به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، آیین افتتاحیه یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بالاخره روز چهارشنبه هفتم خردادماه به سیاق دوره‌های گذشته با حضور سران قوا و جمعی از مسئولان و فرماندهان کشوری و لشکری در خیابان بهارستان برگزار شد.

اداره مراسم افتتاحیه مجلس طبق آیین‌نامه داخلی ‌تا پیش از انتخاب هیأت‌رئیسه موقت برعهده هیأت‌رئیسه سنی است و به این ترتیب دو نفر از مسن‌ترین منتخبان ملت به عنوان رئیس و نایب‌رئیس و دو نفر از جوان‌ترین منتخبان به عنوان دبیران هیأت‌رئیسه سنی مجلس تعیین شدند و امورات مجلس در روز اول را برعهده گرفتند.

بدین ترتیب حجت‌الاسلام سیدرضا تقوی ۷۴ ساله به عنوان رئیس، سیدمصطفی آقامیرسلیم ۷۳ ساله به عنوان نایب‌رئیس، روح‌الله نجابت ۳۱ ساله منتخب مردم شیراز و محسن فتحی ۳۳ ساله از حوزه انتخابیه سنندج به عنوان دبیران هیأت‌رئیسه سنی در جایگاه هیأت‌رئیسه مجلس حاضر شدند و کار افتتاحیه پیش رفت.

اما پس از برگزاری تشریفات رایزنی‌های غیررسمی برای انتخابات هیات رئیسه و گزینه های نهایی انجام دوباره برقرار شد تا شور و حرارت افتتاحیه به اوج خود برسد. در جلسه روز گذشته قرار شد انتخابات هیات رئیسه در جلسه فوق‌العاده امروز پنجشنبه برگزار شود.

در روزهای گذشته ماجرای شکل‌گیری ائتلاف‌ها برای کسب کرسی‌ ریاست و هیات‌رئیسه مجلس، بحث اول اخبار پارلمان بوده و حالا در دقیقه ۹۰ همه منتظر هستند تا ببینند سکان اداره پارلمان به چه‌کسی خواهد رسید. برای اینکه درباره این انتخابات و چهره‌های فعال ذیل آن صحبت کنیم الزاما ‌باید نگاهی به طیف‌های سیاسی حاضر در خانه ملت، علائق، گرایشات و قوت چانه‌زنی آنها بپردازیم.

اول، جریان اکثریت

جریان غالب در دوره یازدهم به‌صورت مشخص نمایندگان منتخب عضو لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب هستند، چنان‌که در اخبار هم آمده اعضای این لیست به‌علاوه‌ برخی از گروه‌ها ‌ازجمله جبهه پایداری فراکسیون اکثریت را تشکیل خواهند داد و جمعی قریب‌به 190 نماینده در این فراکسیون دور‌هم جمع خواهند شد البته اگر جریان نزدیک به مدیران و مسئولان دولت‌های نهم و دهم را هم ذیل همین فراکسیون در‌نظر بگیریم، این تعداد حتما از ۲۰۰ تن هم عبور خواهد کرد. لذا برای مشخص شدن تعداد دقیق آنها در مجلس باید منتظر بود و دید که آیا نزدیکان دولت قبل به این فراکسیون خواهند پیوست یا نه.

دوم، مدیران دولت‌های نهم و دهم

طیف دوم فعال در ماجرای انتخابات هیات‌رئیسه که احتمالا در دیگر وقایع مجلس هم نقش‌آفرینی خواهند کرد، مدیران دولت‌های نهم و دهم هستند، جمعی که برخی آنها را با عنوان‌هایی چون یاران احمدی‌نژاد می‌شناسند. عبارتی که البته آنچنان صحیح به‌نظر نمی‌رسد، چراکه بعضی از همین افراد در سال‌های گذشته مرزبندی مشخصی با احمدی‌نژاد داشته‌اند. خلاصه بحث این است که اعضای این جمع سابقه همکاری چند‌ساله دارند و احتمالا در بسیاری از مسائل با‌هم هماهنگ و هم‌نظر خواهند بود و شاید بتوانند به‌صورت تشکیلاتی تصمیماتی بگیرند و در رویدادها موثر واقع شوند، هرچند در بهترین حالت و با اغماض تعداد آنها نهایتا به 40 نفر خواهد رسید. در این میان برخی اخبار حکایت از این دارد که ممکن است این افراد فراکسیونی با نام مدیران دولت‌های نهم و دهم در مجلس تشکیل دهند، این احتمال البته بعد از آن قوت گرفت که سید‌شمس‌الدین حسینی درباره شکل‌گیری چنین فراکسیونی گفت‌وگو کرد و از احتمال تشکیل آن خبر داد.

 مهم‌ترین نکته درباره این جمع، همپوشانی آنها با اعضای فراکسیون اکثریت است و اینکه تشخیص و تفکیک برخی از آنها ذیل این دو جمع بسیار دشوار خواهد بود.

سوم، جبهه پایداری

گروه سوم اعضا و نزدیکان جبهه پایداری در میان نمایندگان هستند، گروهی که حتما با جریان دوم یعنی مدیران دولت‌های نهم و دهم قرابت فکری زیادی دارند و قاعدتا همپوشانی‌هایی هم از نظر نفراتی خواهند داشت. نگاه به راه‌یافتگان دوره یازدهم گویای این است که حدود ۳۰ نفر از نمایندگان در این دسته قرار می‌گیرند. البته آن‌چنان‌که از شواهد و قرائن بر‌می‌آید احتمالا در رویدادهای آتی، اعضای جبهه پایداری با مدیران دولت‌های احمدی‌نژاد ائتلاف خواهند کرد.

چهارم، مستقلین

مستقلین افرادی هستند که ظاهرا تعدادشان ۴۰ تا ۵۰ نفر است و اکثر آنها هم بنایی برای حضور در هیچ‌یک از فراکسیون‌های احتمالی با برندهای سیاسی نخواهند داشت. این تعداد هم در‌صورت انسجام و تشکل احتمالی توان تاثیرگذاری محدودی خواهند داشت و قاعدتا جایی تاثیرگذار خواهند بود که با دیگر گروه‌های اقلیت ائتلاف کنند.

 پنجم، اصلاح‌طلبان

اصلاح‌طلبان در مجلس تعدادشان بسیار کمتر از دیگر گروه‌هاست، کمتر از آنکه حتی بتوانند فراکسیون اقلیت تشکیل دهند. بررسی هویت سیاسی راه‌یافتگان به دوره یازدهم پارلمان نشان می‌دهد نهایتا ۱۷ تن از آنها سابقه فعالیت اصلاح‌طلبانه دارند. البته این موضوع با در‌نظر گرفتن اعضای احزابی چون اعتدال و توسعه است. از این رو باید گفت اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت حسن روحانی در اقلیت محض هستند و بعید است امکان نقش‌آفرینی موثری در مجلس داشته باشند.

حالا با این توضیحات با سهولت بیشتری می‌توان انتخابات هیات‌رئیسه و چهره‌های فعال در این جریان را بررسی کرد.

الف: گزینه‌های ریاست مجلس

محمدباقر قالیباف

در میان چهره‌های شاخص راه‌یافته به مجلس یازدهم، محمدباقر قالیباف با بدنه رایی که در فراکسیون اکثریت خواهد داشت بخت‌اول ریاست‌مجلس است، آن‌چنان‌که در همایش روز سه‌شنبه مجموعه فرهنگی سرچشمه، قریب‌به 190 تن از نمایندگان در حمایت از وی حاضر شدند و تا حدودی مشخص شد وضعیت او در فراکسیون و در صحن چگونه خواهد بود.

در این میان یک نکته مهم را نباید از یاد برد؛ رای احتمالا تثبیت شده قالیباف زمانی تقویت شد و به اعدادی بالاتر از 150 رسید که علیرضا زاکانی، منتخب مردم قم و جدی‌ترین رقیب وی در ائتلافی برای وحدت اصولگرایان، از رقابت انصراف داد و به‌نوعی سبد رای خود را به شهردار سابق تهران منتقل کرد و در این روزها هم به‌عنوان حامی وی در‌حال فعالیت است.

حمیدرضا حاجی‌بابایی

اما جدی‌ترین رقیب محمدباقر قالیباف که این روزها اخبار فعالیت‌هایش برای ائتلاف نمایندگان مجلس در رسانه‌ها منتشر شده است کسی نیست جز حمیدرضا حاجی‌بابایی، منتخب مردم همدان و نماینده پنج دوره از ادوار مجلس شورای اسلامی. حاجی‌بابایی البته با محاسباتی کاندیدای رقابت با قالیباف شده است؛ اولین آنها ویژگی شخصی حاجی‌بابایی است. سابقه حضور در ادوار پارلمان، شناخت مجلس و توانمندی وی برای رایزنی با نمایندگان حوزه‌های مختلف انتخابیه به‌ویژه استان‌های غربی مهم‌ترین اندوخته وی در این سال‌هاست که امروز او را امیدوار به موفقیت ساخته است. امکان دیگری که حاجی‌بابایی را برای ریاست امیدوار کرده، حضور و حمایت همکارانش در دولت دهم است. آن‌چنان‌که پیش از این «فرهیختگان» خبر داده بود یک ائتلاف سه‌ضلعی در میان مدیران دولت‌های نهم و دهم برای ریاست‌مجلس شکل گرفته و طبق آن بنا شده که آنها از کاندیداتوری حمیدرضا حاجی‌بابایی حمایت کنند. پیش از این گفته بودیم که این تصمیم در جلسه سه‌نفره حاجی‌بابایی با شمس‌الدین حسینی و علی نیکزاد گرفته شده است، جلسه‌ای که مصوبه دوم آن کاندیداتوری علی نیکزاد برای نایب‌رئیسی اول درصورت پیروزی حاجی‌بابایی در رقابت تصدی ریاست مجلس بوده است.

 در این میان حاجی‌بابایی علاوه‌بر این دو فرصت، امید زیادی به‌حمایت پایداری‌ها هم دارد چراکه می‌داند اعضای این جریان میانه آن‌چنان خوبی با محمدباقر قالیباف نداشته و با‌وجود وحدت در ارائه لیست تهران، ممکن است تحت شرایطی رای خود را به‌نام حاجی‌بابایی به صندوق بیندازند. این البته در شرایطی است که برخی اخبار از حمایت چهره‌های شاخص جبهه پایداری از ریاست محمدباقر قالیباف بر مجلس خبر می‌دهند. علاوه‌بر‌این حاجی‌بابایی امیدوار به چند رای دیگر هم هست. اول اینکه می‌داند نزدیکان دولت میانه خوبی با رقیب حسن روحانی در انتخابات سال‌های 92 و 96 ندارند و برای تراشیدن یک چهره هرچند با تعداد رای نه‌چندان بالا مقابل قالیباف، حاضرند ائتلاف کنند. مرور خبرهای چند روز گذشته هم از صحت این صف‌بندی سیاسی خبر می‌دهد. برای مثال کریمی‌قدوسی در توئیتی که شایع‌شده هشدار به فعالیت‌های حسینعلی امیری، معاون پارلمانی دولت است، حمایت جریان نزدیک به حسن روحانی از حمیدرضا حاجی‌بابایی را نقد و از آن گلایه کرده است.

 آخرین فرصتی که حاجی‌بابایی پیش‌روی خود می‌بیند امکان حمایت اصلاح‌طلبان و مستقلین است. اصلاح‌طلبان حاضرند در‌صورتی از حاجی‌بابایی حمایت کنند که او هم از ریاست تاجگردون بر کمیسیون برنامه‌و‌بودجه حمایت کند و مستقلین هم در‌صورتی‌که افرادی چون منادی سفیدان جزو هیات‌رئیسه باشند اعلام آمادگی کرده‌اند که حامی حاجی‌بابایی در رقابت با محمدباقر قالیباف شوند.

نکته مهم البته در این زمینه این است که جمع همه رای‌های گفته شده در موارد اخیر بعید است که از ۸۰ یا ۹۰ رای در مجلس بالاتر برود، از این‌رو حاجی‌بابایی نمی‌تواند حساب ویژه‌ای روی این ائتلاف‌ها باز کند، مساله‌ای که در نشست روز سه‌شنبه گذشته حاجی‌بابایی مشهود بود و او نهایتا توانست ۷۰ نفر از منتخبان مجلس آینده را پای صحبت‌های خود بنشاند.

سیدمصطفی میرسلیم

 گزینه سوم ریاست، سید‌مصطفی میرسلیم است کسی که به‌صورت مستقل بنا دارد وارد انتخابات شود و بیانیه روز گذشته حزب موتلفه همزمان با جلسه فراکسیون اکثریت یا همان منتخبین عضو شورای ائتلاف نیز گویای وقوع همین اتفاق تحت هر شرایطی است. درمورد میرسلیم دو مساله قابل ذکر است؛ اولا او رای زیادی در مجلس ندارد و ثانیا مصاحبه‌اش با بی‌بی‌سی فارسی شب قبل از افتتاحیه مجلس، احتمالا همان چند رای را هم پرانده است.

فریدون عباسی

گزینه چهارم فریدون عباسی نماینده مردم کازرون است کسی که هرچند اعلام کرده بنای حضور مستقل برای ریاست را دارد اما گوشه‌چشمی هم به رای احمدی‌نژادی‌های مجلس دوخته است. در این میان برخی خبرها از این حکایت دارد که در روزهای اخیر رایزنی‌های زیادی با منتخب مردم کازرون صورت گرفته است تا وی به‌نفع حاجی‌بابایی میدان رقابت را ترک کند.

باقی گزینه‌ها البته جدی نیستند. برای مثال کاندیداتوری افرادی چون سید‌رضا تقوی یا حسن نوروزی بیشتر اخباری هستند که فراتر از فراکسیون و چارچوب‌های آن نخواهد رفت.

ب: گزینه‌های نایب‌رئیسی

درمورد نایب‌رئیسی و دیگر اعضای هیات‌رئیسه بحث بسیار است. مهم‌ترین بحث در این‌باره آن است که رسیدن به صندلی‌های نایب‌رئیسی به دو دلیل حساب‌وکتاب خیلی مشخصی ندارد؛ اولا به‌دلیل اینکه موفقیت در رقابت برای این دو کرسی، وابسته به نتیجه انتخابات رئیس مجلس خواهد بود و با تغییر گزینه ریاست تفاوت‌های شگرفی در گزینه‌ها و شانس پیروزی نامزدها ایجاد می‌شود.

نکته دوم درخصوص انتخابات نواب رئیس مجلس، مربوط به تاثیرگذاری رایزنی‌ها به‌ویژه رایزنی‌های قومی و قبیله‌ای و دیگر دسته‌بندی‌های غیرتشکیلاتی فراکسیون‌های سیاسی مجلس در تعیین سرنوشت نایب‌رئیس اول و دوم مجلس است. اگر خاطرتان باشد، در چند سال گذشته مسعود پزشکیان همواره با حمایت آذری‌های مجلس با اختلاف بالا به‌عنوان نایب‌رئیس اول مجلس انتخاب شد و در این دوره هم چهره‌های زیادی به چنین رایزنی‌ها دل‌خوش کرده‌اند.

در این موضوع الزاما باید به یک مورد خاص در این دوره از مجلس اشاره کرد. در جریان انتخابات نایب‌رئیسی از میان منتخبان آذری‌زبان حاضر در مجلس، تعداد زیادی کاندیدای نایب‌رئیسی هستند، به‌صورتی‌که گفته می‌شود تنها از میان اصولگرایان علی نیکزاد، سیدمحمدرضا میرتاج‌الدینی، محمدحسین فرهنگی، علیرضا منادی سفیدان و حتی چهره‌هایی چون وحید جلال‌زاده احتمالا در عرصه رقابت حاضر می‌شوند و این به‌معنای پراکنده شدن این رای سنتی در مجلس است.

گزینه‌های فراکسیون اکثریت

هرچند بنا شده هر آنچه در فراکسیون اکثریت تصمیم‌گیری شد در صحن هم مطابق آن رقابت صورت بگیرد، اما بعید نیست اتفاقاتی که در این روزها رخ داده، برخی کاندیداتوری‌ها را به بیرون از فراکسیون هم بکشاند.

اول اینکه خبرها حکایت از این دارد که در جلسه عصر دیروز فراکسیون، برای نایب‌رئیسی اول و دوم، علی نیکزاد، الیاس نادران، علیرضا منادی سفیدان، سیدمحمدرضا میرتاج‌الدینی، سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی و محمدمهدی زاهدی نامزد شده‌اند؛ کسانی که البته پیش از این نیز اخبار مربوط به کاندیداتوری آنها منتشر شده بود.

در این خصوص باید گفت جنس همه این افراد و میزان رای‌آوری همه آنها یکسان نیست، چنانکه دو مساله نزدیکی به مرکزیت فراکسیون به اضافه شبکه رای شخصی هرکدام از آنها در مجلس، در رای‌آوری آنها تعیین‌کننده خواهد بود.

از میان جمعی که نام برده شد، علیرضا منادی سفیدان و تا حدودی علی نیکزاد که اولی می‌خواهد از برند مستقلین هم استفاده کند و دومی به‌دنبال رای احمدی‌نژادی‌های مجلس است، از مرکزیت این فراکسیون نسبت‌به دیگران قدری فاصله دارند، اگرچه محمدمهدی‌ زاهدی را هم نباید دارای جایگاه خیلی مساعدی در این خصوص دانست.

وجه دوم ماجرا مربوط به شبکه رای شخصی و امکان رایزنی‌های فردی هرکدام از این نامزدهاست. چنانکه نگاه به ترکیب نامزدها صرف‌نظر از اینکه رای فراکسیونی چه چیزی باشد، گویای این است که افرادی چون سید امیرحسین قاضی‌زاده، الیاس نادران و سید محمدرضا میرتاج‌الدینی به‌دلیل سابقه حضور در مجلس از توانمندی جمع‌آوری رای بیشتری برای رقابت برخوردارند.

نکته سوم در این مساله مربوط به همان ماجرایی است که درخصوص تاثیر فرد پیروز در رقابت ریاست، بر گزینه‌های نایب‌رئیسی دارد. مسلما اگر اتفاقاتی رخ دهد و مثلا حمیدرضا حاجی‌بابایی رئیس مجلس شود، آنگاه گزینه اصلی برای نایب‌رئیسی اول علی نیکزاد خواهد بود و نفر دوم از میان علیرضا منادی سفیدان و سید محمدرضا میرتاج‌الدینی انتخاب خواهد شد، ولی اگر محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شود، آنگاه شانس گزینه‌های یادشده کمتر و شانس افرادی چون نادران و قاضی‌زاده بیشتر خواهد بود. در این مورد مثال دیگری هم هست؛ چندی پیش گفته شد فریدون عباسی در صورت موفقیت حاجی‌بابایی یا حسینی خود را نامزد نایب‌رئیسی مجلس خواهد کرد که البته با ترکیب کنونی بعید به نظر می‌رسد.

نکته آخر درمورد انتخابات نایب‌رئیسان مجلس از کاندیداهای فراکسیون اکثریت این است که ممکن است در لحظه آخر اگر ائتلاف میان حمیدرضا حاجی‌بابایی و محمدباقر قالیباف صورت بگیرد، حاجی‌بابایی به جای ریاست، گزینه فراکسیون اکثریت برای نایب‌رئیسی اول باشد و در این صورت چهره‌های یادشده به جز یکی‌دو نفر باید برای نایب‌رئیسی دوم تلاش کنند.

گزینه‌های خارج از فراکسیون اکثریت

 چنانکه گفتیم، افرادی چون علیرضا منادی‌سفیدان، علی نیکزاد، عبدالرضا مصری و حتی چهره‌هایی چون مسعود پزشکیان امیدهایی به موفقیت در این زمینه داشته‌اند و رایزنی‌های آنها طی هفته‌های اخیر گویای همین مساله است. علیرضا منادی که تلاش کرده فراکسیونی با نام مستقلین را راه‌اندازی کند، با حاجی‌بابایی هم‌پیمان است تا رای نمایندگان غیرعضو در فراکسیون اکثریت را بگیرد. علی نیکزاد هم رای احمدی‌نژادی‌ها و هم برخی آذری‌زبان‌ها دارد. گفته شده عبدالرضا مصری گزینه موردحمایت اصلاح‌طلبان است و نهایتا مسعود پزشکیان امید داشت رای آذری‌زبان‌ها را مانند ادوار گذشته به خود جلب کند که ظاهرا در این زمینه موفق نبوده و لذا بعید به‌نظر می‌رسد وارد میدان رقابت شود.

ج: نامزدهای دیگر کرسی‌های هیات‌رئیسه

به‌جز رئیس و دو نایب‌رئیس، هیات‌رئیسه 9 کرسی دیگر هم دارد؛ 6 دبیر و 3 ناظر.

در این خصوص ناچاریم از نام‌بردن همه چهره‌ها صرف‌نظر کنیم، چراکه تعداد داوطلبان این کرسی‌ها آنقدر زیاد است که ذکر همه آنها در این مجال نمی‌گنجد. برای مثال خبرها حکایت از این دارد که تنها در جلسه روز گذشته فراکسیون نیروهای انقلاب 28نفر برای دبیری و ۱۶ نفر هم برای عضویت در جمع ناظران اعلام کاندیداتوری کرده‌اند. طبعا اگر این جمع را به مقیاس صحن علنی تسری دهیم، حتما تعداد نامزدها بیشتر هم خواهد شد. ازطرفی طبق برخی از اخبار تعداد کسانی که برای نشستن روی کرسی‌های هیات‌رئیسه به‌صورت غیررسمی اعلام نامزدی کرده‌اند، تاکنون عدد ۷۰ را هم پشت‌سر گذاشته و از این‌رو صرفا باید منتظر بود و دید در صحن علنی و در رقابت نهایی چه کسانی نامزد خواهند شد. در این زمینه جمع‌بندی نهایی اعضای فراکسیون انقلاب مهم‌تر از دیگر پارامترهاست و قاعدتا باید منتظر کاندیداتوری کسانی بود که از حضور در جمع نواب‌رئیسی در فراکسیون ناامید شده‌اند.

علاوه‌بر این برخی چهره‌هایی که اکنون عضو هیات‌رئیسه هستند هم مزیت بیشتری برای تکرار حضور خود روی صندلی دبیری یا ناظری دارند. برای مثال اسدالله عباسی، محمد حسین فرهنگی و امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی (درصورت عدم موفقیت در رقابت نایب‌رئیسی) به‌اضافه احد آزادیخواه و علی‌اکبر کریمی از گزینه‌های مطرح برای این سمت‌ها هستند.

د: ادامه رقابت در کمیسیون‌ها

نباید تصور کرد که رقابت‌های جدی تصدی پست‌های مدیریتی مجلس فردا به پایان می‌رسد، چراکه ادامه این رقابت‌ها در کمیسیون‌ها به‌ویژه ریاست برخی از کمیسیون‌های مهم مانند کمیسیون برنامه‌وبودجه یا کمیسیون امنیت ملی و غیره ادامه خواهد داشت. برای مثال به‌نظر می‌رسد حمیدرضا حاجی‌بابایی و الیاس نادران درصورت عدم موفقیت برای حضور در جمع اعضای هیات‌رئیسه، برای ریاست کمیسیون برنامه‌وبودجه وارد گود خواهند شد؛ جایی‌که البته چند رقیب بسیار جدی هم دارند. برای مثال سیدشمس‌الدین حسینی مدت‌هاست برای تصدی ریاست این کمیسیون درحال رایزنی است. علاوه‌بر این غلامرضا تاجگردون و احمد امیرآبادی فراهانی هم که سابقه سال‌ها حضور در این کمیسیون را دارند، از گزینه‌های بالقوه تصدی ریاست هستند. در این خصوص هم باید تکرار کنیم که درصورت موفقیت قالیباف در رسیدن به ریاست مجلس آنگاه شانس فردی چون احمدامیرآبادی بسیار بیشتر از دیگران است و درعوض اگر حاجی‌بابایی رئیس شود، از میان شمس‌الدین حسینی و تاجگردون یک نفر رئیس کمیسیون برنامه‌وبودجه خواهد شد. البته شمس‌الدین حسینی اگر ببیند که در این مسیر احتمال موفقیت زیادی نخواهد داشت، الزاما سراغ کمیسیون اقتصادی و رقابت برای ریاست آن خواهد رفت. از سوی دیگر، علی نیکزاد اگر نتواند در جمع اعضای هیات‌رئیسه باشد، حتما برای ریاست کمیسیون عمران تلاش می‌کند و در آنجا رقیب افرادی چون رضایی کوچی خواهد شد. زاهدی درصورت عدم حضور در هیات‌رئیسه برای ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات تلاش می‌کند.

درخصوص دیگر کمیسیون‌ها هم می‌توان از رقابت مجتبی ذوالنور و سیدمحمود نبویان و فداحسین مالکی برای ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، سید احسان قاضی‌زاده هاشمی و ولی اسماعیلی به‌اضافه یکی‌دو نفر دیگر برای تصدی ریاست کمیسیون اجتماعی و حتی رقابت احتمالی حسنوند و نادران در کمیسیون انرژی سخن گفت.

آخرین نکته هم اینکه به احتمال فراوان و براساس خبرهای غیررسمی در روزهای اخیر، پس از تعیین هیات‌رئیسه، علیرضا زاکانی به مرکز پژوهش‌ها خواهد رفت و مدیریت پشتوانه تخصصی مجلس را برعهده خواهد گرفت.

  خبر آخر

با پایان نشست فراکسیون اکثریت مجلس که با حضور 240 نفر از نمایندگان برگزار شد، محمدباقر قالیباف گزینه نهایی فراکسیون مردمی نیروهای انقلاب اسلامی مجلس یازدهم برای ریاست مجلس شد.

بنابر گزارش خبرگزاری‌ها، پس از رای‌گیری در نشست روز گذشته فراکسیون اکثریت به‌ترتیب قالیباف 166 رای، حاجی‌بابایی 57 رای، میرسلیم 5 رای و نوروزی با 2 رای حائز اکثریت آرا برای نامزدی جهت ریاست مجلس شورای اسلامی شدند.

همچنین در این جلسه سیدامیرحسین قاضی‌زاده و علی نیکزاد به عنوان گزینه‌های نهایی فراکسیون انقلاب اسلامی برای نایب‌رئیسی مجلس یازدهم نامزد شدند. در نشست یادشده به‌ترتیب قاضی‌زاده 94، نیکزاد 93، مصری 77، زاهدی 56، نادران 53، منادی 43 و میرتاج‌الدینی 21 رای برای نامزدی نواب‌رئیس مجلس به دست آوردند.

* نویسنده : علی جمشیدی و مریم عاقلی،گروه سیاسی