این روزها هواداران استقلال از خود می پرسند: چرا نازون برای تیم ملی هاییتی در دو بازی اخیر چهار بار گل زده و تا رسیدن به عنوان بزرگترین گلزن تاریخ ملی کشورش فاصله کمی دارد اما در استقلال یک بازیکن خارج از جریان بازی است و فرصتی برای نمایش توانمندی خود ندارد.

غیر از تفاوت سبک دو تیم و اینکه استقلال با سیستم تک مهاجم بازی می‍کند و نازون نمی‍تواند به اندازه کافی فرصت به دست بیاورد، به یک مورد دیگر هم باید اشاره کرد. اینکه در هاییتی نازون حکم ستاره اصلی را دارد و اکثر پاس‍ها به او ختم می‍شود اما در استقلال فصل اخیر فعلا آسانی و منیر ستاره‍های اصلی هستند و ساپینتو هنوز نتوانسته بین این سه بازیکن خارجی هماهنگی ایجاد کند.

با گل ‌زدن‌های نازون در بازی‌های ملی کار ساپینتو در استقلال دشوارتر هم می‌شود چرا که همه از او می‌پرسند چطور بهترین گلزن فعلی هاییتی را در اختیار دارد که در تیم ملی روی فرم است اما در باشگاه از او نمی‌توانند بازی بگیرند.

هر چه نازون در تیم ملی بهتر عمل کند ساپینتو بیشتر و بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد تا ایده‌های تهاجمی‌اش را تغییر بدهد.