گمان می‌شود برخی فوتبالیست‌ها برای تغییر باور مردم زاده می‌‌شوند و قطعا در این دسته نچندان بزرگ باید نام ارلینگ هالند را نیز قرار داد. مهاجم 25 ساله نروژی آنقدر در لباس ملی و باشگاهی راحت گل می‌زند که مخاطب تصور‌ می‌کند فروپاشی دروازه رقبا امر پیش پاافتاده و راحتی است. پسر خلف آلف اینگه هالند که شهرتش خیلی زود از پدرش پیشی گرفته روبه‌روی رژیم صهیونیستی ضربه پنالتی‌اش تبدیل به گل نشد اما مسابقه را با هت‌تریک به پایان رساند تا خیلی زود تعداد گل‌های ملی خود را از عدد 50 عبور دهد.

شماره 9 شیرهای اروپا 46 بازی برای کشورش انجام داده و توفیقش 51 گل زده بوده و خیلی زودتر از امثال هری کین، نیمار و امباپه به این توفیق رسیده و حتی مسیر کوتاه‌تری نسبت به لواندوفسکی ، مسی و رونالدو پیموده چون مهاجم‌های نام برده مطرح انگلیسی، برزیلی و فرانسوی برای رسیدن به 50 گل ملی به ترتیب نیاز به 71، 74 و90 مسابقه داشته اند و چهره های سرشناس اهل لهستان، آرژانین و پرتغال بعد نوشته شدن اعداد 90، 107 و 114 در مقابل دیدار ‌ملی‌شان به دستاورد هالند بعد از گل چهارم نروژ مقابل رژیم اشغالگر قدس رسیدند. هالند در حالی تعداد گل‌های ملی‌اش با امباپه 2 عدد فاصله دارد که نسبت به او در 47 مسابقه ملی کمتر به میدان رفته است.

البته خیلی از فوتبالیست‌ها در لباس ملی مهاجمان گلزنی هستند اما هیچوقت به توفیق چشمگیری در قامت بازیکن باشگاهی نمی‌رسند و نمونه این ادعا امثال سونیل چتری، بشار عبدالله و ده‌ها چهره دیگر هستند ولی هالند در لباس باشگاهی نیز بعد از گذشت 49 دیدار به رکورد 50 گل زده در لیگ قهرمانان اروپا رسیده و اگر همچنان در سیتی بماند احتمالا خیلی زود 94 گل زده‌‏اش در لیگ برتر انگلیس به آمار فوق‌العاده ارتقا می‌یابد. مهاجم متولد لیدز اگر در آخرین دیدار نروژ کمی تکاپو می‌کرد به دلیل سطح رقیب و تخصص عجیبش در چسباندن توپ به تور دروازه حریف می‌توانست به توشه جذاب‌تری نسبت به هت‌تریک برسد. هالند از دیرباز سابقه ثبت اعداد عجیب و غریب درون مستطیل سبز را دارد. برای نمونه در جام جهانی جوانان 2019 در یک بازی 9 مرتبه دروازه هندوراس را فرو ریخته یا در فیفادی گذشته آمار 5 گل و 2 پاس گل را مقابل مولداوی بجا گذاشته و در سال 2023 پیروزی 7 بر صفر منچسترسیتی برابر لایپزیک با 5 گل هالند رقم خورد و از این نمونه اتفاقات زیاد در زندگی ورزشی غول نروژی پیدا می‌کنیم.

تیم ملی نروژ تا پیش از حضور در 2 مسابقه پایانی‌ خود در مقدماتی جام‌جهانی 29 توپ وارد دروازه رقبا کرده و بهترین خط آتش را در قاره اروپا داشته و صدرنشین نشدنش در گروه I امر محالی به‌نظر ‌می‌رسد و با این تفاسیر حسرت 28 ساله قرمزها بزودی تمام می‌شود. پیش از این نروژ حضور در دوره 1938، 1994 و 1998 جام جهانی را تجربه کرده و حضورشان در مسابقات سال 1994 با هالند پدر بوده است. شاید احساس شود صعود احتمالی نروژ به مهم‌ترین رویداد فوتبالی جهان بدلیل افزایش تیم‌های حاضر در جام‌جهانی رخ خواهد داد ولی طبق شواهد نروژ حتی اگر سهمیه اروپا 13 تیم هم باقی می‌ماند و به 16 کشور نمی‌رسید نیز توانایی رسیدن به هدفش را داشت.

اگر در جام جهانی 2026 اتفاقات فوتبالی روی بدش را به نروژ نشان ندهد این تیم حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت. البته نباید قدرت این تیم اروپایی را فقط به سودبردن از هالند تقلیل داد. نروژ در میانه زمین از حضور هافبک خوش‌فکری همچون اودگارد و تلو آسگارد سود ‌می‌برد و وینگرهایی همچون اسکار باب و آنتونیو نوسا به‌خوبی دروازه رقیب را با حملات پرشور خود ناامن می‌کنند. اگر مهره‌های شایسته خط دفاعی را درنظر نگیریم نروژ در خط حمله‌‌اش به جز هالند از حضور الکساندر سورلوت سود می‌برد. پدر الکساندر یعنی گوران جزئی از نروژ حاضر در جام جهانی 1994 بوده و قطعا مهاجم موفق و گلزن 29 ساله اتلتیکومادرید می تواند رویای پدرش یعنی صعود از مرحله گروهی را عملی کند.