یکباره یکسوم تیم تستشان مثبت شود پس با این وضعیت نمیشود بازیها را برگزار کرد.
یعنی اعتقاد دارید باید ادامه لیگ را تعطیل کرد؟
خیر، من میگویم یک فکر خوب باید کنند و ادامه رقابتها را چند ماه دیگر از سر بگیرند. همین الان وزیر بهداشت اعلام کرده که وضعیت بسیار بدتر شده و انگار یکسری توهم عادی شدن شرایط را دارند، در حالی که جان انسانها ارزشمند است و باید مسائل مختلف را درخصوص حفظ جان مردم رعایت کرد. اگر هم جان مردم اهمیتی ندارد که هیچ؛ بازیها را ادامه بدهند.
یک مقدار هم درمورد وضع روز فوتبال صحبت کنید. این درحالی است که بهخاطر تعلل در اصلاح اساسنامه شاید تعلیق شویم.
من هم در اخبار در این خصوص چیزهایی شنیدهام، بالاخره باید اساسنامه اصلاح شود و باید آنچه را فیفا میخواهد در اساسنامهمان اعمال کنیم. باید این تغییرات را در اسرعوقت بدهیم. البته نمیخواهم خیلی به این مسائل ورود کنم، چون اطلاعاتم زیاد نیست و الان موضوع بحث ادامه رقابتها و جان و سلامت بازیکنان و خانوادههایشان است. ما الان خودمان شانس صعود داریم، چون از هشت بازی باقیمانده سهبازی با حریفان مستقیم در زمین خودمان است و اگر حتی یک بازی را هم ببریم راحت صعود میکنیم، البته اصلا بحث صعود و سقوط مطرح نیست، ۳۲ سال این همه بالا و پایین بودیم، کجا را گرفتیم؟ اما الان سلامتی مهم است و اگر جان انسانها ارزشمند است که رقابتها برگزار نشود، اگر هم اهمیتی ندارد که مسابقات از سر گرفته شود.
درمورد تیم ملی و شرایط این تیم صحبت کنیم. فکر نمیکنید بعد از کیروش یک مقدار شرایط این تیم بیسروسامان شد؟
هر کسی هر تصمیمی در راس فوتبال بگیرد، چون باید قانون رعایت شود من به شخصه تمکین میکنم. اصلا مربی ما الان اسکوچیچ نباشد و هرکس دیگری هم باشد من تمکین میکنم، چون بالاخره تیم ملی است و باید به آن احترام گذاشت، نه انتقادی دارم و نه بحثی، چون دردی را دوا نمیکند. ما میخواهیم تیم ملی موفق باشد، اما اینکه الان بخواهیم به تیم ملی انتقاد کنیم، دیگر کار از کار گذشته و اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی نشسته و ثابت شده است. دیگر من چه بگویم؟ بگویم این مربی به درد نمیخورد یا فرد دیگری خوب است؟
فکر نمیکنید بعد از ویلموتس، یک مربی داخلی برای سرمربیگری تیم ملی بیشتر جواب میداد؟
من قبلا هم گفته بودم که علی دایی تیم نداشت و میتوانست سرمربی تیم ملی شود. مگر با محمد مایلیکهن به جام ملتهای آسیا نرفتیم، در شرایطی که هیچکس ما را حساب نمیکرد، اما در همان مسابقات ۶ گل به کرهجنوبی زدیم و عربستان و بقیه تیمها را هم بردیم. ما تواناییاش را داریم. الان علی دایی تیم نداشت و میتوانستند تیم ملی را به او بدهند و قطعا هم نتیجه میگرفت. دیگر مقابل عمان، اردن و ازبکستان هم نتیجه نگیریم که وای بر فوتبال ما، اینها اصلا تیم نیستند و حریف محسوب نمیشوند که آدم به خاطر آنها دغدغه خاطر داشته باشد.
پس چرا با ویلموتس مقابل عراق و بحرین آن نتایج بهدست آمد؟
یک موقع همچنین نتایجی به دست میآید، ما زمان کیروش هم به عراق باختیم، آن هم در جام ملتهای آسیا و در مهمترین مرحله؛ ایرادی ندارد، چون برد و باخت در فوتبال امری طبیعی بهشمار میرود. اما ویلموتس همانی است که بعد از یکی دو هفته همه درمورد عملکردش بهبه و چهچه میکردند و میگفتند تیم ملی چه هجومی بازی میکند و ما عاشق ویلموتس هستیم. بالاخره آدم نباید حرفها را یادش برود.
وقتی اسم ف.کافها مطرح شد یکسری به ناحق به پای بقیه این دست از مربیان سوختند. نمیخواهید بعد از چندسال درباره این موضوع صحبت کنید؟
اصلا حق و ناحق ندارد! حق و ناحق را مردم باید قضاوت کنند. من نمیگویم حق یا ناحق هستم، اما آنهایی که این موج را راه انداختند الان کجا هستند؟ آدمهایی که زدند و بردند و گفتند نماینده برخی جاها هستیم الان کجا هستند؟ چرا کمیسیون اصل ۹۰ پرونده این آدمها را رو نکرد؟
هیچ موقع حسرت نخوردید که در فوتبال ایران سرمربی یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس نشدید؟
اصلا و ابدا من تا آخر عمرم نه به استقلال میروم و نه به پرسپولیس. حسرتش را هم ندارم که سرمربی این دو تیم نبوده و نمیشوم. من پاسی هستم و اگر الان پاس دوباره احیا شود حاضرم مجانی سرمربی این تیم شوم.
اقدامی هم برای احیای پاس شده؟
با چند نفر صحبت کردهایم و انشاءالله قرار شده است عنایتی از طرف برخی دوستان بشود تا این امر اتفاق بیفتد و این اتفاق هم خواهد افتاد و مطمئن باشید پاس برمیگردد.
* نویسنده : محمدرضا حاجیعبدالرزاق،روزنامهنگار