
در دیدار اخیر شی جینپینگ و دونالد ترامپ، آمریکا یک کارت پرقدرت روی میز گذاشت؛ گسترش صادرات نفت و گاز به چین، حرکتی که نه فقط اقتصادی است، بلکه اهرم تازهای برای نفوذ ژئوپولیتیک واشنگتن در بازار انرژی آسیا محسوب میشود.
امروز؛ چین بزرگترین مصرفکننده نفت جهان است. طبق آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، مصرف روزانه آن، ۱۶٫۳ میلیون بشکه است که تنها ۴٫۳ میلیون بشکه آن تولید داخلی و ۱۱٫۱ میلیون بشکه از مسیر واردات تأمین میشود.
چین ۲۰ درصد بازار صادرات جهانی نفت را در اختیار دارد و از هر ۵ بشکه نفت صادرشده در جهان، یک بشکه به مقصد بنادر چین میرود. در مقابل،صادرات نفت خام آمریکا طی سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ تقریباً ۱۶.۶ برابر شده، یعنی از حدود ۲۴۸ هزار بشکه در روز در ۲۰۱۴ به ۴.۱ میلیون بشکه در روز در ۲۰۲۴ رسیده است.
از سویی، واشنگتن از دولت اول ترامپ و سپس در دولت بایدن به دنبال یافتن مشتری برای گاز تولیدی خود است. طبق آمار موسسه کپلر صادرات گاز آمریکا در بازهای ده ساله از ۳۶۰ هزار تن در سال ۲۰۱۴ به ۸۷ میلیون و ۳۳۰ هزار تن در سال ۲۰۲۴ رسید که حاکی از رشد ۲۴۲ برابری است.
بازار نفتوگاز چین؛ یک بازار استراتژیک برای جهان است. به نظر میرسد پیشنهاد انرژی واشنگتن نهتنها تلاشی برای افزایش سهم صادراتی آمریکا در بازار آسیاست، بلکه ابزاری برای مهار نفوذ روسیه و کشورهای خاورمیانه در ساختار انرژی چین به شمار میرود.
