به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، معین احمدیان، دبیرگروه فرهنگی طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت: بی‌راه نیست نقی معمولی از این شاکی باشد که چرا عادت لفظی ما شده به هر آنچه به‌درد نخور و بی‌ارزش شده بگوییم معمولی. در‌حالی‌که خیلی از آدم‌های دور و برمان و حتی خودمان مثل همین خانواده نقی قصه پایتخت از جنس همین آدم‌های معمولی هستیم و به تعداد همه این آدم‌های معمولی قصه و خاطرات شنیدنی وجود دارد. اما چه می‌شود کرد که آنقدر همین معمولی بودن آدم‌ها عادت‌مان شده که حتی دیده نمی‌شوند و فکر می‌کنیم بی‌ارزشند. حتی اگر فعل قهرمانانه‌ای هم ازشان سربزند و کنار دست ما بنشینند و داستان‌شان را تعریف کنند، برای‌مان غیرواقعی می‌شوند.

شاید همین ترس از غیرواقعی شدن شخصیت‌ها و قصه‌های خانواده معمولی باعث شده نویسندگان پایتخت در تمام شش فصلی که ساختند به یک فرمول نه‌چندان ساده برای شخصیت‌پردازی و قصه‌هایشان برسند. اینکه وجوه قهرمانی و معمولی بودن آدم‌های پایتخت به‌صورتی متوازن قصه را پیش ببرد. البته که نگه داشتن این توازن کار سختی است و گاهی ممکن است افراط در واقع‌گرایی و معمولی نشان دادن شخصیت‌های سریال، باعث اعتراضاتی هم شده باشد و ممکن است به مذاق بعضی خوش نیاید که پایان جشن اهدای اعضای بدن بابا پنجعلی بر سر غنیمت‌های اهدای عضو دعوا می‌شود یا اینکه چرا یک جوان دهه هفتادی مثل بهتاش اینقدر واضح و بی‌پروا نسبت به بزرگ‌ترهایش برخوردهای تند و زننده‌ای دارد. شاید هم اگر تیم سازنده دیگری بود قصه بازگشت بهبود از سومالی را با سوز و اشک بیشتری تعریف می‌کرد و چیزی در مایه‌های همان روایت‌های ماه عسل می‌شد.

گویا تیم سازنده پایتخت که سال‌هاست پای تولید این سریال هستند، به این تجربه و تصمیم نهایی رسیدند که در قصه‌گویی‌هایشان قد و قواره آدم‌های پایتخت را در حد یک خانواده معمولی نگه دارند و اتفاقا باقی ماندن بر همین فرمول، جواب داده و مخاطب زیادی را تا اینجای کار پای سریال نشانده است. سریال پایتخت این اقبال را داشته که به طور مستمر تولید شود و در پنج فصل قبلی این سریال، شخصیت‌ها و قصه‌های خوبی طراحی و خلق شدند و تیم سازنده پایتخت با تکیه بر همین ظرفیت می‌تواند تا سال‌ها برای مخاطبش قصه بگوید. ارجاع به فصل‌های قبلی سریال به طور معمول در سریال‌سازی‌ها اتفاق می‌افتد و به نویسنده کمک می‌کند که در‌عین وحدت در روایت، به کمک شخصیت‌های از پیش طراحی شده بتواند گره‌های تازه‌ای را وارد قصه کند. مثل همین تصمیم نویسندگان پایتخت برای بازگرداندن بهبود به قصه البته اگر این ارجاع به قصه‌های گذشته بر سر تصادف نباشد و ظرافت‌های طراحی شخصیت‌های جدید حفظ شود می‌توان امید داشت که این فصل از سریال پایتخت آخرین فصل از آن نیست و نویسندگانش می‌توانند این مسیر را با قوت بیشتری ادامه دهند.