فرهیختگان: اکونومیست می‌گوید اگر بخواهید آینده ۲۰۲۶ را پیش‌بینی کنید؛ صورت‌حساب جهان را نگاه کنید. اعداد امروز دقیق‌تر از هر رئیس‌جمهوری توضیح می‌دهند که نظم جدید جهان چه شکلی خواهد بود.

آمریکا ۲۰۲۵ را با تعرفه‌های ۲۰ تا ۴۰ درصدی شروع کرد؛ اقدامی که تنها در یک سال ۲۳۰ میلیارد دلار به هزینه واردات اضافه کرد. این فشار باعث شد تورم مرکزی بالای ۳.۴ درصد قفل شود و فدرال‌رزرو مجبور بماند نرخ بهره را در محدوده ۴.۷۵ درصد نگه دارد. نتیجه‌اش روشن است؛ هزینه وام‌گیری کسب‌وکارها ۳۰ درصد جهش کرد و سرمایه‌گذاری تولیدی تقریباً صفر شد.

در تجارت جهانی، موتور رشد عملاً «ریپ زد». حجم تجارت جهان نسبت به روند معمول، ۲۸درصد کمتر است؛ صادرات چین تنها ۱.۹ درصد رشد کرده؛ که کمترین رشد ۲۰ سال اخیر است و شکاف تجاری اروپا با چین به ۴۰۰ میلیارد یورو رسیده است. این یعنی جهان در حال حرکت به سمت بلوک‌بندی سخت‌گیرانه، البته بدون اعلام رسمی است.

بازارهای مالی اما وانمود می‌کنند همه‌چیز عالی است؛ S&P500 با ۲۸ درصد جهش رکورد زد، اما بهره‌وری فقط ۰.۶ درصد بالا رفت. اکونومیست، فاصله ۲۷ واحد درصدی را «امضای یک حباب مدرن» می‌داند؛ حبابی که نیروی آن AI است، نه رشد واقعی.

در بخش مالی عمومی، آمریکا به‌معنای واقعی کلمه زیر فشار اعداد است؛
 کسری بودجه: 7.1 درصد GDP
 بدهی: 127 درصد GDP
هزینه بهره بالقوه در ۲۰۲۶: ۱ تریلیون دلار

این یعنی هر ۰.۵ درصد افزایش نرخ اوراق می‌تواند کل برنامه اقتصادی دولت را به‌هم بریزد.

در ژئوپولیتیک نیز محاسبات هزینه‌ای حرف اول را می‌زنند: کاهش حمایت آمریکا از اوکراین، بار مالی اروپا را ۶۰ میلیارد یورو سنگین‌تر می‌کند. خطر معامله ترامپ-چین، ریسک اختلال در نیمه‌رساناها را ۲۰ درصد بالا می‌برد.

در نهایت ۲۰۲۶ سال هیاهو نیست؛ سال «اعداد» است. جهانی که در آن هر تعرفه ۱۰ درصد هر افزایش ۰.۵ درصد در بهره و هر شوک کوچک، می‌تواند مثل دومینو همه‌چیز را به لرزه درآورد.