به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، حمیدرضا فولادگر، نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی و عضو فراکسیون نمایندگان ولایی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» با اشاره به شکل‌گیری برخی فراکسیونهای عجیب برای دوره یازدهم مجلس و جریان‌شناسی فراکسیون‌ها و کارکرد آنها در ادوار مختلف مجلس اظهار داشت: «فراکسیون‌ها در دوره‌های قبل معمولا در قالب فراکسیونهای سیاسی همانند ولایی، امید و مستقلین ولایی یا به‌عنوان اصولگرایان، رهروان و اصلاح‌طلبان فعال بودند.»
فولادگر ادامه داد: «این فراکسیونهای سیاسی که تعداد قابل‌توجهی از نمایندگان را شامل می‌شد به‌طور طبیعی بوده و هستند اما یک بخش دیگر فراکسیون‌هایی هستند که جنبه تخصصی دارند.» نماینده مردم اصفهان در مجلس با ذکر مثالی یادآور شد: «مثلا جمعی از نمایندگان علاقه‌مند هستند درباره صادرات یا تولید و شرکت‌های دانش‌بنیان تمرکز کنند؛ در زمان ما فراکسیون حمایت از مخترعین و شرکت‌های دانش‌بنیان شکل گرفت و تلاش بسیاری کرد بین نوآوران و مخترعین با مسئولان مربوطه ارتباط برقرار کند.»
وی با بیان اینکه فراکسیونهای تخصصی، براساس علایق افراد شکل می‌گیرد، گفت: «باید همه فراکسیون‌ها ساماندهی شود چراکه یک اشکالی که در دوره‌های نهم و دهم ایجاد شد، این بود که فراکسیونهای تخصصی با یکدیگر هم‌پوشانی داشت و مثلا دو فراکسیون با یک موضوع و محتوا ولی با تفاوت اسم کار می‌کردند.»
فولادگر با بیان اینکه فراکسیونهای تخصصی خوب است ولی باید ساماندهی شود، افزود: «یکی‌دیگر از فراکسیون‌ها مربوط به مسائل قومی و منطقه‌ای است که نباید خیلی در مجلس به‌صورت پررنگ مطرح شود. ویژگی مجلس این است که از تمام ایران، قومیت‌ها، مذهب شیعه اثنی‌عشری که مذهب اصلی کشور است تا مذاهب و اقلیت‌ها حضور دارند و چنانچه گرایش‌های قومی خیلی پررنگ مطرح شود به وحدت و انسجام ملی ضربه می‌زند.»
نباید برای اقوام یا هر شهید یک فراکسیون راه‌اندازی کرد
نماینده مردم اصفهان در مجلس با اشاره به این نکته که برخی فراکسیون‌ها حتی عنوان خوبی هم ندارند، افزود: «ما نباید برای هر طرح یا هر شخصیت محبوب مدنظر خود فراکسیون راه بیندازیم، به‌طور مثال شهید دیالمه نماینده برجسته‌‌ای در مجلس اول بود و در همان سال 60 شهید شدند و از این شهدا کم نداریم که اگر بخواهیم به تعداد این شخصیت‌های عزیز فراکسیون داشته باشیم، امکان‌پذیر نیست.»
وی با تاکید بر اینکه برخی از این فراکسیون‌ها می‌توانند زیرمجموعه یا کارگروه فراکسیون نیروهای انقلاب باشند، تصریح کرد: «فراکسیون نیروهای انقلابی فراکسیون اکثریت هستند و یک کارگروه در آن می‌تواند مربوط به بررسی مسائلی باشد که با استکبار جهانی داریم و به‌طور مثال فراکسیون اقدامات پیش‌دستانه علیه آمریکا می‌تواند یکی از کمیته‌های فراکسیون اکثریت باشد.»
فولادگر ضمن انتقاد از موازی‌کاری برخی فراکسیون‌ها خاطرنشان کرد: «در امور سیاسی هم تعداد آنها باید متناسب باشد و به‌طور دقیق مشخص شود از پشتوانه نمایندگان برخوردار است.»
این نماینده مجلس با بیان اینکه کمیسیون‌های تخصصی و فراکسیونهای اصلی نقش مهمی در گره‌گشایی از مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم دارند، گفت: «موضوعات کشور را باید اولویت‌بندی کرد و برخی مباحث را در خود فراکسیونهای اکثریت به‌صورت موضوعی درآورد و برای آن کمیته تعیین کرد.»
برخی فراکسیون‌ها در هماهنگی با وزرا و نهادهای بیرونی تشکیل می‌شود
فولادگر ادامه داد: «برخی فراکسیونهای تخصصی خودجوش و برخی به نحوی بود که از بیرون درست می‌شد و یک نهادی سعی داشت از بیرون مجلس نمایندگان را با برنامه‌های خود هماهنگ کند و حتی برخی جلسات را بیرون مجلس برگزار می‌کردند.»
به گفته این نماینده دوره‌های نهم و دهم حتی این اتفاق افتاده که یک فراکسیون در دفتر فلان رئیس دستگاه یا وزیر جلسه برگزار کرده است، بنابراین فراکسیون‌هایی که از بیرون مجلس ساخته می‌شود بیشتر با هدف هماهنگی با دستگاه اجرایی شکل می‌گیرد که درست نیست و استقلال نمایندگان را زیرسوال می‌برد.
وی با اشاره به برخی آسیب‌های فراکسیونهای سیاسی نیز خاطرنشان کرد: «فراکسیونهای سیاسی باید به این صورت باشد که تعداد مناسبی از نماینده عضو آن بوده و شفاف باشد و از آیین‌نامه و اساسنامه نیز برخوردار باشند.»
فولادگر با بیان اینکه نباید فراکسیون سیاسی به‌گونه‌ای باشد که از تمام جبهه‌های سیاسی در آن حضور داشته باشند، گفت: «نباید برخی در دو فراکسیون با اختلاف سلیقه سیاسی حضور داشته باشند چراکه حرکت فراکسیون سیاسی شبیه احزاب است.»
به گفته این نماینده مجلس، پارلمان ما احزاب ندارد، درحالی که اگر نظام پارلمانی حزبی داشتیم به فراکسیون نیازی نبود ولی چون نظام ما پارلمانی و حزبی نیست، فراکسیون‌ها جایگزین آن می‌شوند ولی حداقل باید شباهتی به حرکت تشکیلاتی داشته و دارای اساسنامه و اعضای مشخص باشند و معلوم باشد هر فراکسیون چند نماینده دارد.
فودلاگر متذکر شد: «یکی از اشکالاتی که در دوره قبل وجود داشت این بود که یک فراکسیون 140 عضو داشت و در یک موضوع حساس 70 نفر اعلام‌نظر می‌کردند و در واقع بیشتر افراد اسمی و روی کاغذ عضو فراکسیون بودند.»
گزارش ویژه «فرهیختگان» در خصوص حواشی مربوط به فراکسیونهای مجلس را از «اینجا» بخوانید.