فرهیختگان: لیگ بیست‌وپنجم برای پرسپولیس در شرایطی آغاز شد که هواداران این تیم، علی علیپور را امید اصلی گلزنی تیم محبوب‌شان می‌دانستند و شماره 9 قرمزها در هفته‌های ابتدایی از پس این وظیفه برآمده بود و تا هفته هشتم 5 گل از 7 گل تیم تحت هدایت هاشمیان را به حریفان زده بود اما مهاجم ملی‌پوش 7 هفته‌ای است که موفق نشده توپی وارد دروازه حریفان کند. نشانه‌ها حاکی از این است که شرح استراتژی‌هایی که اوسمار برای علیپور چیده دیگر فقط در گلزنی خلاصه نمی‌شود و به همین علت ردپای مهاجم 30 ساله را در موقعیت سازی و پاس گل پرسپولیس می‌بینیم و او سازنده گل سوم شاگردان ویرا مقابل استقلال خوزستان و تک گل قرمزها برابر پیکان و مس رفسنجان بوده است.

طبیعتا تا وقتی آمار گلزنی تیم پرطرفدار تهرانی چشم‌نواز نباشد و شاهد بازی‌های پرگل از سوی شاگردان اوسمار نباشیم مهاجم اصلی تیم یعنی علیپور دم دستی‌ترین مقصر به حساب می‌آید و هواداران خیلی قائل به شرح وظایفی نیستند که سرمربی برزیلی برروی شانه او گذاشته و از بازیکنی که برای آنها 92 گل زده توقع لرزاندن دوباره تور دروازه را دارند. شاید اگر آمار علیپور را با مهاجم‌های سپاهان و استقلال و یا اشترکالی در تراکتور مقایسه کنیم بهترین گلزن پرسپولیس نمره قبولی بگیرد ولی فوتبالیستی که در فصل جاری 1322 دقیقه به میدان رفته و فقط 28 دقیقه تیمش را همراهی نکرده نسبت به آمارهای سال‌های گذشته افت قابل توجهی داشته است.

علیپور فصل گذشته از فوتبال پرتغال به ایران بازگشت و در نیم فصل نخست لیگ بیست‌وچهارم 1076 دقیقه به میدان رفت که حاصلش 7 گل و 3 پاس گل بود و اگر در نیم فصل دوم رابطه‌اش با گلزنی شکرآب نمی‌شد شاید او به جای حسین‌زاده کفش طلا فوتبال ایران را به خانه می‌برد. فصل جاری هشتمین دوره‌ لیگ است که علیپور برای پرسپولیس توپ می‌زند و او نخستین بار از میانه لیگ چهاردهم پیراهن قرمز را پوشید و فاتح دروازه نفت مسجدسلیمان و استقلال شد. علیپور به ترتیب نیم فصل نخست لیگ پانزدهم و شانزدهم را با 2 و صفر گل زده به پایان رسانده و نمی‌توان کتمان کرد که بخش مهم دوران فوتبال این مهاجم بعد از محرومیت طارمی رقم خورده است.

مهاجم قائمشهری در روزهایی که کنار طارمی توپ می‌زد بیشتر دوست بوشهری‌اش را در فضای گلزنی قرار می‌داد و شرح وظایفش بی‌شباهت به وضعیت فعلی‌اش در پرسپولیس نبود اما بعد از جریمه شدن طارمی توسط دادگاه عالی ورزش، ویژگی برجسته علیپور یعنی گلزنی بیشتر به چشم هواداران پرسپولیس آمد و شماره 70 آن روزهای قرمزها در نیمه نخست فصل 97-96 موفق شد 10 توپ را از خط دروازه حریفان عبور دهد و در پایان فصل با 19 گل زده آقای گل شود. همچنین نیم فصل نخست دوره نوزدهم و بیستم لیگ برای علیپور با 7 و 5 گل زده به پایان رسیده و از این آمارها می‌شود برداشت‌های مختلفی داشت و به گونه‌های متفاوتی تفسیرشان کرد. در تبحر علیپور در گلزنی و البته 6 دانگ نبودنش بعید است شک و تردیدی وجود داشته باشد. او بارها ثابت کرده اگر سرمربی به او حس مهاجم اصلی بودن را القا کند بازدهیش بصورت محسوسی کاهش پیدا می‌کند و اثبات کننده این ادعا مقایسه روزهایی است که جونیور براندئو و کریستین اوساگونا رقیبش بودند با همین ماه‌های اخیر که بدون حریف بی دردسر به ترکیب اصلی پرسپولیس می‌رسید. علیپور در لحظاتی که کنار امثال طارمی، منشا و سردار دورسون جنگیده به مراتب بازدهی بالاتری داشته و منطقی است مدیران قرمز در زمستان یا یک تیر 2 نشان بزنند و هم تیم خود را تقویت کنند و هم علیپور را وادار به آشتی با درخشش و گلزنی کنند.