فرهیختگان: با بازگشت کاروان استقلال از منامه، نگاهها دوباره به تمرینات تیم دوخته شده است؛ جایی که رامین رضاییان و ابوالفضل جلالی پس از یک تنبیه انضباطی و خط خوردن از سفر بحرین، بار دیگر در کنار سایر بازیکنان دیده شدند. اما این بازگشت، بیش از آنکه یک اتفاق ساده تمرینی باشد، آغاز یک «سرگیجه فنی» جدید برای ریکاردو ساپینتو در آستانه دیدار با گلگهر است.
وقتی «تیم» بدون «ستارهها» جان گرفت
ساپینتو با خط زدن دو نام بزرگ در حساسترین بازی آسیایی، قمار بزرگی کرد و برنده از زمین خارج شد. پیروزی مقتدرانه ۳ بر صفر مقابل المحرق ثابت کرد که استقلال در غیاب نامهای پرحاشیه، نه تنها ضعیف نشد، بلکه به یک انسجام تیمی و انضباط تاکتیکی مثالزدنی رسید. درخشش جوانانی که جایگزین این دو شدند، حالا این سوال را در ذهن هواداران و کادر فنی ایجاد کرده است: آیا بازگشتِ فوری به ترکیب اصلی، پاداشِ بازیکنی است که انگیزه لازم را در تمرین نشان نداده بود؟
رابطه «کارمند و رئیس» در بوته آزمایش
اگر طبق ادبیات رامین رضاییان، هواداران را «رئیس» باشگاه بدانیم، آنها اکنون بازیکنی را میخواهند که با «ساقهایش» عذرخواهی کند، نه با شعارهای تکراری. بازگشت به تمرینات تنها قدم اول است؛ چالش اصلی برای این دو بازیکن، بازپسگیری اعتماد سرمربی است که نشان داده برای برقراری نظم، هیچ ابایی از کنار گذاشتن ستارههایش ندارد. ساپینتو حالا با این پرسش مواجه است: آیا باید به ترکیب برندهای که در بحرین بدون نقص عمل کرد دست بزند، یا ستارههای باتجربهاش را به نیمکت زنجیر کند تا درسِ انضباط کامل شود؟
پایانِ مصونیتِ نامهای بزرگ
اتفاقات اخیر نشان داد که در استقلالِ جدید، «نامها» دیگر مصونیت نمیآورند. بازگشت رضاییان و جلالی به تمرینات، اگر با تغییر رویکرد و افزایش انگیزه همراه نباشد، میتواند دوباره آرامشِ بازگشته به تیم را به مخاطره بیندازد. ساپینتو با پیروزی در منامه، دستِ بالا را در اختیار دارد و حالا این ستارهها هستند که باید ثابت کنند میتوانند کارمندان مفیدی برای «رئیسهایشان» باشند و صدِ توانشان را برای موفقیت تیم در دیدار سخت مقابل گلگهر بگذارند.