به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، مهدی گلشنی، استاد بازنشسته دانشگاه صنعتی شریف و عضو حقیقی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی درباره دلایل تنزل جایگاه این شورا به «فرهیختگان» گفت: «بارها در سال‌های اخیر تکرار کردم که شورا باید رصدی از وضعیت فرهنگی کشور داشته باشد. افکار به کلی مغشوش است، دیندارها به یک نحو و غیردیندارها به نحو دیگری مغشوش هستند، به این دلیل که در شورا کاری نشده است.»
وی افزود: «اگر بررسی می‌کردند چه تفکری در محیط مدارس و دانشگاه‌ها حاکم است و بر اساس آن قانونگذاری می‌کردند خیلی قضیه متفاوت بود. اما متاسفانه فرض بر این است که انحرافاتی وجود دارد و با یک مصوبه هم حل می‌شود، در حالی که این چنین نیست.»
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در ادامه گفت: «فرض کنید زیباترین قانون را هم بنویسید و دست دبیران یا اساتید دانشگاه بدهید که اعتقادی به این قوانین ندارند. معلوم است که آنها کاری به قوانین ندارند و کار خود را انجام می‌دهند.»
گلشنی در نقد عملکرد شورای‌عالی انقلاب فرهنگی گفت: «شورای‌عالی انقلاب فرهنگی رصد نکرده است و از وضع بد فرهنگی در جامعه، در دانشگاه‌ها و در مدارس خبر ندارد. اگر اعضا می‌دانستند که چه خبر است آرام و قرار نداشتند. اصل ماجرا این است.»
استاد بازنشسته فلسفه علم با اشاره به نخبگانی بودن این نهاد افزود: «بارها پیشنهاد کرده‌ام که سالانه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی یکی دو جلسه با نخبگان دانشگاهی داشته باشد تا آنها بتوانند مسائل مبتلابه خود را به اعضا انتقال دهند و با این کار دغدغه‌ها بیشتر می‌شود.»
وی افزود: «شما مصوبه‌ای درباره حیات طیبه بگذرانید، در حالی که اصلا مقدمات قضیه در جامعه نیست. بعد هم تعیین کنید که می‌خواهیم در سال 1404 افق ایران اینچنین باشد و ایران به این جایگاه برسد. نخیر، باید بررسی کنند با این شرایط آن افق فراهم می‌شود یا خیر؟»
عضو حقیقی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در رابطه با نگاه سیاسی حاکم بر شورا نیز گفت: «خیلی از کمیته‌ها و شوراها از هم‌حزبی‌ها، رفقا و دوستان اعضا تشکیل می‌شود و تا این هست نباید انتظار زیادی از این شورا داشته باشیم.»
وی افزود: «در درجه اول به حاشیه رفتن شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به خاطر منطبق نبودن تحلیل اعضا با واقعیت‌های موجود است.»
گلشنی همچنین گفت: «البته در سال‌های اخیر و در دولت اخیر آن اهمیتی که باید به شورای‌عالی انقلاب فرهنگی بدهند، داده نمی‌شود. جلسات شورا بی‌وجه تعطیل می‌شود اما من مقصر را خود شورای‌عالی انقلاب فرهنگی می‌دانم. برای اینکه آنها نباید اصلا آرام بگیرند و وقتی دولت این‌طور برخورد می‌کند باید یک فکر اساسی کنند.»
استاد بازنشسته دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا حضور سران قوا و اعضای حقوقی کمکی به اجرای مصوبات کرده است یا خیر، به «فرهیختگان» گفت: «ظاهرا توجیه حضور اعضای حقوقی همین است اما واقعیت امر چیز دیگری است.»
وی افزود: «تعداد زیادی از اعضای شورای‌عالی انقلاب فرهنگی اعضای حقوقی آن و خیلی از این اعضا نیز منصوب دولت هستند و دولت فعلی آن اهمیتی که باید را به فرهنگ نمی‌دهد. این است که سایر اعضا هم بی‌انگیزه شده‌اند.»
گلشنی با اشاره به اینکه هیچ‌هماهنگی‌ای میان اعضای شورا وجود ندارد، تاکید کرد: «متاسفانه در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی هیچ‌طرحی برای حل مشکلات موجود ارائه نشده و هر یک از اعضا برای خود کار می‌کنند، بدون آنکه هیچ‌هماهنگی‌ای وجود داشته باشد.»
وی افزود: «واقعیت این است که اختیارات سران قوا و اعضای حقوقی شورا بر مصوبات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی می‌چربد و با وجود آنکه رهبری بارها تاکید کرده‌اند که مصوبات این شورا لازم‌الاجراست، دولت برخی مصوبات شورا را ابلاغ نمی‌کند.»
عضو حقیقی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی با تاکید بر ضرورت تغییر رویکرد شورا گفت: «شورای‌عالی انقلاب فرهنگی باید اطلاعات دسته اول از دانشگاه‌ها و وضعیت فکری جامعه فراهم کند. چند سال پیش گزارشی از وضعیت فرهنگی 12 دانشگاه، چه شهرستانی و چه تهرانی، را در جلسه شورا ارائه کردم و انحرافاتی را که در این دانشگاه‌ها وجود دارد، مطرح کردم، ولی هیچ‌توجهی به آنها نشد.»
وی در انتها گفت: «به هر حال به نظر می‌رسد که عامل تشریفاتی شدن جایگاه شورای عالی انقلاب فرهنگی این است که اولا هماهنگی لازم میان اعضا وجود ندارد و ثانیا تحلیل‌هایی که از شورای‌عالی انقلاب فرهنگی بیرون می‌آید با واقعیت‌های فرهنگی جامعه و دانشگاه مطابق نیست.»