یکی از گزینههای سرمربیگری پرسپولیس بعد از جدایی اسماعیل کارتال، حسین عبدی بود که در نهایت مورد اعتماد مدیریت این باشگاه قرار نگرفت و وحید هاشمیان این عنوان را تصاحب کرد. حالا عبدی بهعنوان یکی از پیشکسوتان باشگاه پرسپولیس، هاشمیان و تیمش را نقد میکند اما به قول خودش نه از روی احساس یا حبوبغض، بلکه از روی منطق و بهعنوان کسی که میخواهد به هاشمیان کمک کند تا پرسپولیس را آنطور که هواداران میخواهند بسازد. عبدی نقدی هم به تیم ملی در تورنمنت کافا داشت که صحبتهای او را در گفتوگو با «فرهیختگان» میخوانید.
حتما در جریان هستید که پرسپولیس در این مدت کوتاهی که از لیگ گذشته، در چند مورد مورد هجمه قرار گرفته و دچار حواشی زیادی شده است. به نظر شما دلیل این حواشی عوامل باشگاه هستند یا مسائل دیگری دخیل است؟
خیلی دوست ندارم وارد یکسری جزئیات شوم و سعی میکنم بهصورت کلی صحبت کنم. این یک واقعیت است که دو باشگاه پرسپولیس و استقلال شدیدا زیر ذرهبین رسانهها هستند و همه اتفاقاتی که در این باشگاهها رقم میخورد مورد نقد و بررسی قرار میگیرد. به همین خاطر، حواشی همیشه اطراف سرخابیها بوده، هست و خواهد بود. اما نوع برخورد با این حواشی خیلی مهم است. باید بدانیم که در چه مواقعی در مورد یکسری حواشی جوابگو باشیم و چه موقع اهمیتی به آن ندهیم. وقتی سنگ بزرگی وسط یک رودخانه میافتد، آب از کنار آن عبور میکند. از این رو شاید بهتر باشد برخی مواقع از کنار یکسری مسائل گذشت و اهمیتی نداد. اما بعضی وقتها باید وارد عمل شد و حواشی را مدیریت کرد.
یکی از عواملی که باعث شد حواشی زیادی برای پرسپولیس ایجاد شود، بحث پرداخت غرامت سنگین بابت بازیکنانی بود که قرارداد داشتند و از این تیم جدا شدند. در این بین با وحید امیری ابتدا تمدید قرارداد شد و بعد با آن شکل او را کنار گذاشتند. نظر شما در این مورد چیست؟
واقعیت این است که در کشور و فرهنگمان یک کار غلط جا افتاده که اگر ادامه پیدا کند متاسفانه بازتاب خوبی نخواهد داشت و آن هم برخورد نامناسب با بازیکنانی است که سالها برای یک باشگاه زحمت کشیدهاند. در فوتبال حرفهای بارها دیدهایم که تیمهای بزرگ چطور با بازیکنان و مربیان قدیمی خود بهنوعی وداع میکنند. منظورم ترتیب یک بازی خداحافظی نیست بلکه یک احترام ساده است. مثلا میشود در آخر فصل با بازیکنی که قرار نیست قراردادش تمدید شود، در بازی آخر از او تقدیر کرد تا فرصتی داشته باشد با هواداران تیم محبوبش خداحافظی کند. مشابه این اتفاق را هر فصل در اکثر باشگاههای بزرگ دنیا میبینیم. این احترام خودش یک پیغام بزرگ برای همه بازیکنان تیم است که اگر شما هم چند سال اینجا باشید به این شکل از شما تقدیر میشود. اما اگر بهجای این تقدیر برخورد بدی صورت بگیرد، آن وقت این هم خودش یک پیغام مهم به نفرات تیم است که اگر سالها اینجا باشید، این ما هستیم که تصمیم میگیریم شما را چطور کنار بگذاریم. من خاطرم نیست که باشگاه پرسپولیس بهغیر از فرشاد پیوس برای یکی دیگر از بازیکنان قدیمیاش بازی خداحافظی برگزار کرده باشد یا حداقل به او احترام گذاشته و از وی تقدیر کرده باشد. این برای ما که دم از فرهنگ و اخلاق جوانمردانه میزنیم اصلا خوب نیست.
به نظر شما ترکیب پرسپولیس کامل است یا این تیم باید در چند پست تقویت شود؟
اجازه دهید قبل از اینکه بخواهم در مورد مسائل فنی پیرامون پرسپولیس صحبت کنم یک چیز را روشن کنم؛ من بهعنوان کسی که ۲۰ سال از عمرش را در پرسپولیس گذرانده، این تیم و هوادارانش را دوست دارم و طبیعتا از موفقیتش خوشحال میشوم. از این رو اول خوشحالم که به یک مربی جوان و با دانش ایرانی اعتماد شده و قلبا دوست دارم دوست خوبم وحید در پرسپولیس موفق باشد. انتقادی که به پرسپولیس وارد است این است که در دو بازی ابتدایی آن اقتدار و یکپارچگی را در این تیم ندیدیم. در بازی اول طبیعی بود فجرسپاسی بهواسطه اینکه تیم هماهنگتر و منسجمتری بود مقابل پرسپولیس نمایش خوبی ارائه دهد، اما در بازی با سپاهان انتظار من این بود که تیم کمتر تحت فشار قرار بگیرد. نتیجه بازی برای پرسپولیس عالی بود اما باید قبول کرد که تیم در آن مسابقه در خیلی از دقایق بازی تحت فشار بود و اگر یکی از موقعیتهای سپاهان گل میشد، نتیجه پایانی میتوانست چیز دیگری باشد. استراتژی پرسپولیس در این بازی، بسته بازی کردن و دلخوش بودن به ضدحملات بود، اما این استراتژی مقطعی جواب میدهد و اصولا فلسفه بازی پرسپولیس تهاجمی بوده است، چون تماشاگران زیادی دارد و همواره مدعی شماره یک قهرمانی بوده است. شاید بهتر باشد افرادی که پیشتر در کادرفنی پرسپولیس بودند و الان کنار وحید هستند، در شناخت تیم بیشتر به او کمک کنند. همیشه لازم نیست شما از حریفتان شناخت خوبی داشته باشید؛ بلکه مهمتر این است که تیم خودت را بهتر بشناسی و از پتانسیل تکتک نفرات تیم آگاهی داشته باشی. اینکه بهیکباره بازیکنی در یک پست غیرتخصصی به کار گرفته شود به تیم کمک نمیکند. بدون تردید پرسپولیس در چند پست کمبود مهره دارد و در برخی پستها هم ترافیک زیادی وجود دارد. اگر بازیکن باکیفیت پیدا شود میتواند به تیم کمک کند؛ در غیر این صورت بازیکنانی در تیم هستند که توانایی بازی در چند پست را دارند.
هواداران پرسپولیس برای نتیجهگیری این تیم با وحید هاشمیان صبور خواهند بود؟
هاشمیان اولین تجربه سرمربیگریاش را پشت سر میگذارد و قطعا برای موفقیت نیاز به حمایت دارد. این حمایت میتواند از سوی پیشکسوتان، باشگاه و هواداران باشد. به هر شکل تفکر جدیدی در تیم حاکم شده و نیاز به زمان دارد تا این تفکر در بین اعضای تیم جا بیفتد.
عملکرد تیم ملی در تورنمنت کافا را چطور دیدید؟
با تیم نوجوانان و جوانان در تورنمنت کافا شرکت کردهام و خوب میدانم که سادهانگاری این مسابقات میتواند چقدر کار را برای ملیپوشان ما سخت کند. در این تورنمنت اگرچه حریفانی شرکت میکنند که در فوتبال حتی آسیا در سطح پایینی قرار دارند اما باید بپذیریم که این تیمها در حال پوستاندازی هستند و هر چه بازیکنان جوان این کشورها بزرگتر میشوند از لحاظ کیفی رشد میکنند. در چنین شرایطی تقابل با این تیمها سخت است. آنها سرشار از انگیزهاند و وقتی مقابل تیم بزرگی مثل ایران قرار میگیرند تمام توانشان را به کار میگیرند. در این بین تیمهایی مثل تاجیکستان و ازبکستان رشد خوبی داشتهاند و حتی افغانستان و ترکمنستان هم در حال رشد هستند. شاید سطح مسابقات بالا نباشد اما نتیجهگیری در تورنمنت کافا راحت نیست و من این را از نزدیک لمس کردهام.
از تیم ملی انتقادات زیادی میشود، چه از نحوه بازی گرفته تا ضعفهای مشهود در خط دفاع و حمله. نظر شما چیست؟
این مشکل شامل خیلی از تیمهای ملی میشود، از این جهت که مربیان تیم ملی زمان کافی برای ارتقای سطح کیفی تیمشان ندارند. آنها دو روز قبل از فیفا دی بازیکنان خود را تحویل میگیرند و مستقیم وارد مسابقات میشوند. بعد از آن بازیکنان راهی باشگاههای خود میشوند. شاید از تیمهای ملی خیلی نباید انتظار بازی جذاب داشت اما مسلما انتخاب نفرات، مدیریت و انسجام تیمی مهم است. خوشحالم از اینکه در تورنمنت کافا یکسری چهرههای جدید را در تیم ملی در پستهای مختلف دیدم و امیدوارم این موضوع تداوم داشته باشد. ما بازیکنان جوان خوبی داریم که اگر به آنها بیشتر اعتماد شود میتوانند روح تازهای به تیم بیاورند.