یکی از شاخصه‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد، حضور چهره‌ها کنار هم است؛ اینجا دو چهره می‌بینید که به بهانه اصلاح یا تامین منافع کشور خود، منافع ملی و تمامیت ارضی آن کشورها را نابود کردند.

 زلنسکی که با وعده‌های غرب مبنی بر پیوستن ناتو، اوکراین را به جنگ با روسیه کشاند و با هزاران کشته و زخمی و بی‌خانمان مواجه و متحمل میلیون‌ها دلار خسارت مالی شد؛ بخش بزرگی از مناطق راهبردی و استراتژیک اوکراین را از دست داد و با عدم حمایت اروپا و آمریکا وارد بحرانی عجیب شد.

 در طرف دیگر اما، جولانی همان تروریست القاعده که پیش‌تر با همراهی داعش، سوریه را به خاک و خون کشید، این بار در قامت یک سیاستمدار کت و شلواری، با روتوش و پروپاگاندای ترکیه، قطر و غرب سعی بر پاک‌کردن گذشته‌ی تروریستی خود داشت؛ او همه‌کار برای جلب رضایت آمریکا و اسرائیل کرد و حتی مذاکرات عادی‌سازی با اسرائیل را هم انجام داد. اما اکنون سوریه تبدیل به کشوری با چند حاکمیت شده و اسرائیل هم در استان سویدا حکمرانی می‌کند، دروزی‌ها را حمایت می‌کند و تمامی زیرساخت‌های این کشور را بمباران می‌کند.

 دیدار جولانی و زلنسکی در نیویورک که به عنوان مهره‌های در اختیار غرب، ویرانی برای کشورشان به بار آوردند، بار دیگر فرضیه‌‌‌های دموکراسی و صلح غربی را برای دولت‌های دنیا زنده کرد.