فرهیختگان: تکواندوی ایران، یک سال پیش روزهای خوشی را تجربه میکرد. پس از چهار مدال المپیک ۲۰۲۴ پاریس با اعزام چهار ورزشکار و عملکرد صددرصدی که باعث شد بسیاری مدیریت هادی ساعی را ستایش کنند. بااینحال، روزهای بعد از المپیک، تکواندوی ایران بهویژه در بخش زنان حواشی زیادی را تجربه کرده است. پس از انتخابی اخیر تیم ملی زنان، یکی از ملیپوشان به نام سوگل شیری در مصاحبهای مهروز ساعی را به جانبداری و حقخوری متهم کرد. اتفاقی که باعث شد محمد باقریمعتمد در حمایت از شیری، صحبتهای او را در صفحه شخصیاش منتشر کند. بااینحال، انتشار این مصاحبه باعث شروع اتفاق دیگری شد که معتمد در ادامه پرده از ماجرا برداشت. تماس از سه شماره مختلف و تهدیدشدن از جانب افراد ناشناس بابت انتشار مصاحبه سوگل شیری. باقریمعتمد در گفتوگو با «فرهیختگان» به این موضوع اشاره کرده که تهدیدکنندگان خود را از نزدیکان مهروز ساعی معرفی کردهاند.
داستان تماسهایی که با تو گرفته شده چیست و چه اتفاقی افتاده که از تهدید شدن، حرف زدی؟
رزومه ورزشی من مشخص است. قهرمان آسیا و جهان هستم، مدال المپیک دارم و بهعنوان یک کارشناس ورزش فعالم. تمام این مشکلات را چشیدیم و میدانیم این حقخوریها چقدر در روحیه یک ورزشکار، بهخصوص ورزشکاران زن تأثیر میگذارد. در صحبتهای سوگل شیری دیدم که در حق او اجحاف شده و طبیعتاً یک ورزشکار هم نمیآید مصاحبه دروغین انجام دهد تا خودش را در جوانی و مسیر قهرمانی خراب کند، چون مسیر او با این سن هنوز ادامه دارد. من وقتی مصاحبه او را خواندم، واقعاً دلم سوخت و خواستم فقط از تریبون خودم که صفحه شخصیام است، از او حمایت کنم.
یعنی بابت همین موضوع و حمایت از یک ملیپوش تهدید شدی؟
بعد از انتشار همان مصاحبه، دیدم حجم سنگینی از پیامها آمد که انتظارش را نداشتم. دیدم واقعاً نه فقط موضوع حقخوری خانم شیری که خیلیهای دیگر از اهالی تکواندو از جمله داوران، استانها و باقی بخشها از شرایط مینالند و انگار یک سری نورچشمی در تکواندو هستند که فقط از آن عده خاص حمایت میشود و بقیه به حقشان نمیرسند. یکسری میگفتند مسابقات قهرمانی کشور برگزار نمیشود و خیلی پیامهای دیگر هم دریافت کردم که باید موضوعات آن را ببینم، اما تعدادی از آنها را هم منتشر کردم. بعدازاین اتفاق یکسری آدمها زنگ زدند و تهدید کردند! من بچه جنوب شهر تهرانم، خیلی سختی و درد کشیدهام و همیشه اخلاق سرلوحه کارهایم است اما کسی که با من کار داشته باشد، با او کار دارم! نمیدانم اینهایی که زنگ زدند، از طرف خانم ساعی بودند یا از طرف آقای ساعی؛ فرقی نمیکند.
یعنی آنهایی که تماس گرفتند، خودشان را معرفی نکردند یا نگفتند از طرف چه کسی هستند؟
من همیشه سرم در کار خودم بوده اما این قضیه [تهدید] را تا آخر جلو میبرم و پیگیرم. کسی که تماس گرفته بود، میگفت از طرف خانم ساعی است، من گفتم اصلاً شما در چه جایگاهی هستید که بخواهید اظهارنظر کنید که من مصاحبه کردهام یا نه؟ ضمن اینکه من اصلاً مصاحبهای نکرده بودم، اما کسی که زنگ زد آنقدر سطح سوادش پایین بود که حتی درک نکرد مصاحبهای که من منتشر کرده بودم، برای کسی دیگر بوده و مصاحبه من نبوده. این فرد زنگ زد و از روی عصبانیت قصد دفاع از خانم ساعی یا آقای ساعی یا فدراسیون تکواندو را داشت، اما مسیر را اشتباه رفته بود.
اتفاق عجیبی بوده که بخواهند اینگونه یک قهرمان و مدالآور المپیک را تهدید کنند.
میدانم که تکواندو چندان بزرگتر ندارد، اما بالاخره چند بزرگتر در تکواندو هستند که موضوعات را کارشناسی کنند. اینکه شماره من را به هر کسی که در خیابان راه میرود، بدهند تا به من زنگ بزند، درست نیست. تکواندو بزرگتر دارد، این همه قهرمان و کارشناسی که دارد، باید نظر بدهند که چه چیزی درست است و چه چیزی غلط. با پیامهایی که در این مدت دریافت کردهام، متوجه شدهام اینها خیلیهای دیگر را هم تهدید کردهاند؛ به صورتهای مختلف. آنها گفتهاند با همین تلفنهای نامربوط ما را تهدید کردهاند که ساکت شوی وگرنه طور دیگری برخورد میکنیم. من که ساکت نمیشوم زیرا با این موضوع جریحهدار هم شدهام. در این رابطه تا آخرش ادامه میدهم اما از مسیر درست، با انتقاد درست و فنی. زمانی ما میگفتیم آدمهای فلان رشته ورزشی از نظر اخلاقی خوب نیستند، الان متأسفانه تکواندو همین شده و اخلاق رنگ باخته است.
چه اتفاقی میافتد که تکواندو یکسال پس از المپیک با چهارمدال، بااینهمه حاشیه مواجه میشود؟ بهخصوص در بخش زنان، از کنار رفتن مینو مداح با حاشیه گرفته تا مسائل مبینا نعمتزاده و حالا هم سوگل شیری که به تهدید شما منجر شده است؟
موضوع غرور کاذب است. متأسفانه الان رئیس فدراسیون را غرور گرفته و فکر میکند چون سه مدال المپیکی دارد، همه را باید از بالا ببیند. وقتی به کوچک و بزرگ احترام بگذارید، احترام هم میبینید. این فرق دارد با آنهایی که نانشان در تکواندو است و احترام بگذارید یا نه چیزی نمیگویند و کنارتان هستند. ما همیشه ثبات داشتهایم و موضعمان مشخص بوده و از اول با این رئیس فدراسیون و آن رئیس فدراسیون، عهدی نبستهایم و راه درست را انتخاب کردهایم. آنهایی که به من نزدیکند، میدانند که محمد معتمد اگر منتقد باشد، منتقد میماند. روزی هم بود که انتقاد کردیم و از ما دعوت شد؛ در زمان پولادگر، درحالیکه وقتی همان زمان در موضوع حقوق و بورسیه با فدراسیون به مشکل برخوردم، برخلاف میلم شکایت کردم و به دادگاه رفتم و در آخر حقم را گرفتم. با همه اینها، باز از من دعوت کردند و به تیم ملی رفتم و در کنار فریبرز عسکری ۹-۸ ماه کار کردم. بعد رئیس فدراسیون عوض شد و من بیرون آمدم و الان ۴-۳ سال است که برای خودم کار میکنم؛ دستم در جیب خودم است و فدراسیون تکواندو یا تیمی نان مرا نمیدهد. حرف برای گفتن زیاد است. آنهایی که چه احترام میبینند یا احترام نمیبینند، سکوت میکنند، نانشان گیر فدراسیون و تکواندو است.
الان وضعیت کلی تکواندو و آینده آن را چطور میبینی؟ ضمن اینکه بهزودی تیم باید به مسابقات جهانی و پس از آن بازیهای کشورهای اسلامی اعزام شود.
تمام این مدت من درگیر کارهای خودم بودم و پیگیری نکردم. رفتوآمدهایی داشتم و از طرف IOC به اجلاسی که در رابطه با حقوحقوق ورزشکاران بود دعوت شدم. از بین تمام ورزشکاران و المپینهای ایران، من و نجمه خدمتی دعوت شده بودیم، اما جالب اینکه همین فدراسیون یک خبر تهیه نکرد که فلانی از خانواده تکواندو، نماینده ورزشکاران ایران است! برای من مهم نبود، اما رفتارشان جالب است. بههرحال تکواندو بهزودی رویداد جهانی در پیش دارد و من وضعیت را چندان رصد نکردهام، چون تمرکزم روی باشگاهداری است و دنبال نکردهام که چه اتفاقی در تکواندو رخ داده است.