ششمین دوره بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی جمعه 30 آبان ماه به پایان رسید و کاروان ورزشی کشورمان برای سومین دوره پیاپی در جایگاه سوم این رقابتها قرار گرفت. ورزشکاران کشورمان در ریاض موفق به کسب 29 مدال طلا، 19 نقره و 33 برنز شدند و تنها به خاطر کسب مدال نقره کمتر نسبت به ازبکستان در جایگاه سوم این تورنمنت قرار گرفتند.
طبیعتاً با پایان این رقابتها و در فاصله یک سال تا بازیهای آسیایی آیچی – ناگویا، بهترین فرصت برای مسئولان ورزشی کشورمان وجود دارد تا به بررسی نقاط ضعف، قوت، فرصتها و تهدیدات ورزش کشور بپردازند. طبیعتاً نخستین گام همانطور که در مصاحبههای مسئولان کمیته ملی المپیک دیده شد، بررسی و مقایسه آماری بازیهای کشورهای اسلامی این دوره با دوره گذشته در قونیه ترکیه است.
مقایسه دو دوره؛ از قونیه تا ریاض
پنجمین دوره بازیهای کشورهای اسلامی در سال 2021 در شهر قونیه ترکیه برگزار شد و کاروان ورزشی کشورمان با 253 ورزشکار در آن رویداد حاضر شد. کاروانی که از لحاظ تعداد ورزشکاران اعزامی پس از ترکیه میزبان، آذربایجان و ازبکستان، چهارمین کاروان پرجمعیت مسابقات بود.
طبق اعلام مسئولان ورزش کشورمان، برای بازیهای ریاض کاروان کیفیتر اعزام شد و این بار 191 ورزشکار کشورمان به ششمین دوره مسابقات اعزام شدند که این بار نیز از لحاظ کمی، کاروان کشورمان را پس از ترکیه، عربستان میزبان و ازبکستان در رتبه چهارم قرار میداد. نکته جالب، تفاوت ورزشکاران اعزامی ازبکستان و ایران بود که ازبکها 3 ورزشکار بیشتر از ایران در این مسابقات داشتند.
ثبات تعداد رشتهها اما تغییر ترکیب و کاهش مدالها
هر دو دوره پنجم و ششم بازیهای کشورهای اسلامی در 21 رشته ورزشی برگزار شد، اما با این تفاوت که برخی رشتهها تغییر کرده و شاهد جابهجایی رشتههایی با رشتههای دیگر بودیم. تفاوت دیگر این دوره مسابقات با رقابتهای قونیه، کاهش مدالهای توزیعشده بود.
در بازیهای قونیه 1232 مدال توزیع شد که 379 مدال آن طلا بود، اما در ریاض طبق سیاست مسئولان برگزاری مسابقات، 902 مدال توزیع شد که 270 مدال آن طلا بود.
کاهش کلی مدالهای ایران در ریاض
ایران در دوره گذشته در 19 رشته ورزشی حاضر شد و این بار در 20 رشته نماینده داشت. کاروان ورزشی کشورمان در قونیه 39 طلا، 44 نقره، 20 برنز و مجموع 133 مدال کسب کرد؛ در حالی که ازبکستان با 51 طلا، 42 نقره، 65 برنز و مجموع 158 مدال در رتبه دوم قرار گرفت.
در ریاض، فاصله 12 مدال طلای ایران و ازبکستان برداشته شد و ایران با 29 طلا، 19 نقره، 33 برنز و 81 مدال سوم شد؛ ازبکستان نیز با 29 طلا، 35 نقره، 32 برنز و 96 مدال در رتبه دوم ایستاد.
رشتههای طلایی در دو دوره؛ جابهجایی صدرنشینها
در قونیه، وزنهبرداری با 9 طلا بهترین دستاورد را داشت. پس از آن کشتی با 8 طلا، تکواندو، پاراشنا و پاراتیراندازی با 5 طلا، تنیس روی میز با 3 طلا و والیبال، شمشیربازی، تیراندازی و دوچرخهسواری با یک طلا در رتبههای بعدی بودند.
در ریاض اما کشتی با 8 طلا بهترین عملکرد را ثبت کرد. پس از آن، ووشو با 4 طلا، کاراته با 3 طلا و تکواندو، وزنهبرداری، تنیس روی میز، دوومیدانی و پارادوومیدانی با 2 طلا قرار گرفتند. شنا، وزنهبرداری معلولان، فوتسال و والیبال نیز هر کدام یک طلا کسب کردند.
افزایش تعداد رشتههای مدالآور ایران
این آمار نشان میدهد که در قونیه 10 رشته ورزشی کشورمان موفق به کسب مدال شدند و در ریاض این آمار به 11 رشته رسید.
از 20 رشته اعزامی کشورمان تنها دواتلون موفق به کسب مدال نشد. همچنین کاروان ورزشی کشورمان با 29 مدال طلا، دو مدال بیشتر از پیشبینی مسئولان ورزش کشور کسب کرده است.
تغییرات تعداد ورزشکاران زن و مرد
کاروان ورزشی کشورمان در دوره گذشته با 155 ورزشکار مرد و 98 ورزشکار زن در قونیه حاضر شد و این بار 112 مرد و 76 زن در ریاض به رقابت پرداختند.
دلایل کاهش طلای ایران؛ حذف و کاهش اوزان
کاهش مدالهای طلای ایران دلایل مشخصی دارد. حذف رشتههای پاراتیراندازی با کمان و پاراشنا که در قونیه مجموعاً 11 طلا کسب کرده بودند.
همچنین کاهش چهار دسته وزنی در وزنهبرداری که 12 فرصت طلا را حذف کرد. اتفاقی که در کشتی و تکواندو نیز تکرار شد و مجموعاً 8 فرصت مدال را کاهش داد.
تحلیل فنی رشتهها؛ از درخشش کشتی تا نگرانی درباره وزنهبرداری
کشتی؛ قوی اما با چالش مدیریتی
کشتی با ترکیب کامل قهرمانان جهانی راهی ریاض شد و 8 طلا، یک نقره و سه برنز کسب کرد. اما کارشناسان معتقدند حضور ترکیب اصلی پس از مسابقات جهانی، ریسک مصدومیت را افزایش داد. حتی حسن رنگرز و پژمان درستکار نیز به خستگی ورزشکاران اشاره کردند.
ووشو؛ موفق، اما نه بینقص
ووشو با 4 طلا، یک نقره و یک برنز و رکورد صددرصدی مدال موفق بود، اما از دست رفتن حتی یک طلا در این سطح برای این رشته مطلوب نیست. افت عملکرد در جهانی برزیل نیز زنگ خطر است.
کاراته؛ درخشش دختران، ضعف پسران
در قونیه، بانوان دو طلا در کومیته و یک طلا در کاتای انفرادی کسب کردند؛ اما در پسران تنها دو نقره و حذف یک نماینده حاصل شد. سطح رقابتها نیز قابل مقایسه با بازیهای آسیایی و جهانی نیست.
تکواندو؛ تصمیم درست در استفاده از ترکیب دوم
تکواندو با ترکیب دوم و حضور چهرههای نوجوان وارد شد و 2 طلا کسب کرد. نسبت به 5 طلای دوره گذشته افت دیده میشود، اما 4 فرصت مدال هم کاهش یافته بود. تیم دختران کشورمان نیز عملکرد بهتری نسبت به تیم پسران داشت.
وزنهبرداری؛ ضعیفترین عملکرد کاروان
وزنهبرداری برخلاف قونیه ضعیفترین عملکرد را داشت و در کسب مدال مجموع ناکام بود؛ حتی حضور برخی چهرههای جهانی نیز این رشته را نجات نداد.
تنیس روی میز؛ افت رنگ مدال
هدایی که در دوره گذشته قهرمان شده بود این بار به مدال نرسید. تیم مردان از قهرمانی به نایبقهرمانی سقوط کرد تا بار دیگر مشخص شود که حضور برادران عالمیان همچنان برای تنیس روی میز ایران بسیار مهم است. ندا شهسواری مدال نقره خود را طلایی و تیم بانوان نیز قهرمانی را تکرار کرد.
شمشیربازی؛ ادامه سقوط نگرانکننده
در شمشیربازی نیز روند رو به نزول این رشته همچنان ادامه دارد و تیم سابر کشورمان از تیمی که داعیه مدال المپیک را داشت به مدال برنز کشورهای اسلامی رسیده است. باخت به ازبکستان حتی با مطرح کردن فرضیه ناداوری نیز نمیتواند چشمها روی روند نزولی این رشته ببنند. در بخش انفرادی تیم علی پاکدامن نایب قهرمان دوره گذشته این بار دست خالی مسابقات را ترک کرد. حتی در بخش اپه نیز تیم کشورمان در شرایطی این بار به مدال برنز رسید که دوره گذشته مدال نقره کسب کرده بود.
شنا، دوومیدانی و پارادوومیدانی
شنا نخستین طلای خود را کسب کرد اما با استانداردهای آسیا فاصله دارد.
علی مرادیان روند رو به رشد خود را پس از مدال نقره آسیا با یک طلا در دوومیدانی ادامه داد.
فاطمه محیطیزاده در هفتگانه طلا گرفت، هرچند سطح مسابقات آنچنان بالا نبود.
مدالهای پارادوومیدانی نیز کمتر از سطح واقعی توانایی قهرمانان پارالمپیکی است.
توپ و تور؛ از هندبال تا بسکتبال
بسکتبال سهنفره مشابه دوره گذشته بود و دختران برخلاف انتظار مدال نگرفتند.
هندبال مردان بسیار ضعیف بود اما برنز دختران ارزشمند بود.
رشتههای بحرانی؛ بوکس و جودو
بوکس و جودو در ادامه روند نزولی خود بازهم ناکام بودند و نشان دادند از سطح مدعیان آسیا فاصله دارند.
جمعبندی؛ تصویر واقعی توان ایران برای بازیهای آسیایی
با پایان رقابتها، بررسی نقاط ضعف و قوت رشتههای مختلف از اصلیترین وظایف مسئولان ورزش کشور است. باید پذیرفت بخش اعظم پتانسیل ورزش ایران برای موفقیت در بازیهای آسیایی در این رقابتها حضور داشت و این میدان میتواند معیار دقیقی برای چشمانداز پیش روی ورزش کشور باشد.