روز گذشته یکی از مجریهای منوتو رسماً اعلام کرد منوتو بعد از 15 سال، عملاً فروپاشیده خواهد شد. با وجود خوشرقصیها و تلاشهای این شبهرسانه برای جلب حمایت و جذب فاند، منوتو نه توانست مخاطب جذب کند و نه توانست فاند لازم را برای ادامه فعالیتش جور کند. از قضا افسردگی پس از شکست رسانههای فارسیزبان بازهم دامن منوتو را گرفت.
نیمنگاهی به محتواهایی که شبهرسانه اینترنشنال منتشر میکند، نشان میدهد اینترنشنال بعد از پایان جنگ، بیشتر تمرکزش را برجلب رضایت و پوشش فانددهندهها متمرکز کرده و بر اتفاقاتی که در سنای آمریکا و سرزمینهای اشغالی میگذرد بیش از تحولات در ایران تمرکز کرده است.
بعد از پایان جنگ، بیبیسی فارسی هم رویکرد عجیبی اتخاذ کرده است. این رسانه نهتنها تمرکز چندانی روی اتفاقات و رویدادهای داخلی ایران ندارد و آنها را پوشش نمیدهد، بلکه از کنار اتفاقات و رویدادهای مهم بینالمللی هم عبور کرده و بیشتر شبیه به یک مجله سرگرمی عمل میکند. در میانه شرایطی که جهان درگیر اتفاقات و ناآرامیها بهخصوص در ماجرای سودان قرار دارد، بیبیسی ترجیح میدهد گزارشی خبری در مورد اینکه «چرا گورخرها، پانداها و برخی حیوانات، سفید و سیاه هستند» منتشر کند. از یک طرف، مهمترین دغدغهاش این است که چرا یک افسر پلیس در ایالت میشیگان، با شلوارک سوگند یاد کرده است و از آن طرف، حراج توالت فرهنگی که از طلای 18 عیار ساخته شده، یکی از پستهای خبری این رسانه بود.
متن کامل گزارش زهرا طیبی، خبرنگار گروه سیاست را در روزنامه فرهیختگان بخوانید