تاریخ : ۱۸:۰۰ - ۱۴۰۴/۰۹/۱۲
کد خبر : 219292
سرویس خبری : ورزش

رقابت تک نفره برای صندلی ریاست

چرا مدال‌آوران رویینگ سهمی در انتخاب رئیس فدراسیون خود ندارند؟

رقابت تک نفره برای صندلی ریاست

ثبت نام اولین انتخابات فدراسیون روئینگ از ۲۹ شهریور تا ۱۱ مهرماه برگزار شد و مشخص شد که تنها محسن شادی برای حضور در این انتخابات نام‌نویسی کرده است.

ثبت نام اولین انتخابات فدراسیون روئینگ از ۲۹ شهریور تا ۱۱ مهرماه برگزار شد و مشخص شد که تنها محسن شادی برای حضور در این انتخابات نام‌نویسی کرده است. پس از آن با استعفای محسن شادی از سرپرستی فدراسیون به منظور حضور در انتخابات، مهران تیشه گران از ۱۲ مهرماه به عنوان سرپرست این فدراسیون منصوب شد تا شانزدهم آذر ماه روز برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون رویینگ باشد. این در حالی است که با توجه به مسابقات و بازی‌های مهم پیش روی ملی‌پوشان این رشته، از جمله بازی‌های آسیایی ناگویا و تاثیر مدال‌آوری ملی‌پوشان رویینگ در جدول مدالی، این انتخابات نقش اساسی در تعیین سرنوشت آنها دارد. اما چرا هیچ‌یک از مدال‌آوران رشته رویینگ در کمیسیون ورزشکاران برای انتخاب رئیس فدراسیون حضور ندارند؟

جدایی رویینگ از قایقرانی

با جدایی رویینگ از فدراسیون قایقرانی، به نظر می‌رسید اتفاق‌های خوبی برای بازیکنان رویینگ ایران در راه باشد اما تنها نگاهی به ویدیوی پخش شده از ملی‌پوشان این رشته در بازی‌های آسیایی ویتنام نشان می‌دهد اوضاع ملی‌پوشان خیلی بر وفق مراد نیست. مهسا جاور، زینب نوروزی و کیمیا زارعی ملی‌پوشان اصلی رشته رویینگ ایران هستند که سهم بزرگی در مدال‌آوری این رشته داشته‌اند. حالا اما اوضاع بدتر به نظر می‌رسد و با معرفی نمایندگان کمیسیون‌ها برای شرکت و رای دادن در مجمع انتخابات ریاست فدراسیون روئینگ، مشخص شد که نام هیچ یک از آنها در لیست رای دهندگان هم نیست!

همه بجز مدال‌آوران!؟

سوال مهمی که مطرح می‌شود این است که چرا نباید پرافتخارترین و مدال‌آورترین ورزشکاران یک رشته در مجمع انتخاباتی برای انتخاب رییس فدراسیون خودشان حضور داشته باشند؟ به نظر می‌رسد ورزشکارانی که چند ماه پیش مشخص شد مربی‌های بدون رزومه برای آنها در نظر گرفته شده است و بدون هیچ امکاناتی موفق به مدال ‌آوری در ویتنام شدند و از مسئولان این رشته درخواست حمایت بیشتر داشتند، حالا از مجمع انتخاباتی کنار گذاشته شده‌اند! نگاهی به لیست ورزشکاران نشان می‌دهد که آنها در انتخاب سرنوشت خود هم تاثیری ندارند و مشخص نیست که باید به چه چیز دلگرم باشند که بتوان روی مدال آوری آنها در مسابقات مهم پیش رو حساب باز کرد؟ این سوالی است که فدراسیون رویینگ باید با آن پاسخ دهد تا امید مدال‌آوران برای حضور در مسابقات پیش‌رو بیش از پیش کمرنگ نشود!