به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، محمدحسین ملائک، سفیر اسبق ایران در چین در گفت‌وگو با «فرهیختگان» تحولات اخیر کره شمالی را تحلیل کرد. وی در ابتدا در پاسخ به سوالی درباره احتمال ایجاد تغییرات محسوس در فضای سیاسی کره شمالی درصورت صحت خبر درگذشت رهبر این کشور گفت: «از آنجا که کره شمالی به‌صورت تک‌حزبی اداره می‌شود، اساسا شکل‌گیری تحولات جدی در آن منوط به اتفاقات بسیار بزرگی فراتر از درگذشت احتمالی رهبر این کشور است. لذا معتقدم با رفتن رهبر کنونی، در فرآیند تصمیم‌گیری حزبی این کشور فرد دیگری که- البته فعلا ما نمی‌دانیم چه کسی می‌تواند باشد- رهبری را در این کشور به‌دست می‌گیرد. از این‌رو پیش‌بینی می‌کنم این اتفاق احتمالی به‌صورت نقطه عطف رخ نخواهد داد.»
ملائک در ادامه با اشاره به اینکه مذاکرات و مراودات چند سال اخیر میان پیونگ‌یانگ و کاخ سفید صرفا یک تئاتر دوجانبه بوده و نه بیشتر، گفت: «با وجود اینکه برخی مترصد اخباری از آغاز مذاکرات میان ترامپ و اون یا هر اتفاق دیگری در این زمینه هستند، باید تصریح کنم که اساسا اتفاق ویژه‌ای در این مسیر تاکنون رخ نداده و مذاکرات طرفین بیشتر شبیه بازی تئاتر دوجانبه بوده. از همان ابتدا، هم ترامپ این بازی را به‌صورت تئاتر اجرا کرد و هم کره شمالی، هیچ اتفاق قابل‌توجهی هم بین دوطرف صورت نگرفت. صرفا گشایش‌های مختصری در ارتباط بین دو کره شکل گرفت و به‌همان هم ختم شد. درواقع موضوع دینامیسم سیاسی حاکم بر آن منطقه این نیست که فضای کره شمالی باز و این اجازه داده شود سرمایه‌داری آمریکا به آنجا برود و از سوی دیگر موشک‌های اتمی هم از بین بروند.»
وی با تاکید بر اینکه چین مهم‌ترین متغیر سیاسی در این منطقه است، گفت: «نباید تصور کنیم چینی‌ها ممکن است اجازه دهند خارج از سیاست‌های آنها اتفاقی در منطقه رخ دهد، لذا بدون نظر چینی‌ها تحول شگرفی رخ نخواهد داد. من معتقدم چین احتیاج داشت رابطه خود با ترامپ را به‌نوعی ترمیم کند. در ابتدای کار ترامپ با فشار و غضب با چینی‌ها برخورد می‌کرد و چینی‌ها هم سعی داشتند این رابطه را درست کنند. به‌نوعی هر دوطرف علاقه داشتند در فضای آرام سیاست‌های خود را دنبال کنند، اما خب نیل به چنین فضایی -که آن دست مذاکرات یکی از ابزارهای آن بود- باعث نشد هیچ‌یک از طرفین از مواضع خود پایین بیایند؛ نه آمریکا و نه کره شمالی. چینی‌ها می‌دانستند آمریکایی‌ها می‌خواهند قدری از شدت التهابات کم کنند و لذا اجازه دادند تا آمریکا بگوید بین ما و کره شمالی خبری نیست، بنابراین مانورهای نظامی‌مان در منطقه را انجام نمی‌دهیم یا کم می‌کنیم.»
این کارشناس مسائل بین‌المللی درتوضیح نسبت سیاسی روسیه با کره شمالی هم گفت: «هرچند نسبت چین با کره شمالی بسیار نزدیک است و قابل‌قیاس با هیچ‌رابطه دیگری نیست، اما روس‌ها نیز نفوذ قابل‌توجهی در این کشور دارند. درون حزب کارگر کره‌شمالی گرایش‌های روسی هم وجود دارد. روس‌ها احتیاج دارند، کره شمالی به‌عنوان یک نیروی متوازن‌کننده قوا در شرایطی که آمریکایی‌ها در منطقه فشار خود را حفظ کرده‌اند وجود داشته باشد و به نقش‌آفرینی بپردازد.»
وی افزود: «این توضیحات به‌این‌معنا نیست که کره شمالی مزدور است، از قضا کشور مستقلی هستند و بسیار وطن‌پرست، اما ارتباطات سیاسی آنها را باید در فضای خاص خود دید. برای مثال چینی‌ها و روس‌ها چندی پیش قطعنامه‌ای را درخصوص محدود کردن کره شمالی امضا کردند ولی همین چینی‌ها بدون هیچ‌تهدیدی نفت مورد نیاز کره‌شمالی را تامین می‌کنند. درعین‌حالی که قطعنامه هم علیه آنها امضا کرده‌اند. در صحنه بین‌المللی مجبور بودند چنین کاری را بکنند، ولی اجازه ندادند کره شمالی آسیب جدی ببیند. از سوی دیگر شما نمی‌توانید قطعنامه‌ای پیدا کنید یا مواضعی درباره کره‌شمالی در سطح بین‌المللی بیابید که نظر چین و روسیه با هم متفاوت باشد، یعنی این دو کشور در حوزه کره شمالی به نقطه اشتراکی رسیده‌اند.»
ملائک بااشاره به قیاس ایران و کره شمالی از سوی برخی افراد و رسانه‌ها گفت: «بخشی از روشنفکران ما به‌صورت سطحی و آب‌دوغ‌خیاری به این روابط نگاه می‌کنند و مقایسه‌های اینچنینی دارند. درحالی‌که این کشورها با هم بسیار متفاوتند و سیستم ما ربطی به سیستم آنها ندارد. مواضع ما نسبت به آمریکا ربطی به مواضع کره شمالی یا نسبت کره شمالی با آمریکا ندارد. یک نمونه اینکه در برهه‌ای نشان دادیم علاقه‌مندیم مسائل را با آمریکا حل کنیم، درحالی‌که کره‌شمالی با آمریکا نمی‌تواند مسائل خود را حل کند تا وقتی که مسائل چین و آمریکا حل‌وفصل نشده باشد.»
سفیر اسبق ایران در چین با اشاره به تحریم‌های کره شمالی گفت: «بخش مهمی از روابط اقتصادی کره شمالی در ماکائو مستقر است، یعنی علی‌رغم تلاش آمریکا برای محدود کردن روابط اقتصادی کره، ماکائو به‌عنوان بخشی از اقتصاد زیرزمینی دنیا شاهد حضور کره شمالی هم هست و ارتباط مالی و بانکی آنها برقرار است و می‌توانند خیلی از کارهای خود را انجام دهند.»
ملائک در پایان افزود: «وقتی حزب حاکم در یک کشور مانند کره بر تمامی شئون کشور تسلط دارد و در این حزب رگه‌های سیاسی خانوادگی هم مطرح است، بنابراین نباید تصور کنیم که با رفتن یک فرد ممکن است کل نظام سیاسی کشور دستخوش تغییر شود. در خبرها آمده که ممکن است خواهر آقای اون در صورت فوت وی، قدرت را در این کشور در دست بگیرد و برخی هم افراد دیگری را ذکر کرده‌اند. در کل بنده معتقدم خواهر آقای اون و افراد دیگر تفاوت زیادی در این زمینه ندارد و نباید منتظر تغییر جدی باشیم. هرچند رهبر فعلی این حکومت بالاخره تفاوت‌هایی با پدر خود داشت ولی محدود بود؛ هم در روابط داخلی آنجا تغییرات محدود بود هم سیاست خارجی. رهبر فعلی روابط خارجی خود را قدری افزایش داد تا استفاده بیشتری ببرد ولی در چارچوب و قدر مطلق سیاست و استراتژی گذشته، یعنی آنها از ابتدا دنبال موشک‌های بردبلند بودند، از ابتدا دنبال بمب اتم بودند، از ابتدا دنبال یک مذاکره مستقیم با آمریکا برای خارج کردنش از کره جنوبی بودند، به‌دنبال به‌رسمیت نشناختن کره جنوبی بودند و... و لذا معتقدم همین اهداف و سیاست‌ها هم در آینده باقی می‌ماند و تغییر خاصی رخ نخواهد داد.»