دروغ چرا، بعد از انتشار پوستر و اطلاع رسمی و اصلی مناظره آقای کاشانی ‌و سلیمانی، مخالف اصل این گفت‌وگو بودم. آن‌قدر شأن مسئله را بالا و بدیهی بودن موضوع را واضح می‌دانستم که اصل انجام مناظره پیرامون آن برایم بی‌دلیل و حتی توهین‌آمیز بود.حالا و بعد از تماشای حدود ۳ ساعت گفت‌وگوی این دو، ضمن تأکید بر همان شأن و بدیهی بودن ماجرا، دیگر مخالف انجام آن نیستم. باید این گفت‌وگو و امثال این‌ها باشد، در موضوعات و مسائل مختلف تا هم مخاطب حظ و بهره‌اش را ببرد و محروم نباشد و هم اینکه منتقد و مدافع، عالم و بی‌سواد و عاقل و هوچی‌گر را بشناسد.

این مناظره هم از منظر ستایش اصل گفت‌وگو، هم تأیید وجاهت علم و گفتار بر اساس اسناد و منابع و هم تسلط راوی، نکات بسیاری جهت فراگیری مخاطبان داشت. مهم‌تر اینکه مدل موفق و پایه‌گذاری برای موارد مشابه بود. مسائلی که شاید با طرح توسط مخاطبان و تبیین و تحلیل توسط مطلعان و عالمان، گرد تاریکی از اذهان را دور و پاسخ به شبهات را پیش از قضاوت و تقلید آسان کند.

آقاحامد کاشانی، نمونه درستی از یک عالم دینی با توانایی و تسلط مثال‌زدنی، در میدان مناظره فتح بابی کرد که فارغ از نمونه فعلی، امکان‌های جدیدی را برای هم‌لباسان و بقیه اهل فن ایجاد کرد و ضرورت تسلط بر منابع و اسناد و همچنین ارائه آن را بیش از پیش نمایاند.