فرهیختگان: پرسپولیس در دیدار هفته پانزدهم خود مقابل مس رفسنجان موفق شد با 3 امتیاز زمین بازی را ترک کند و کسب پیروزی زیرنظر اوسمار دارد تبدیل به یک اتفاق تکراری شیرین می‌شود اما در دل این رخداد چندین مرتبه تکرر یافته خوشایند، نگرانی و ضعف شدیدی نیز وجود دارد. از زمان سپردن هدایت پرسپولیس به سرمربی برزیلی آنها 5 برد در لیگ به‌دست آورده‌اند که عیار پیروزی‌ها برابر پیکان، آلومینیوم و مس رفسنجان یک گله بوده و قرمزها با فاصله حداقلی یعنی نتیجه 2 بر یک شمس آذر را شکست دادند و فقط اولین مرتبه‌ای که اوسمار روی نیمکت قرمزها نشست شاگردانش توانستند با وارد کردن 3 توپ به دروازه استقلال خوزستان ایفاگر نقش یک تیم هجومی و گلزن باشد.

پرسپولیس از ابتدای فصل با 4 برد یک بر صفر مستطیل سبز را ترک کرده و در 3 مسابقه تلاش‌هایش برای گلزنی حاصلی جز ناکامی نداشته است. قرمزها در نیم فصل نخست در 9 مسابقه فقط یک گل به‌ثمر رسانده‌اند و تنها در دیدار برابر ذوب‌آهن و استقلال خوزستان که با پیروزی‌های 2 و 3 گله شاگردان حدادی‌فر و خلیفه اصل را بدرقه کردند فاصله گل‌شان با حریف قابل دفاع به‌نظر می‌رسیده است. دستپخت مشترک وحید هاشمیان در 8 ابتدایی لیگ، سپردن هدایت پرسپولیس به کریم باقری در هفته نهم و چیدن استراتژی‌ها قرمزها در 6 هفته اخیر توسط اوسمار سودش بیشتر از زدن 16 گل در 15 مسابقه نبوده که حتی اگر با آمارهای گل‌های زده پرسپولیس در نیم فصل نخست ادوار گذشته مقایسه نکنیم، ضعفش به دلیل قرار گرفتن مقابل نام بزرگ تیم پرسپولیس نمایان است و باید مربی 50 ساله اهل آمریکای جنوبی در نقل‌وانتقالات زمستانی با خرید مهره‌های کارآمد و باکیفیت ابزارهایش را زهردارتر کند و در کنار خرید بازیکن راهکار جدیدی برای خلق موقعیت و گلزنی بیاندیشد.

البته شرایط هجومی دیگر مدعیان نیز همچین تعریفی ندارد و تراکتور برای تکرار آمار گل زده فصل گذشته خود باید 6 بار دروازه ملوان را فرو بریزد که با توجه به وضعیت فعلی 2 تیم وقوع این اتفاق چندان مورد انتظار نیست. همچنین سپاهان نیز تا پیش از تقابل استقلال تهران، 8 گل کمتر از نیم فصل نخست لیگ بیست‌وچهارم زده و البته شرایط دفاعی بهتری نسبت به فصل گذشته داشته است اما شرایط غیرقابل هجومی رقبای پرسپولیس توجیه مناسبی برای بی‌توجهی به مشکلات گلزنی تیم مطرح قرمز پایتخت نیست.

6 گل افت نسبت به فصل گذشته

پرسپولیس نیمه نخست فصل 1404-1403 را با 22 گل زده تمام کرده بود و پیش از آغاز نیم فصل دوم دوره 23، 22 و 21 لیگ توانسته بود به ترتیب 19، 20 و 21 توپ را از خط دروازه حریفانش عبور دهد و در 24 دوره گذشته لیگ فقط 2 بار در 50 درصد ابتدایی مسابقات مقابل تعداد گل‌های زده‌اش عددی کمتر از 16 نوشته شده است. بهترین آمار هجومی پرسپولیس در بازه زمانی مدنظر گزارش در لیگ هشتم بجا مانده که شاگردان قطبی و پیروانی در 17 بازی توانسته بودند 31 گل بزنند اما نهایتا به‌دلیل مشکلات فاحش دفاعی به مقصود خود یعنی تکرار عنوان قهرمانی نرسیدند و در جایگاه پنجم قرار گرفتند. همچنین در دوره سوم لیگ که با حضور 14 تیم برگزار شد قرمزها با 29 گل زده گام در نیم فصل دوم گذاشتند که به موفقیت تیم تحت هدایت وینگو بگوویچ کمکی نکرد و در دوره‌هایی که با حضور 16 تیم آغاز شده عملکرد شاگردان برانکو در لیگ هفدهم چشمگیرتر بوده که با 27 گل زده بهترین خط حمله نیم فصل نخست لیگ هفدهم و ادامه مسیر بودند.

یکی از ضعیف‌ترین آمارهای هجومی پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر در دوره دوم مسابقات رقم خورد که مدافع عنوان قهرمانی با بازیکنانی نام آشنا اما ناموفق نتوانست زیرنظر علی پروین در نیم فصل نخست بیش از 15 گل بزند و در پایان فصل پایین‌تر از سپاهان و پاس در جدول قرار گرفت. البته نباید از یاد برد این آمار منفی در رویدادی با حضور 14 تیم ثبت شده است. در نخستین دوره‌ای که دوباره لیگ برتر فوتبال ایران به حضور 16 باشگاه بازگشته بود هدایت پرسپولیس را علی دایی برعهده داشت که با تکیه به بازیکنانی مثل پیام صادقیان، محمدرضا خلعتبری، امید عالیشاه و مهدی سیدصالحی تیمش را با کسب 28 امتیاز قهرمان نیم فصل نخست دوره سیزدهم لیگ کرد اما این توفیق به پشتوانه بردهای اقتصادی، 6 بازی حسرت گلزنی و زدن 13 گل رخ داد و خط دفاعی نسبتا مستحکم به کسب جام شاگردان شهریار در فصل 93-92 کمکی نکرد.

پرسپولیس در روزهای افولش مثل دوره پنجم، یازدهم، دوازدهم، چهاردهم که با نقشه‌های فنی پروین، استیلی، ژوزه و درخشان گام در زمین می‌گذاشتند و شکست‌ها و ناکامی‌هایشان قلب هواداران سرخدل را می‌آزرد به مراتب آمار گل‌های زده‌شان نسبت به شرایط فعلی که در کورس قهرمانی می‌جنگند چشمگیرتر بوده است. البته نمی‌توان تغییرات فوتبال ایران در یک دهه اخیر و پررنگ شدن نقشه‌های تدافعی و اهمیت کلین شیت را در تفکرات مربیان شاغل در لیگ کتمان کنیم.

سرخپوشان با آمار 7 گل خورده یکی از بهترین و ارزنده‌ترین آمارهایش را نیم فصل نخست تاریخ لیگ برتر ثبت کرده‌اند اما اگر در ادامه مسیر این استحکام دفاعی و واکنش‌های پیام نیازمند با پیروزی‌های حداقل 2 یا 3 گله همراه نشود هیچ بعید نیست در کورس قهرمانی از رقبا جا بمانند. شاید از نظر کارشناسان، کادرفنی و گروهی از هواداران پرسپولیس بشود آمار گلزنی قرمزها را با دلایلی مثل عملکرد پرفراز و نشیب علیپور و کمبود مهاجم موجه نشان داد ولی در فوتبال روز دنیا و حتی لیگ‌های درجه دوم جهان دیگر مثل گذشته بار گلزنی تنها برروی شانه مهاجم قرار نمی‌گیرد و وینگرها به اندازه مهاجمین ردپایشان در گل‌های زده دیده می‌شود. متاسفانه فوتبال ایران هنوز آنچنان که لازم است این موضوع را نتوانسته حل کند و شاید فقط این نکته در دستور کار شاگردان ساپینتو به چشم بیاید و پرسپولیس با چندین وینگر نامدار و گران قیمت مثل اورونوف، بیفوما، عالیشاه، عمری و کاظمیان باید هر هفته با بازی چشم‌های نواز و تماشاگرپسند در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گیرد اما در نیم فصل نخست این اتفاق خیلی کم به وقوع پیوسته است.