داده‌های مرکز رصد جمعیت کشور وابسته به سازمان ثبت احوال نشان می‌دهد فاصله تولد فرزند دوم با فرزند اول یک مادر در سال ۱۴۰۳ به طور متوسط ۵.۹ سال بوده است. این رقم بیانگر تداوم روند افزایشی طی چهار دهه گذشته است.

طبق آمار منتشرشده، میانگین فاصله بین تولد نخستین و دومین فرزند مادر از ۳.۳ سال در دهه ۶۰ به ۳.۹ سال در دهه ۷۰، ۵.۲ سال در دهه ۸۰ و ۵.۵ سال در دهه ۹۰ رسیده و اکنون در سال ۱۴۰۳ به رکورد ۵.۹ سال افزایش یافته است. این تغییرات نشان‌دهنده تحول الگوی فرزندآوری در جامعه ایرانی است که می‌تواند تحت تأثیر عواملی همچون شرایط اقتصادی، تغییر سبک زندگی، افزایش سن ازدواج و اولویت‌های جدید خانواده‌ها قرار داشته باشد.