روز گذشته وجههای تمامرخ از ابزاری بودن نهادهای بینالمللی در دست دولتهای غربی بار دیگر ثبت شد. منابع خبری میگویند سه کشور اروپایی پیشنهاد معقول و روی زمین ایران دربارۀ مکانیسم ماشه را به دلیل فقدان توان تصمیمگیری مستقل از رژیم رد کردهاند.
پیشتر امانوئل مکرون در اظهار نظری عجیب ضمن آنکه پیشنهاد ایران به اروپاییها را معقول توصیف میکند این بهانه را مطرح میکند که این پیشنهاد صرفاً مربوط به وزیرخارجه بوده و مورد حمایت همه اعضای نظام حاکم ایران نیست. بهانهجویی ای که اثبات میکند طرف اروپایی بدون هیچ عزمی برای به نتیجه رسیدن مذاکرات به دنبال آن است تا از پنجره بهوجودآمده برای اقدام علیه تهران استفاده کند. اعتراف مکرون به پیشنهاد معقول ایران نیز نشان میدهد طرف اروپایی در محتوا نتوانسته ایرادی پیدا کند به همین دلیل رو به تداوم بهانهجویی سیاسی آورده است.
اکنون که طرف اروپایی نشان داده به دنبال فعالسازی اسنپبک به هر قیمتی است ایران باید هزینه این تصمیم تحمیلی را برای غرب بالا ببرد.
اینکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیرغم بیشترین حجم نظارت از تأسیسات اتمی یک کشور باز هم رو به اتهامزنی در مورد ظرفیت ساخت چندین بمب اتمی آورده و زمینه را برای تهاجم به ایران فراهم آورد و پس از حمله به تأسیسات هستهای مشروع ایران حتی قدرت محکوم کردن آن را نداشته باشد طبعا این توقع را ایجاد خواهد کرد که در مورد شیوههای کنترل همکاری و گسترش فعالیتهای هستهای در سطوح فنی و سیاسی بحث کارشناسی جدیتری صورت گیرد. همچنین عدم پایبندی کشورهای مختلف به تحریمهایی که غیرقانونی بودن بازگشت آن، به شورای امنیت اعلام شده باعث میشود تا با بازشدن مسیرهای موازی از جنس سازمانهای بینالمللی نوظهور قدرت اثرگذاری نهادهای بینالمللی ابزار دست غرب به مرور کاهش یابد.
آرش فروغی در طرح جلد امروز امانوئل مکرون را کشیده تا نشان دهد او عنصری در خدمت نتانیاهو است.