فرهیختگان: تیم فوتبال استقلال در حالی با گل 3 امتیازی سعید سحرخیزان از سد فولاد گذشت که در این دیدار این بازیکن دو موقعیت طلایی را با تصمیمهای دیرهنگام و خودخواهانه از دست داد. در دقیقه ۴۳ نیمه نخست، زمانی که رامین رضاییان در موقعیتی ایدهآل منتظر پاس نهایی بود، او تصمیم به شوت گرفت و بهترین فرصت این نیمه را سوزاند در حالی که بعد از گل، یک تصمیم درست میتوانست محبوبیت او را چند برابر کند.
در نیمه دوم نیز در دقایق پایانی بازی، فرار تماشایی سحرخیزان او را بار دیگر در موقعیت تکبهتک قرار داد، اما باز هم به آسانی پاس نداد و شوت بیدقتش روانه اوت شد تا در حالیکه بازیکن آلبانیایی برای گلزنی موقعیت به مراتب بهتری داشت، سحرخیزان این فرصت را با هم بیدقتی از دست بدهد.
این عملکرد در حالی است که همین بازیکن در هفته اول لیگ برتر مقابل تراکتور یکی از هوشمندانهترین پاسهای فصل استقلال را ارسال کرد؛ پاسی که اسلامی آن را تبدیل به گل کرد و آبیها در تبریز یکی از مهمترین بردهای ابتدای فصل را به دست آوردند. سحرخیزان در آن بازی نشان داده بود که توانایی تصمیمگیری لحظهای و بازیسازی مؤثر را دارد، اما در بازی های بعدی و به خصوص مقابل فولاد از همان ویژگی فاصله گرفت.
با اینکه مهاجم شماره ۱۱ استقلال این روزها روند گلزنیاش را آغاز کرده و در دو مسابقه پیاپی دروازه رقبا را باز کرده است، اما هنوز فاصله محسوسی با دوران ایدهآل خود دارد. دقت در تصمیمگیری و انتخاب درست بین شوت و پاس، عواملی هستند که میتوانند او را از یک مهاجم پرنوسان به یک تمامکننده قابلاتکا تبدیل کنند.
استقلال در آستانه دربی به گلهای این بازیکن نیاز دارد، اما برای اینکه سحرخیزان به یکی از مهرههای تعیینکننده این مسابقه تبدیل شود، باید همان نسخهای باشد که در تبریز دیدیم، نه نسخهای که در شهرقدس دو موقعیت طلایی را با خودخواهی و پاس ندادن به همبازیانش از دست داد.