به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، علی دایی اعتقاد داشت وینگر تیمش، روزهای درخشانی را پیش‌رو خواهد داشت، به‌ویژه آنکه در بازی نخست برابر سپیدرود رشت هم گلزنی کرد و عملکرد ایده‌آلی داشت. او در نیم‌فصل دوم به‌عنوان مدافع راست هم خوش‌درخشید و رضایت دایی را جلب کرد؛ چهار گل و یک پاس گل در سایپا، پایان کار دشتی در جمع نارنجی‌پوشان بود. او در 22 فروردین سال جاری، یک روز قبل از دیدار مقابل پرسپولیس و وقتی زمزمه‌های جدایی دایی شنیده می‌شد، اعلام کرد اگر شهریار از سایپا جدا شود، در این تیم ماندگار نخواهد شد. 19 روز بعد، علی دایی بعد از پیروزی دو بر صفر مقابل ذوب‌آهن، رسما استعفا کرد و رفت تا ابراهیم صادقی جانشین او شود. همین موضوع باعث شد دشتی قید تمرینات سایپا را بزند و صادقی هم اصراری برای حضور او در تمرینات نداشته باشد تا داستان دشتی و سایپا به خط پایان برسد. در فصل نقل‌وانتقالات مورد توجه استقلال و پرسپولیس بود و در نیم‌فصل لیگ هجدهم هم از سپاهان پیشنهاد خوبی داشت که البته هنوز به‌طور کامل قطعی یا منتفی نشده بود. دشتی اما بعد از مشورت با میثم تیموری و فرشاد محمدی‌مهر، هم‌تیمی‌های سابقش در پارس جنوبی‌جم به استقلال پیوست و وعده داد برای این تیم حداقل 10 گل به ثمر می‌رساند.
ناکامی مطلق با لباس آبی
عملکرد ضعیف در مقابل گل‌ریحان در جام‌حذفی (دو بار لو دادن توپ، یک پیروزی از هفت نبرد و یک دریبل موفق از سه تلاش) و 71 دقیقه بازی در لیگ طی 4 بازی مقابل ماشین‌سازی (از دقیقه 55)، فولاد (از دقیقه 71)، نفت مسجدسلیمان (از دقیقه 78) و پرسپولیس (از دقیقه 85) خلاصه فنی عملکرد دشتی در فصل جاری است.از نظر اخلاقی هم دشتی یک‌بار در ابتدای فصل با میلیچ برخورد کرد و از سوی استرا با تذکر جدی مواجه شد، غرامت 400 میلیونی استقلال بابت عقد قرارداد با او، اما حکایت جدیدی از سلسله‌داستان‌های یک ستاره خاموش است؛ بازیکنی که استراماچونی در نشست خبری پیش از دیدار مقابل سایپا، او را به صراحت غیرحرفه‌ای خواند.
ماجرای غرامت سنگین400 میلیونی
علی دشتی طبق اظهاراتش، بندی در قرارداد داشته که درصورت جدایی علی دایی از سایپا، این تیم را ترک خواهد کرد؛ بندی که البته از سوی سایپایی‌ها تایید نمی‌شود. استقلال براساس همین بند، با او قراردادی امضا کرد، سایپا به کمیته تعیین وضعیت شکایت و بر همین اساس، استقلال را به پرداخت 400 میلیون تومان محکوم کرد. شنیده‌های «فرهیختگان» از کمیته تعیین وضعیت بازیکنان اما نشان می‌دهد ماجرای دشتی– استقلال– سایپا کمی متفاوت است.
براساس اظهارات یکی از اعضای این کمیته که تمایلی به گفت‌وگو نداشت، بازیکنان در دو صورت می‌توانند قرارداد خود را به صورت یکطرفه فسخ کنند؛ نخست آنکه طبق ماده ۱۶ آیین‌نامه نقل‌وانتقالات، یک بازیکن با دلیل موجه ورزشی (حضور در کمتر از 10 درصد بازی‌های تیمش در یک فصل) و پس از 15 روز اقدام به فسخ قرارداد کند که این شرط درباره دشتی صدق نمی‌کند، زیرا او در 24 بازی از 30 بازی سایپا در فصل گذشته به میدان رفت.
دومین حالتی که یک بازیکن می‌تواند قرارداد خود را فسخ کند و درصورت شکایت باشگاه مبدا، محکوم نشود، مربوط به زمانی است که باشگاه مبدا به تعهدات مالی خود عمل نکرده باشد. دشتی براساس همین بند به کمیته تعیین وضعیت رفت و درخواست فسخ قراردادش را داد. از آنجا که واحد نقل‌وانتقالات بدون ورود به ماهیت موضوع، فسخ قرارداد را ثبت می‌کند و مسئولیت آن را متوجه شخص متقاضی ثبت می‌داند، برگه فسخ به دشتی داده می‌شود، اما سایپا براساس اسناد و مدارکی که ارائه کرده، این موضوع را رد کرد و باعث جریمه استقلال شد.
ضرر مالی دشتی و استقلال
مسئول پرداخت غرامت چه کسی است؟ براساس آنچه در آیین‌نامه نقل‌وانتقالات آمده، بازیکن و باشگاه مقصد ضامن پرداخت این مبلغ هستند و با توجه به شرایط مالی استقلال، به نظر می‌رسد دشتی روزهای دشواری را تجربه خواهد کرد. هرچند او به دلیل عمل نکردن استقلال به تعهدات مالی‌اش و تسویه نکردن چک پیش‌قرارداد دشتی، از آبی‌ها شاکی است، اما به نظر می‌رسد بخش زیادی از قرارداد یک میلیاردی این فصل خود را باید به‌عنوان غرامت به سایپا بدهد.
بندهای عجیب در قرارداد بازیکنان ایرانی این غیرحرفه‌ای بودن را تمام کنید
ماجرای جدایی علی دشتی از سایپا و بندی که این بازیکن مدعی وجود آن است، نمونه بارز غیرحرفه‌ای بودن فوتبال ایران است. جایی که بازیکن به جای باشگاه از مربی تمکین می‌کند و خود را کارمند مجموعه نمی‌داند. احتمالا در قرارداد هیچ ستاره دنیای فوتبالی، بندی مبنی‌بر «درصورت جدایی فلانی، من هم جدا می‌شوم» وجود ندارد، در ایران اما هزار و یک دلیل در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند تا بازیکنان و بندهایشان، هر بلایی دوست دارند سر فوتبال بیاورند. البته علی دشتی تنها بازیکنی نیست که این بند را در قرارداد خود گنجانده است، پیش از او هم پیام صادقیان، قراردادی با سپیدرود بست و بندی گذاشت که اگر علی کریمی نباشد، من هم نیستم! همین اتفاق هم رخ داد، کریمی استعفا کرد و صادقیان هرگز در سپیدرود بعد از جادوگر به میدان نرفت تا سراغ سایت شرط‌بندی‌اش برود و به استعداد خودش که طی سال‌های گذشته ذره‌ذره زیر پا گذاشته بود، شلیک نهایی کند. حدود دو سال پیش هم کرار جاسم در گفت‌وگویی اعلام کرد اگر فراز کمالوند از نفت آبادان برود، او هم این تیم را ترک خواهد کرد. جالب‌تر آنکه وقتی خبرنگاران به او گفتند تو با باشگاه قرارداد داری و احتمال جریمه شدن وجود دارد، گفت: «وقتی پولی نگرفتیم چه جریمه‌ای می‌شویم. مگر مسئولان برای ما کاری کرده‌اند که از ما انتظار دارند.»
سال 95، محمد طیبی هم مصاحبه مشابهی انجام داد و اعلام کرد اگر سیروس پورموسوی از استقلال خوزستان برود، او هم این تیم را ترک خواهد کرد. عدم‌حضور مشاوران خبره حقوقی در باشگاه‌ها، فشار هواداران برای جذب بازیکنان مختلف و عدم‌امنیت شغلی توسط مدیران باشگاه‌ها درصورت از دست دادن ستاره‌های نقل‌وانتقالات باعث می‌شود بندهای عجیب و غریب در فوتبال ایران جولان بدهند. هرچند بسیاری از این بندها قابل استناد نیستند و بیش از آنکه مکتوب شده باشند، در رسانه‌ها عنوان می‌شوند، اما نمی‌توان از کنار بندهایی مثل اهدای خانه، ماشین و ویلا درصورت قهرمانی، دریافت پاداش درصورت کلین‌شیت و مواردی از این‌دست به‌سادگی گذشت. بندهایی که بیش از آنکه حرفه‌ای باشند، یک سود یکطرفه را نصیب بازیکنان می‌کنند.
* نویسنده: محمد آقایی‌فرد، روزنامه‌نگار