شاگردان وحید هاشمیان برخلاف انتظار نتوانستند در پنجمین بازی خود در لیگ عملکرد خوبی از خود ارائه دهند و سرخپوشان در حفظ توپ، تحت فشار گذاشتن حریف و استفاده از موقعیتها مشکل داشتند و حتی نمیتوانستند بازی معمولی خود را ارائه دهند. نگرانی از تساوی دوباره و اعتراض هواداران روی سکوها باعث شده بود که ترس عجیبی در ساقهای بازیکنان پرسپولیس دیده شود تا حدی که در خیلی از صحنهها دچار اشتباهات دور از انتظاری میشدند.
پرسپولیس با این روند سرنوشتی بدتر از فصل گذشته در انتظارش است و شاید هواداران این تیم باید خوشحال باشند که تیمشان با این وضعیت در لیگ نخبگان و حتی لیگ قهرمانان 2 آسیا حضور ندارد در غیر این صورت معلوم نبود این تیم تا الان چه شرایطی داشت. واقعیت امر این است که هاشمیان و کادرش هم زمان مناسبی برای شناخت پیدا کردن از تیمشان داشتند و هم بازیها فشرده نبود که آنها نتوانند ضعف و قوت خود را شناسایی و در بهبود آن قدم بردارند. در حقیقت پرسپولیس هر چه به جلوتر میرود بدتر میشود و هاشمیان به برخی از اشتباهات خود اصرار دارد. اینکه هاشمیان بخواهد مدام از برگزاری بازی تیمش در شهر قدس ایراد گرفته و بابت عدم میزبانی در ورزشگاه آزادی گلایه کند، اصلاً منطقی نیست.
شواهد امر نشان میدهد که ورزشگاه آزادی احتمال زیاد تا پایان فصل به سرخابیها داده نخواهد شد و بهتر است هاشمیان و برخی از شاگردانش دیگر در مصاحبههای خود در مورد بازی در ورزشگاه آزادی صحبت نکرده و حداقل دنبال بهانههای دیگری برای توجیه عملکرد خود باشند.
خریدهای معمولی
رضا درویش که در اواخر فصل پیش به همراه اطرافیانش همه توان خود را گذاشتند تا در این باشگاه بمانند برای رسیدن به خواسته خود هنوز فصل تمام نشده با 5، 6 بازیکن وارد مذاکره شدند تا به محض اتمام فصل نام آنها را رسانهای کنند. در واقع نیت آنها این بود که با این کار میخ خودشان را محکم بکوبند. در همین راستا تیمی رسانهای در فضای مجازی و بخشهای مختلف تشکیل شد تا به تعریف و تمجید از انتقال بازیکنان جدید پرداخته و از درویش یک فلورنتیو پرز بسازند. در همان مقطع «فرهیختگان» به عنوان یک رسانه بیطرف عقیده داشت که در بین خریدهای درویش فقط پیام نیازمند میتواند یک خرید خیلی خوب باشد؛ اما نفراتی مثل تیوی بیفوما، رضا شکاری، محمدامین کاظمیان، مجتبی فخریان و محمدحسین صادقی خریدهای درخشانی برای تیم بزرگی مثل پرسپولیس به حساب نمیآیند. بازیکنی مثل بیفوما از زمان ورودش به پرسپولیس یا مصدوم بوده یا محروم و در بازی اخیر هم که تبدیل به بازیکن ثابت شد عملکرد ضعیفی از خود ارائه داد. شکاری و کاظمیان هم نشان دادهاند که بیجهت نیست با این سن و سال بازی ملی در کارنامه فوتبالشان دیده نمیشود و برای تیمی بزرگی مثل پرسپولیس هنوز نتوانستهاند بازیکن چندان مؤثری باشند.
بانک شهر هم به اندازه درویش مقصر است
هواداران پرسپولیس ماههاست که در ورزشگاههای مختلف خواهان تغییر مدیریت در باشگاه هستند؛ اما درویش و اطرافیانش همچنان اعتقاد دارند که سهگانه دو فصل پیش با تدابیر آنها رقم خورد و فصلی هم که پرسپولیس با اوسمار قهرمان شد باز آنها بودند که با خرید اوستون اورونوف و عبدالکریم حسن در نیم فصل آن را رقم زدند. از این رو خیلی راحت اجازه دادند، یحیی گلمحمدی، اوسمار ویرا، علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی، دانیال اسماعیلیفر و... از پرسپولیس بروند؛ اما با همه این رفت و آمدها مدیران در این باشگاه ماندنی شدند و آنها با مشورت گرفتن از هوادار متمول و حمایت بانک شهر در این حداقل دو فصل سه کادرفنی و بیش از 20 بازیکن را در تیمشان تغییر دادند بدون اینکه دستاوری داشته باشند.
جالب اینکه دوریش فصل پیش همه ناکامی پرسپولیس را به اشتباه خودش در رعایت سقف قرارداد ارتباط داد؛ اما در این فصل با چند برابر هزینه نسبت به فصل گذشته در نهایت تیمی معمولی با ضعف مشهود در چند پست را تحویل سرمربی جدید خود داد. در همه این تصمیمات به اصطلاح مدیریتی درویش رد پای مدیریت بانک شهر کاملاً مشهود است.
اصرار بیهوده به استفاده از محمدی در جناح راست
وحید هاشمیان اعتقاد دارد که میلاد محمدی دچار افت فاحشی شده و شرایط ثابت بازی کردن در تیمش را ندارد. او با اطلاع از همین موضوع فرشاد احمدزاده را به وحید امیری ترجیح داد تا از او یک دفاع چپ بسازد که تا الان موفق به انجام این کار نشده است. اگرچه احمدزاده در زمین مسابقه پرتلاش و دونده ظاهر میشود؛ اما حضور او در این جناح باعث شده قدرت تهاجمی سرخپوشان در این فصل دچار افت فاحشی شود در حالی که فصل پیش شرایط خیلی بهتر بود. جالب اینکه هاشمیان در دفاع راست با وجود یعقوب براجعه جوان ترجیح میدهد از میلاد محمدی که در پست غیرتخصصیاش است، استفاده کند.
از این جهت که اگر محمدی آماده است چرا او را در پست تخصصیاش بازی نمیدهد؛ اما اگر آماده نیست یا مشکل روحی و روانی دارد چرا در پست غیر تخصصی وی را در دقایق پرفشار بازی به میدان میفرستد! در این زمینه با خبر شدیم که نه تنها دستیاران هاشمیان بابت این تصمیم او مخالف بودند بلکه شنیده میشود خود محمدی هم از اینکه در آن دقایق که جوّ بازی روی سکوها متشنج است باید در پست غیرتخصصی به میدان برود چندان راضی نبوده است.
بیتوجهی به پدیدۀ فصل گذشته
یکی از ایرادهای بزرگی که به وحید هاشمیان وارد است، اصرار به استفاده از مارکو باکیچ در پست هافبک دفاعی است در حالی که او به عنوان یک هافبک هجومی و نزدیک به باکس به تیمش پیوست. حتی خود این بازیکن بارها به مربیانش گفته که نزدیک به دروازه حریف باشد خیلی راحتتر بازی میکند تا اینکه بخواهد در پست هافبک دفاعی هم عقب زمین را نظم دهد و هم اینکه در موقع حمله خودش را به دروازه حریف نزدیک کند. گویا در این زمینه هاشمیان به باکیچ گفته است که چون قد بلندی دارد و قدرت سرزنیاش خوب است روی توپهای بلند حریف میتواند موفقتر از بقیه نفرات هافبک سر بزند.
در این زمینه حتی با خبر شدیم که بارها به هاشمیان پیشنهاد شده از علیرضا عنایتزاده جوان با قدرت فیزیکی بالا و قدرت سرزنی مناسب در پست هافبک دفاعی استفاده کرده و باکیچ را به جلو (پست شماره 10) ببرد؛ اما او قبول نکرده است. جالب اینکه هاشمیان هنوز یک دقیقه هم به عنایتزاده جوان که پدیده تیمش در نیم فصل دوم فصل پیش بود بازی نداده در حالی که او امتحانش را در تیم کارتال به خوبی پس داد.