فرهیختگان:  پرسپولیس در فصل جدید رقابت‌های لیگ برتر چند بار استراتژی خود را تغییر داده است و همین مورد باعث شده این تیم هنوز به هماهنگی و انسجام ایدئال تیمی نرسد.

ابتدا وحید هاشمیان استراتژی دفاعی و به نوعی نتیجه‌گرا در تیمش به کار گرفت و با وجود شکست سپاهان در اصفهان با این استراتژی باز انتقادات زیادی از نحوه بازی سرخپوشان شد. در این بین هاشمیان اعتقاد داشت که با وجود بازیکنان سرعتی زیاد در تیمش در ضد حملات به مراتب موفق‌تر هستند تا اینکه سعی کنند مالک توپ و میدان باشند.

از هفته پنجم و ششم بود که هاشمیان استراتژی تیمش را تغییر داده و به بازی مالکانه فکر کرد. او حتی در بازی با ذوب‌آهن از سیستم سه دفاعه استفاده کرد تا در میانه میدان و زمین حریف پرتعداد تر باشند که در واقع این آخرین ترفند او برای ماندن بود که مانع برکناری‌اش نشد.

در بازی با تراکتور کریم باقری و دستیارانش تصمیم گرفتند از دو هافبک دفاعی در مرکز میدان استفاده کنند تا جنگ میانه زمین را نبازند که این تاکتیک تا حدی جواب داد اما به تهاجمی شدن این تیم کمکی نکرد. در واقع پرسپولیس در این بازی بیشتر سعی کرد بازنده نباشد.

اما برای بازی با استقلال خوزستان اوسمار ویرا قصد دارد با یک آرایش و استراتژی جدید تیمش را به میدان بفرستد. به این ترتیب که مدافعان کناری این تیم وظیفه سنگین تری برای شرکت در حملات خواهند داشت و باید با وینگر‌ها مشارکت بالایی داشته باشند. 

در میانه زمین حضور همزمان باکیچ و سروش شکل خط میانی این تیم را دفاعی‌تر خواهد کرد و از این رو شاید یکی از آنها جای خود را به بازیکن تهاجمی تری بدهد.  به نظر می‌رسد شرایط باکیچ از هر نظر بهتر از سروش است.

در خط حمله نیز وینگرها باید باید نزدیک‌تر به علیپور باشند تا در حملات پرسپولیس نفرات بیشتری از این تیم را در محوطه‌ جریمه حریف ببینیم. باید دید این شکل تهاجمی سرخپوشان در بازی روز جمعه با استقلال خوزستان چقدر تأثیرات مثبت خواهد داشت.