فرهیختگان: جوردی آلبا، پسربچهای لاغراندام از لُهوسپیتالِت روزی از آکادمی بارسلونا کنار گذاشته شد چون به چشم مربیان آن زمان، جثهاش برای فوتبال کافی نبود. اما او تسلیم نشد؛ مسیرش را از کورنیا و والنسیا ادامه داد و با جنگندگی و سرعتی که داشت دوباره خودش را به سطح اول فوتبال رساند.
سال ۲۰۱۲، وقتی بارسلونا او را به خانه بازگرداند، همه فهمیدند که این مدافع چپ کوچک، قلبی بزرگ دارد. آلبا در کنار مسی، ژاوی و اینیستا به یکی از ارکان تیمی بدل شد که فوتبال جهان را متحول کرد. نفوذهای برقآسایش از جناح چپ، پاسهای دقیقش و تعصب بیپایانش، بارها و بارها هواداران را به وجد آورد. او در فینال یورو ۲۰۱۲ برای اسپانیا گل زد و قهرمانی اروپا را جشن گرفت؛ در بارسلونا هم جامهای بیشماری بالای سر برد: لالیگا، جام حذفی، لیگ قهرمانان اروپا، جام باشگاههای جهان… هر جامی که یک فوتبالیست میتواند آرزو کند، در دستان آلبا درخشید.
اما فوتبال همیشه قصهی اوج و فرود است. پس از سالها درخشش در نیوکمپ، آلبا در ۲۰۲۳ راهی آمریکا شد تا در کنار مسی و بوسکتس با پیراهن اینتر میامی فصل تازهای را آغاز کند. او در همانجا هم جام آورد، اما مهمتر از جامها، لبخند و اشک هوادارانی بود که میدانستند روزهای آخر یک قهرمان را تماشا میکنند.
پاییز ۲۰۲۵، وقتی آلبا در زمین اینتر میامی قهرمانی را با خداحافظی از فوتبال ترکیب کرد، سکوتی سنگین بر دل هواداران نشست. خداحافظی او پایان یک عصر بود؛ عصری که در آن یک مدافع چپ کوچک از حاشیه بارسلونا برخاست، به قلب فوتبال جهان رسید و با بیش از بیست جام معتبر، میراثی جاودانه ساخت.
امروز جوردی آلبا دیگر در زمین نیست، اما هر بار که هواداران بارسا و اسپانیا خاطرات گذشته را مرور میکنند، تصویر او با آن دویدنهای بیپایان و نگاه پرتعصب، دوباره زنده میشود. او نهتنها یک بازیکن، بلکه یک داستان است؛ داستانی از ایمان، تلاش و بازگشت باشکوه.