در هفته چهارم لیگ قهرمانان اروپا شاهد درخشش دروازه‌بان‌های مختلف نامدار بودیم. برای مثال مانوئل نویر با واکنش‌هایش تاثیر زیادی در پیروزی بایرن مونیخ مقابل پاری‌سن‌ژرمن داشت و تیبو کورتوا با درخشش اجازه نداد رئال مادرید در ورزشگاه آنفیلد طعم شکست سنگین برابر لیورپول را بچشد و به جز اسامی اشاره شده داوید رایا برابر خط حمله کم‌رمق اسلاویا پراگ ایستادگی موفقی داشت تا آرسنال برای هشتمین بازی متوالی دروازه‌اش بسته بماند. در این هفته از مسابقات لیگ قهرمانان اروپا دروازه تیم اینترمیلان توسط غیرت قزاقستان گشوده شد تا آرسنال پیش از تقابل هفته پنجم خود با بایرن مونیخ تنها تیمی باشد که در مقابل تعداد گل‌های خورده اش عدد صفر نوشته شده و قطعا این آمارهای جذاب تاثیر زیادی در روحیه و انگیزه توپچی‌های لندن در دیدارهای پیش‌رو داخلی و اروپایی خواهد گذاشت.

دروازه‌بان نچندان خوش فیزیک اسپانیایی قرمزها در تقابل با رقیب اهل جمهوری چک برای صد‌ودهمین بار دستکش دروازه‌بانی تیم تحت هدایت آرتتا را دور مچ خود بست و موفق شد پنجاهمین کلین شیتش را در ورزشگاه فورتونا آرنا انجام دهد تا زودتر از حدانتظار نیمی از راه 100 بار بسته نگه داشتن دروازه خود را پیموده باشد و به رکوردی منحصربه‌فرد در میان دروازه‌بان‌های تاریخ آرسنال برسد. البته در بین سنگربان‌های نام آشنا شاغل در ادوار اخیر فوتبال انگلیس امثال پیترچک، په‌په رینا، ادرسون و آلیسون سریع‌تر از رایا به آمار 50 کلین شیت رسیده‌اند ولی نباید از یاد برد رکورد گلر 30 ساله فعلی آرسنال جذاب‌تر از بزرگانی همچون پیتر اشمایکل، دیوید سیمن و ادوین‌فان‌درسار بهتر است و قطعا این نکته بزرگی کار رایا و تفاوت‌های فوتبال امروز با دهه‌های گذشته را نشان می‌دهد.

آرتتا پیش از جذب رایا در تابستان 2023 سعی کرد اهداف و موفقیت‌های داخل ذهنش را با آرون رمزدیل، برند لنو و امیلیانو مارتینز تیک بزند ولی دستان هیچکدام از این 3 گلر به اندازه رایا برای قرمزهای لندن چسبناک نبوده و سنگربان سابق دروازه برنتفورد از زمان عضویت در آرسنال 84 گل خورده و نقش بسزایی در 2 نایب قهرمانی اخیر تیم پایتخت در لیگ داشته اما هیچوقت نتوانسته یک گام بزرگ برای سوپراستار شدن بردارد. همین حالا اگر از فوتبال دوستان و کارشناسان علت کلین‌شیت‌های متوالی آرسنال و دلیل آمار خارق العاده و بسیار پایین گل‌های خورده توپچی‌ها در لیگ داخلی و اروپا را جویا شویم احتمال به نکاتی مثل مهره‌های باکیفیت دفاعی، استراتژی‌های آرتتا و سبک نسبتا تدافعی آرسنال بیشتر از توانایی‌های فنی داوید رایا اشاره می‌شود و حتی بعد از تصاحب 2 دستکش طلایی فوتبال انگلیس امثال آلیسون بکر و جانلوئیجی دوناروما بیشتر از رایا در کانون توجهات قرار دارند و این نکته کاملا از فضای رسانه‌ای و حتی دنبال کنندگان این سنگربان‌های مدعیان اصلی فوتبال انگلیس در صفحات اجتماعی مشخص است.

البته شاید بتوانیم برای نکات بالا استدلال‌های قابل دفاع پیدا کنیم ولی عجیب به‌نظر می‌رسد وقتی متوجه شویم داوید رایا با حجم بالا دستاوردهای فنی غیرقابل کتمان فصول اخیرش در تیم ملی کشورش در سال‌های اخیر ذخیره اونای سیمون است و در فیفادی اخیر دلافونته سرمربی لاروخا، گلر تیم یازدهم لالیگا را به سنگربان تیم صدرنشین و موفق فوتبال انگلیس ترجیح داده و در دوران این هدایتگر فقط مصدومیت سیمون باعث انتخاب رایا به‌عنوان گزینه نخست شده است.

البته اعتماد به سنگربان اتلتیک بیلبائو به نتایج اسپانیا آسیب خاصی وارد نکرده و لاروخا بدون گل خورده در حال صعود به جام جهانی 2026 است ولی در بزرگترین آوردگاه فوتبال جهان زیر فشارنرفتن خط دفاعی و دروازه اسپانیا اتفاق بعید حدس زده می‌شود و تیمی که می‌خواهد مثل دوره‌های 2018 و 2022 در مرحله یک هشتم نهایی از دورمسابقات کنار نرود نیازمند سودبردن از یک گلر 6 دانگ است. اما هنوز داوید رایا برگ‌هایی در دستانش دارد که می‌تواند معادلات دروازه اسپانیا را تغییر دهد و نباید فراموش کرد قهرمانی احتمالی آرسنال در فوتبال انگلیس یک موفقیت چندبعدی به حساب می‌آید و با این موفقیت صرف نظرکردن از نام رایا سخت‌تر از وضعیت فعلی می‌شود و بیشتر از حدتصور آینده فوتبالی این دروازه‌بان به موفقیت یا شکست توپچی‌ها در فصل جاری گره خورده است.