چند کانال نزدیک به افکار و نظریات سریع‌القلم در روزهای اخیر مدام از «حملات سازمان‌یافته» علیه او سخن می‌گویند و انتقادها به سریع‌القلم را نوعی «توطئه» تفسیر می‌کنند.

 لیبرال‌ها در ایران همیشه حاکمیت را متهم می‌کردند که دچار توهم و دشمن‌هراسی است؛ اما این روزها، پس از نقدهایی که به سریع‌القلم وارد شده، خودشان تصور می‌کنند گروهی سازمان‌یافته در حال تخریب استاد مورد نظرشان است.

 واقعیت این است که این اتهام‌ها و سوءظن‌ها بیشتر فرار رو به جلو است؛ زیرا نمی‌توانند بپذیرند که سریع‌القلم واقعاً حرف‌های شاذی زده است. این عدم پذیرش باعث شده به هر نوع توهمی چنگ بزنند تا فرد مورد نظر را همچون «الماسی نقدناپذیر» جلوه دهند. این مسیر لیبرال‌های وطنی واقعاً ترحم‌برانگیز است. کاش دو خط می‌نوشتند که «حرف ما اشتباه بود» و در ایده‌های خود اصلاحی شکل می‌دادند.