منتظر محمد هم از استقلال شکایت کرد! بازیکنی که بدون نظر سرمربی جذب و از همان لحظه ورود به تیم دیگری قرض داده شد. او را بهعنوان رونالدو و مسی عراق به استقلال انداختند و عملکردش در نساجی در دومین فصل حضور در ایران آنقدر فاجعهآمیز بود که دیگر هیچ تیمی حاضر به جذبش نشد! او با وجود درخشش نسبی در مس رفسنجان آنقدر بینظمی کرد که قید نگه داشتنش را زدند!
این همه ماجرا نیست. یامگا هم از استقلال شکایت کرده. دلیل؟ یامگا قراردادش با آبیپوشان را با نوتیس فسخ کرد و حالا از استقلال غرامت میخواهد. نپرداختن حقوق او از سوی مدیران باشگاه فرصت مناسبی را ایجاد کرد تا او بدون هیچ مشکلی به نساجی ملحق شود. البته که در نهایت هم نتوانست از سقوط این تیم جلوگیری کند!
شکایت های دیگر هم در صفند. نمونه میخواهید؟ یکی دیگر. پیتسو موسیمانه بعد از دریافت نکردن مشکوک دو ماه حقوقش با استقلال فسخ کرد و حالا به راحتی از این تیم به فیفا شکایت میکند. برایتان مشکوک نیست که موسیمانه و یامگا در زمان مدیریت یک نفر و در یک بازه زمانه چند ماهه با قانون نوتیس، قرارداد خود را فسخ کردند؟
این پایان قصه نیست. استقلالیها امسال یک جریمه سنگین دیگر را هم به جان خریدهاند. چه کسی؟ کاریله! مردی که با استقلال بست و بعد باشگاه بدون فسخ کردن با او به ساپینتو روی آورد! کیفیت فنی اش در لیگ برزیل مشخص شد. وقتی در آخرین بازی ۸ گل خورد و باشگاهش با خفت و خواری بیرونش کرد! سوال؟ مگر میشود در طول یک دوران دو ساله این همه پرونده مشکوک و بدهیهای عجیب خلق کرد و بعد هم یک نهاد نظارتی گریبان مدیران را نگیرد؟
همه این پرونده ها معلول از دو علت است. اول اینکه مدیر نسبت به تصمیمات ویرانگرش مصون باشد و بتواند میلیاردها تومان خسارت ایجاد کند و کسی هم از او حساب نخواهد. دوم عدم ثبات مدیریتی و میدان دادن به چهرههایی که عملکردشان نشان داد شایسته مدیریت استقلال نبودند. امیدواریم هلدینگ خلیج فارس هم در انتخاب مدیر بعدی استقلال دقت بیشتری به خرج بدهد و گزینه مناسبی بیاورد و هم اینکه به فرصت بدهد تا بدون ترس از تغییرات به کارش بپردازد.
نکته مهم اینکه مدیران باشگاههای ایران و نه فقط استقلال، باید پاسخگوی قراردادهای عجیب و غریب خود باشند. امسال باشگاههای ایرانی هم از فسخ کردن های اینچنینی ضربات سنگین خوردند و هم از فسخ نکردنهای بازیکنهای اضافه و پرداخت غرامت اجباری به آنها برای خروج از لیست!