به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیم ملی کاراته ایران با کسب سه طلا، یک نقره و یک برنز عنوان قهرمانی ششمین مرحله لیگ برتر کاراته‌وان 2019 در مسکو را بالاتر از اسپانیا و آذربایجان به دست آورد. در این رقابت‌ها سارا بهمنیار، رزیتا علیپور و ذبیح‌الله پورشیب طلایی‌های ایران بودند. همچنین سجاد گنج‌زاده و بهمن عسگری نیز به مدال نقره و برنز دست یافتند تا ایران با پنج مدال در مجموع مردان و زنان عنوان قهرمانی را به دست آورد. این بهترین عملکرد کاراته ایران در 6 مرحله لیگ برتر کاراته‌وان سال 2019 است. تا پیش از این تیم کاراته ایران در مجموع مردان و زنان نتوانسته بود به سه طلا دست یابد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با پورشیب یکی از طلایی‌های ایران و عسگری که مدال برنز را دریافت کرد را در ادامه می‌خوانید.

آقای پورشیب سطح مسابقات چطور بود؟

مسابقات با تعداد زیادی کاراته‌کار برگزار شد چراکه بیشترین امتیاز را دارد و در کاراته‌وان به‌عنوان مسابقات برتر شناخته می‌شود یعنی لیگ برتر کاراته است و امتیازش هم به نسبت بقیه مسابقات کاراته‌وان، امتیاز بالایی است به همین خاطر همه آمده بودند تا دست پر برگردند. ما هم برای اولین بار قهرمان شدیم. جالب اینجاست که این قهرمانی را مدیون بانوان هستیم به خاطر دو مدال طلایی که خانم‌ها گرفتند. حتی دو بانوی دیگر یعنی طراوت خاکسار و حمیده عباسعلی هم می‌توانستند مدال برنز کسب کنند ولی با اختلاف کم مسابقات‌شان را واگذار کردند. این پیشرفت خانم‌ها بسیار محسوس است.

 اوضاع ما در کسب سهمیه چگونه است؟

وضعیت کاراته‌کاهای ما به نسبت بقیه کشورها در کسب سهمیه، خیلی بهتر است البته به جز ژاپن که سهمیه اصلی را داشته و احتیاجی به حضور در مسابقات ندارد، هرچند معمولا با تمام قوا در مسابقات شرکت می‌کنند و نفرات خوب‌شان را می‌آورند تا آماده بمانند. حتی داور‌های زیادی را هم شرکت می‌دهند با اینکه سهمیه داوری مشخصی هم دارند.

رقابت بین قهرمانان اوزان مختلف داخلى چطور است؟

تا چند وقت دیگر که اوزان به صورت مشترک با هم ادغام می‌شوند جدال خیلی سخت بین نفرات داخلی هم خواهیم داشت. اگر اشتباه نکنم برای کسب سهمیه پنج مسابقه دیگر باقی مانده است. سال آینده یک مسابقه قهرمانی در فرانسه برگزار می‌شود که تاثیر زیادی در کسب سهمیه دارد.

 ظاهرا تدارکات و بدنسازی خوبى داشتید؟

بله، یکی از نکات مهم، بدنسازی خوب ما بود. وقتى ما در کوران مسابقات مهمی هستیم مثلا از شیلی به مسکو و از مسکو به اسپانیا و کانادا و از آنجا به ژاپن می‌رویم و به کشور باز می‌گردیم و تمام اینها منوط به داشتن بدنسازی خوب و آرامش فکری و ذهنی در اردوهاست که خوشبختانه این آرامش در کاراته وجود دارد. آقای طباطبایی هم در این مدت نشان دادند که عملکرد مثبتی دارند و تغییراتی که ایجاد کردند نتایج خوبی داشته است.

آقای عسگری از اتفاقات مهم در این مسابقات بگویید.

در این مسابقات اتفاقات جالبی افتاد، کسانی که خیلی نامدار بودند آمدند و باختند. برعکس، نفراتی که انتظارش را نداشتیم بالا آمدند و حتی مدال گرفتند و مدعی‌ها را شکست دادند. این نشان می‌دهد که همه تلاش و روی بازیکنان‌شان سرمایه‌گذاری می‌کنند تا به سهمیه‌ها برسند. امیدوارم مسئولان ورزش، تیم ملی کاراته را نیز حمایت کنند تا ان‌شاءالله همین‌طور پر قدرت جلو برویم.

 با شرایط مناسبی راهی مسابقات شدید؟

مسابقات جام وحدت دوستی که در ارومیه برگزار شد تورنمنتی خوب و عالی بود و باعث شد نقاط قوت و ضعف خودم را بشناسم. بعد از مسابقات سرماخوردگی شدیدی گرفتم و به همین خاطر شرایط سختی داشتم و تا هفته آخر قبل از اعزام حدود دو هفته درگیر این بیماری بودم اما هر طور که بود بالاخره خودم را رساندم و با این شرایط حریفانم را یکى پس از دیگری شکست دادم و به نیمه‌نهایی رسیدم.

اما فینال را از دست دادید.

مسابقه سختی بود. رافائل آقایف پنج مدال طلای جهانی دارد. با این حال پا‌به‌پا و خیلی خوب جلو رفتیم، دو سه ثانیه مانده بود که یک ضربه پا به من زد و مربی‌اش کارت کشید و نمی‌دانم چطور داور‌ها به او امتیاز دادند و متاسفانه این اتفاق افتاد و من زمانى برای جبران نداشتم. در رده‌بندی اما خدا را شکر توانستم یک بازی خوب به نمایش بگذارم و حریفم را ببرم و برنز بگیرم. با این مدال 600 امتیاز گرفتم و با همین امتیاز به صدر رنکینگ وزن خودم بر می‌گردم که وزن المپیکی است.

پس به فینال نرفتن ناامیدتان نکرده؟

قطعا نه، دوست داشتم طلا بگیرم. شرایط و موقعیت خوبی بود که از دست رفت اما تلاش می‌کنم که خودم را در صدر رنکینگ نگه دارم و در لیگ جهانی که برای مجموع کاراته‌کاها برگزار مى‌شود و در هر وزنی یک نفر را انتخاب می‌کنند، صدرنشین باشم.

کلام آخر؟

امیدوارم بتوانم بهترین کیفیت خودم را نشان بدهم. ما مسابقات سختی برای کسب سهمیه داریم و امیدوارم از حمایت‌های مسئولان و دعای مردم بهره‌مند باشیم.