فرهیختگان: صبح شنبه برای فوتبال دوستان کشورمان با یک خبر دور از انتظار و قابل تامل آغاز شد. انتخاب علیرضا منصوریان به عنوان سرمربی باشگاه الطلبه عراق آن اتفاقی بود که خواب را در ساعات آغازین هفته از صورت شنوندگان خبر پراند. برای آشنایی کامل با نام باشگاه الطلبه که در شهر بغداد قرار دارد یا باید دیوانه و مجنون فوتبال باشی که به جز آشنا بودن گوشهایت با اسم الشرطه، نیرویهوایی و الزورا که در سالهای اخیر در لیگ نخبگان و لیگ قهرمانان توپ زدهاند لیگهای درجه سوم و چهارم جهان را نیز پیگیری کنی یا باید در دسته فوتبال دوستان متولد دهه 50 یا 60 قرار بگیری که دیدارهای بهمن و پاس را در مسابقات جام در جام 1995 و 1998 با این تیم عراقی را به یاد میآورند و لبخند بابت پیروزی یک گله پرسپولیس مقابل الطلبه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان 2003 برروی صورتشان آمده است.
از روزهای درخشان و پرزرق و برق این تیم پایتخت عراق سالهای زیادی گذشته و اگر برای مثال به لیست شیرهای بینالنهرین در جام جهانی 1986 نگاه کنیم نقش بازیکنان الطلبه پررنگ و قابل قبول بهنظر میرسد اما در حال حاضر فقط گلر اصلی این تیم به اردو عراقیها دعوت میشود و زیداسماعیل هافبک جوانشان به دنبال تحمیل کردن خودش به گراهام آرنولد و دستیارانش است. الطلبه تا حالا 5 قهرمانی در لیگ عراق بهدست آورده و از آخرین قهرمانیاش 23 سال میگذرد و تا پیش از برگزیدن منصوریان برای بهبود نتایجش با 3 برد، 2 تساوی، 2 شکست و 11 امتیاز در جایگاه نهم جدول قرار داشتند.
حضور سرمربی 53 ساله ایرانی در فوتبال عراق را میتوان از زاویههای مختلف نگاه کرد. از یک جهت میشود به سابقه و عملکرد امثال مهاجرانی، فرهاد مجیدی، حجازی، جلال طالبی، اصغر شرفی، همایون شاهرخی، عباس رضوی، بهمن فروتن، ابراهیم قاسمپور و چهرههای دیگر توجه کرد که با برچسب سرمربی لژیونر، خارج از ایران فعالیت داشتهاند. همچنین میشود لیگ ایران و عراق را در دو کفه ترازو گذاشت و تاثیر مثبت و منفی الطلبه در آینده مربیگری علیمنصور را زیر ذرهبین برد و حتی اگر نکات منفی بر مطالب مثبت میچربید منصوریان را بابت حضور در فوتبال کشوری که شرزود تمیروف آقای گلش است سرزنش کرد اما گذشته هر چه بود و هر چه هست منصوریان همچون اکثر دوستان نودوهشتیاش نتوانست از فرصتهای طلایی دوران مربیگری خود سود لازم را ببرد و تیمهای میانه و پایین جدولی ایرانی نیز به بازگشت کاپیتان و شماره 10 محبوب آبیها به روزها و دوران امیدوار کنندهاش کمکی نکردند تا آینده منصوریان در بغداد نوشته شود و او روی نیمکتی بنشیند که در دهههای گذشته عمو بابا و عبدالوهاب ابوالهیل روی آن نشستهاند.
ایرانیها یک شاگرد منصوریان را خوب میشناسند
اگر شاگردان نام آشنا منصوریان در تیم جدیدش را بررسی کنیم به علی یوسف میرسیم که بازیهایش را در لیگ بیستوسوم در پیراهن صنعت نفت دیدهایم و فهد طالب که با لباس ملی و باشگاهی برابر تیمهای ایرانی قرار گرفته و در سال 1402 از دروازه آبادانی در لیگ کشورمان محافظت میکرد. همچنین در بالا و پایین کردن لیست الطلبه نام چندین بازیکن خارجی ناشناس و یک دروازهبان 2 رگه ایرانی- عراقی یعنی یاسین حسنزاده به چشم میخورد ولی در فهرست الطلبه اسم یک بازیکن میتواند فوتبال دوستان را به 3 بهمن 1393 برگرداند و خاطرات تلخ دیدار ایران و عراق در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا 2015 را زنده کند.
همانطور که خاطرات شیرین آدمها را رها نمیکند و مردم ایران 8 آذر هر سال یاد موفقیت ایران روبهروی استرالیا را مرور میکنند گذشتههای تلخ نیز از ذهن پاک نمیشود و اکثر فوتبال دوستان بازی پرفرازونشیب ایران مقابل عراق را در جام ملتهای 2015 به یاد دارند که شاگردان کیروش در یک بازی پرفرازونشیب جنگ حضور در نیمهنهایی را در ضربات پنالتی به عراقیها واگذار کردند. چند ساعت بعد از حذف شدن ایران از تورنمنت، خبری امیدوارکننده در رسانهها مخابره شد و برخی تصور میکردند یوزها قرار است جایگزین عراق در نیمهنهایی شوند. شماره 17 شیرهای بینالنهرین یعنی علا عبدالزهرا،5 ماه قبل از شرکت در جام ملتها پیراهن تراکتور را بر تن داشت اما بهدلیل مثبت شدن آزمایش دوپینگش فوتبال ایران را ترک کرد و مسئولین فوتبال کشورمان امیدوار بودند با اسناد نچندان محکم و غیر محکمه پسند نتیجه بازی را تغییر دهند که این آرزو به وقوع نپیوست.
این هافبک بازیساز چندین مرتبه بعد از جام ملتهای آسیا 2015 در قامت بازیکن ملی پوش و باشگاهی مقابل تیمهای ایرانی ایستاده و هر دفعه اسمش به گوش میرسد ناخودآگاه خاطرات ناکامی ایران به یادمان میآید و حالا قرار است عبدالزهرا با تعداد بازیهای ملی 3 رقمی در 37 سالگی و روزهای پایانی دوران فوتبالش شاگرد منصوریان شود. سرمربی ایرانی تازه لژیونر شده کشورمان در سالهای گذشته با هافبکهای بازیساز برجستهای همچون محسن مسلمان، مبعلی، فرشید اسماعیلی، سرور جباروف و چندین چهره شاخص دیگر کار کرده و باید تا چه حد میتواند از تواناییهای فوتبالیستی بازی بگیرد که به جز مهارت در بازیسازی، مهره چارچوب شناسی نیز است و 2 دوره آقای گل لیگ عراق شده است.