به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، هندبالیستهای کشورمان با تساوی مقابل کرهجنوبی به خاطر تفاضلگل کمتر از حضور در رقابتهای جهانی باز ماندند ولی با وجود اردوهای کم و مشکلات قبلی بازیهای نسبتا قابل قبولی ارائه کردند. سرمربی تیم ملی هندبال ایران نیز اعلام کرد که از عملکرد شاگردانش با توجه به شرایط موجود راضی است. گفتوگوی «فرهیختگان» با علیرضا حبیبی را در ادامه میخوانید.
نتیجه لازم را نگرفتید. از عملکرد تیمتان رضایت دارید؟
تیم ما عملکرد خیلی خوبی داشت. با توجه به تمام داشتههایمان و زمان کوتاهی که برای آمادگی تیم داشتیم و اضافه شدن لژیونرها در اردوی آخر عملکرد خوبی داشتیم. حقمان بود یکی از چهار تیم صعودکننده به مسابقات جهانی باشیم ولی تیم نمایش خوبی از خود نشان داد و توانستیم بازی خوبی را مقابل تیم میزبان کویت انجام دهیم و به پیروزی برسیم، مقابل بحرین و قطر هم توانستیم بازی خیلی نزدیک و پایاپایی را داشته باشیم.
دلیل نتیجه نگرفتن تیم را در چه میدانید؟
اگر تیم با تجربهتر بود و زمان بیشتری در اختیار داشتیم بهطور حتم میتوانستیم نتایج خوبی را مقابل این تیمها بگیریم؛ البته مقابل کرهجنوبی، تیمی که هم تجربه و هم سابقه خوبی دارد، خیلی خوب ظاهر شدیم اما متاسفانه فشار مسابقات دردسرساز شد. بهطور مثال فاصله مسابقه ما با کویت و قطر کمتر از 20 ساعت و فشار زیادی هم روی بازیکنان بود و غیر از سجاد استکی که در بازی با کویت مصدوم شد، چند مصدوم دیگر هم داشتیم.
مقابل کرهجنوبی برد را در دقیقه پایانی از دست دادید!
بچهها همقسم شده بودند با هر شرایطی در این دیدار پرقدرت ظاهر شوند که این اتفاق افتاد و توانستیم بازی را خوب شروع کنیم ولی چون کرهجنوبی تیم کاملا سرعتی است و در شروع بازی و استفاده از ضدحملاتشان خیلی به بازی سرعت میدادند ما کمتر توانستیم تعویض داشته باشیم و این مسیر رفتوبرگشت را سریعتر باید انجام میدادیم که در تحلیل انرژی بچهها در نیمه دوم خیلی تاثیر داشت. با تحلیل رفتن انرژیمان و بازیکنانی که مصدوم بودند، مجبور بودیم زمانهایی به بازیکنان استراحت بدهیم و سجاد، از بازیکنان اصلیمان که تمامکننده و گل زن تیم بود را در اختیار نداشتیم و مجبور شدیم در یکسری از پستها تغییراتی بدهیم، با این حال چند اشتباه هم داشتیم. متاسفانه در دو دقیقه آخر که حساسترین زمان بازی بود «مجتبی حیدرپور» اخراج شد، «پوریا نوروزینژاد» هم بلافاصله بعد از او کارت قرمز گرفت و اخراج شد و ما مجبور شدیم در جایی که دو گل از حریف جلو هستیم روی خطای پنالتی و اخراج دو بازیکنمان بازی را بدون داشتن دو بازیکن باتجربه با چهار نفر ادامه دهیم. البته در 10 ثانیه آخر زمانی برای جبران داشتیم و در تایم استراحت موارد لازم و پلن را برای اجرای تاکتیک گفتیم ولی متاسفانه در شروع حمله خطای شارژ اتفاق افتاد و فرصت را از دست دادیم و درنهایت با وجود شایستگی از صعود به مسابقات جامجهانی باز ماندیم.
این همه مصدومیت به بدنسازی بر میگردد یا پرفشار بودن این مسابقات؟
چند علت میتواند داشته باشد، هندبال به خاطر برخوردهای فیزیکی بازی پربرخورد و پرفشاری است و وقتی در نیمه دوم تیم افت میکند و تمرکزش پایین میآید بهطور حتم به خاطر مسائل آمادگی جسمانی است. این مسائل باید در باشگاهها رعایت شود چون ما در زمان 10 تا 15 روز اردوی کوتاهمدت که فقط باید صرف هماهنگی تیم شود، زمانی برای کار در بخش آمادگی جسمانی نداریم و وقتی بازیکنها از باشگاهها وارد تیم ملی میشوند. اگر آمادگی جسمانی لازم را نداشته باشند، ما هم نمیتوانیم زیاد وقتی بگذاریم؛ اگر اردوهای بلندمدت داشته باشیم میتوانیم روی بحث آمادگی جسمانی هم برنامه داشته باشیم ولی متاسفانه بیشتر بازیکنان بدون آمادگی جسمانی مناسب وارد اردوهای کوتاهمدت تیم ملی میشوند که آن هم نقش خیلی زیادی بهخصوص در نیمههای دوم دارد.
برای این رقابتها چقدر زمان برای برگزاری اردو داشتید؟ آیا کافی بود؟
زمان خیلی کوتاهی برای آمادگی تیممان در این مسابقات داشتیم، بعد از مسابقات انتخابی المپیک، مدتی اردوها به خاطر برگزاری مسابقات باشگاههای آسیا و لیگ تعطیل بود. تقریبا سه اردوی کوتاهمدت داشتیم که در دو اردوی کوتاهمدت اول و دوم بازیکنان لژیونر را هم در اختیار نداشتیم و مجموعا با 6 بازی تدارکاتی قبل از شروع بازیها تیم را بستیم. بحث پروسه آمادهسازی تیم واقعا به یک ماه و 10 روز و دو ماه بر نمیگردد، باید برنامهریزی دوساله داشته باشیم تا بتوانیم تیم را آماده و بازیکنان جوان را تزریق کنیم و برنامه تدارکاتی متعدد داشته باشیم که اگر این برنامه را داشته باشیم میتوانیم در مسابقات بعدی موفق باشیم. اگر برنامه درازمدت نداشته باشیم بهطور حتم به چنین مشکلاتی هم برمیخوریم، اینطور نیست که بگوییم چرا در یک دقیقه آخر یا 9 ثانیه آخر این اتفاق افتاد. باید دید تیم چه پروسه آمادگی را طی کرده و بازیکنان با چه آمادگی وارد مسابقات شدند که بتوانند در شرایط مختلف مسابقه و شرایط سخت تصمیم لازم را بگیرند و تجربه کافی را به دست بیاورند. در تیم ما حدود 35 درصد بازیکنان جوان هستند که برای اولین بار در تیم ملی سابقه حضور دارند و 55 درصد بازیکنان لژیونرند که با ما هیچ اردوی تدارکاتی را غیر از اردوی آخر شرکت نداشتند.
پیشرفت هندبال نسبت به گذشته را چطور ارزیابی میکنید؟
صرفنظر از نتیجه کلی، تیم ما شایستگی صعود را داشت، بازیکنان ما در این دوره از مسابقات غیرتمندانه شرکت کردند و عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان دادند. این را من بهعنوان سرمربی تیم نمیگویم، بلکه تمام افرادی که بدون غرض هستند و کارشناسانی که در کویت حاضرند چه از فدراسیون آسیا و چه از سایر تیمها، چه داوران و چه هواداران به این قضیه اذعان داشتند که در دهه اخیر بهترین تیم ایران بودهایم و شایسته حضور در فینال مسابقات را هم داشتیم ولی به خاطر یکسری اشتباهات که در واقع در هندبال طبیعی است و نیاز به کار بیشتر و کسب تجربه بیشتر دارد، این اتفاق افتاد.
استکی هم از تیم ملی خداحافظی کرد، شما در جریان این تصمیم بودید؟
اللهکرم قبلا در این باره صحبت کرده بود ولی همه ملیپوشان در واقع قصدشان این بود که بتوانند در این مسابقات موفق باشند و تیم به مسابقات جهانی صعود کند و خاطره خوشی به جا بگذارند و تمام تلاششان را هم کردند. خداحافظی اللهکرم یک مساله شخصی است که من امیدوارم بهترین تصمیم را برای زندگی ورزشی خود بگیرد. او کاپیتان ارزشمند تیم ملی بوده و زحمت بسیاری برای تیم ملی کشیده و من برایش آرزوی موفقیت دارم.
برای عملکرد بهتر و انبساط خاطر علاقهمندان به هندبال، به چه چیزهایی نیاز است؟
هندبال ما بیش از هر چیز نیاز به برنامهریزی بلندمدت و حمایت دارد. نکته مهم دیگر مشکل تکنیکی است که با آن مواجه هستیم، مشکلی که از بدو شروع هندبال و آموزش آکادمیک هندبال به دست میآید. اگر الان در تیمهای پایه و تیمهای نونهالان و نوجوانان یک آموزش آکادمیک و صحیح انجام نشود و بازیکنان در ردههای پایه با تکنیک صحیح دفاع کردن، پاس دادن، دریافت کردن، شوت زدن، دریبل کردن و تمام مهارتهای هندبال اگر خوب آموزش نبینند، هیچ مربیای قادر به تغییر آن عادتها و تکنیکهای غلط نخواهد بود. اگر باشگاههای ما نسبت به آموزش صحیح تکنیک و بحث آمادگی جسمانی کار نکنند و بازیکنی که وارد اردوی تیم ملی میشود با آمادگی لازم فیزیکی و تکنیکی وارد نشود، در تیم ملی بزرگسالان فرصتی برای آموزش تکنیک و بحث آمادگی جسمانی در اردوهای کوتاهمدت 5 تا 10 روزه نخواهد بود و به جای اینکه وقت را صرف تاکتیک و هماهنگی کنیم این زمان کوتاه باید صرف مسائل بدنی و تکنیکی شود که ما را عقب میاندازد.
و صحبت پایانی؟
تیم ملی با عملکرد خود نشان داد فاصله خودش را با تیمهای قدرتمند آسیا خیلی کم کرده است و حتی اگر شاید همین اشکالات جزئی نبود این تیم الان در فینال مسابقات حضور داشت و این پتانسیل را هندبال از خودش نشان داده که اگر برنامهریزی دراز مدت باشد و حمایت بیشتری از طریق مسئولان ورزش کشور از رشته هندبال بشود، قطعا هندبال میتواند جزء ورزشهای مدعی در آسیا باشد. واقعیتش این است که بدشانسی آخرین مشکل ما در این دیدارها بود.
* نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامهنگار