بدترین خطای یک سیاستمدار در حق تاریخ و ملت خود، تغییر روایت برخلاف واقعیت است تا بتواند با خلق فضای موازی و البته کاذب، در سرزمینی به دور از واقعیتها، برجسته و حاکم شود. حسن روحانی، رئیسجمهور اسبق ایران طی یک سخنرانی برای جمعی از وزیران و معاونان دو دولت خود که در قعر جدول محبوبیت دولتها در میان مردم قرار دارند، به مواردی اشاره کرده که امروز شنبه به رسانهها راه یافته است.
او در بخشی از سخنان خود به ورود ناگهانی جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی به ایران در دولت سیزدهم به ریاست شهید سیدابراهیم رئیسی اشاره کرده و گفته است: «وقتی در دولتی میروند از یک کشور همسایه، میلیونها نفر را وارد کشور میکنند بیحساب و کتاب – حالا برای چه وارد کردند، من الان وارد این مقوله نمیشوم – آخر به چه دلیل این همه آدم را اجازه دادند وارد کشور شوند؟!»
حرف روحانی اگر درست باشد، پس وضعیت از پاکستان و تاجیکستان تا اروپا و آمریکا چگونه بوده که آن ها نیز با هجوم مهاجران افغانستانی پس از فروپاشی نظام سیاسی افغانستان روبهرو شدند. این واقعه در قاره سبز و آمریکا با وجود فاصله چند هزار کیلومتری نیز رخ داده و دهها هزار مهاجر خود را به کشورهای غربی رساندند.
روحانی شاید بدشانس بود که یک روز پس از سخنرانیاش یک تبعه افغانستانی که پس از سقوط کابل در سال 2021 به آمریکا آمده بود، به کاخ سفید حمله کرد و یک محافظ محل استقرار «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا را کشته و یک نفر دیگر از محافظان را زخمی کرد.
پس از این اقدام، ترامپ به شدت نسبت به مهاجران افغانستانی واکنش نشان داده و البته اعلام کرد از این پس ورود تمام شهروندان کشورهای جهان سوم را به آمریکا ممنوع می کند.
برخی این را یک بازی امنیتی برای خارج کردن دهها هزار مهاجر افغانستانی میدانند که نگهداریشان به باری بر دوش دستگاههای امنیتی آمریکا تبدیل شده است. عمده این مهاجران، همکاران سابق ارتش و نهادهای امنیتی آمریکا در افغانستان بودهاند و پس از سقوط کابل و شروع حکومت طالبان، از کشورشان گریختهاند. با اینحال تمام آنها نتوانستند خود را به آمریکا برسانند و در امارات یا آفریقا مستقر شدند، اما همان تعداد نیز امان بزرگترین اقتصاد جهان را بریدهاند.
روحانی بدشانس بود که این اتفاق یک روز پس از سخنرانیاش رخ داد تا آشکار شود تبعات مهاجرتی فروپاشی سال 2021 افغانستان ناگزیر بوده و بخش وسیعی از جهان را تحت تاثیر قرار داده است، اما انتشار متن آن در روز شنبه کمی، کمهوشی بود. نمیدانیم، شاید در آمریکا نیز دولت سیزدهم مرزها را باز کرده تا با مهاجران افغانستانی از ترس حکومت طالبان، 9 هزار کیلومتر را درنوردیده و با عبور از اقیانوس اطلس به قاره کریستف کلمب برسند.