حسن روحانی برای دومین بار پس از جنگ اظهارات شاذ داشته تا به رأس رسانهها بازگردد. او گفته است باید «تخاصمهای غیرضروری را ترک کرد.» انگار که ایران به آمریکا و اسرائیل حمله کرده و پس از بمباران آنان، حالا باید یکسری خاماندیشی افراطگرایانه را کنار بگذارد. البته این یکی از ویژگیهای آقای روحانی است که همیشه به دشمنان خوشبین باشد و رو به ایرانیان کرده و آنها را متهم کند. او با همین ایده، معتقد بود ما یکسری کارهای بد انجام داده و کدخدای جهان را عصبانی کردهایم و حالا باید آن کارها را تصحیح کنیم.
برای همین هم به سمت برجام رفت و دنبال آن بود تا علاوه بر مسئله هستهای، مسائل موشکی و منطقهای را یک به یک با همین منطق به عنوان امتیاز به کدخدای روبهروی خود بدهد تا شاید عصبانیت طرف مقابل را کاهش دهد. او از فرط خوشبینی، نمیتواند ببیند که ایران مورد حمله همان کدخدا و سگ دستآموز او قرار گرفته. او احتمالاً متن انگلیسی هم نمیخواند تا بداند ترامپ در دستور ریاستجمهوریاش در دیماه سال گذشته، دستور خلع سلاح ایران را داده است.
شاید هم خوانده و بازهم میگوید که موشک داشتن، یک نوع «تخاصم غیرضرور» است. شاید اخبار را در دو سال گذشته نخوانده که ببیند اسرائیل با هر طرفی در منطقه که ضعیف شده، چه کارها که نکرده است. چون بعید است انسان خردمندی آن وحشیگری را دیده باشد و بازهم بگوید که «تخاصم غیرضرور» از طرف ایران در جریان بوده است.
معلوم نیست آقای روحانی در کدام دنیا زندگی میکند. دنیای نظامی و امنیتی شده که در آن اتحادیه اروپا و ژاپن هم برای حفظ خود انواع سازوکارهای جدید نظامی و امنیتی را به کار بستهاند. دنیایی که در آن رقابت اقتصادی، یک رقابت امنیتی و ژئوپلیتیک است و با جنگ تعرفهای به شکل جدیدی از جنگیدن غیرنظامی رسیده است. دنیایی که دیگر قواعد و حقوق بینالملل و حقوق بشر ارزش ادعایی هم ندارد و غرب بدون رودربایستی درباره کشته شدن بیش از 80 هزار نفر سکوت کرده تا نسلکشی صهیونیستها ادامه یابد. آقای روحانی، ما در این دنیا مورد حمله دشمنی قرار گرفتهایم که مشکلش با ما جغرافیای ایران است. یعنی هدفش صرفاً براندازی جمهوری اسلامی نیست، بلکه میخواهد ایران تجزیه شود تا کشوری با این بزرگی و استقلال ژئوپلیتیک در منطقه نباشد. این «تخاصم غیرضرور» نیست؛ این جنگ وجودی است. دشمن وحشی که انواع حمایتهای غرب را در دست خود دارد، میخواهد یک بار برای همیشه ایران بزرگ و عدالتخواه را تمام کند. حالا با این وضعیت پیرامونی برویم و هرچه طرف آمریکایی خواست بدهیم تا شاید دیگر تخاصم غیرضرور نداشته باشیم؟ اصلاً تخاصم ضروری در نظر شما چه ویژگیای بیشتر از این وضعیت جنگ وجودی، حمله مستقیم و کشتار هزار ایرانی دارد که ما هنوز در وضعیت غیرضرورش هستیم؟
در جای دیگری از این سخنان عجیب، روحانی گفته است: «اگر در سال 1400 به برجام بازمیگشتیم، 500 میلیارد دلار ضرر نمیکردیم؛ اسنپبکی وجود نداشت و بهانهای برای حمله وجود نداشت.» عدد 500 میلیارد دلار که مانند همان اعدادی است که در چند ماه مانده به برجام توسط دوستان همین آقا در کشور تکرار میشد. حتماً یادتان هست که ادعا میشد هر روز که توافق به تأخیر بیفتد چند میلیارد دلار ضرر برای کشور است. این عددهای فانتزی که اندازه کل تولید ناخالص داخلی ایران است، از همان دست ادعاهای عجیبی است که دیگر برای مردم برملا شده. همانطور که برجام برای کشور درمجموع دو سال اجرایش، کمتر از هفت میلیارد دلار سرمایهگذاری خارجی آورد. روحانی که این واقعیتها را میداند، بازهم چنین سخنانی را بیان میکند.
اما اینکه اگر به برجام بازگشته بودیم، اسنپبکی هم وجود نداشت، از آن سخنانی است که از یک بچه دبیرستانی هم انتظار نمیرود. اتفاقاً اگر آمریکا عضو برجام شده بود، با اولین حضور ترامپ در کاخ سفید اسنپبک هم در فرایند افتاده بود و تا الان تمام شده بود. شاهد این ادعا هم همان متن ریاستجمهوری ترامپ در دیماه است که انواع فشارها را برای ایران در نظر گرفته. از فشار اقتصادی و نفتی تا حتی عدم اجازه خروج ایران از FATF تا تلاش برای خلع سلاح ایران از سلاحهای متعارف و...
حالا سؤال اینجاست که این ترامپ با چنین دشمنی عمیقی از فرصت اسنپبک برای فشار به ایران منصرف میشد؟ این هم -با تخفیف-از همان خوشبینیهای معمول آقای روحانی است که باعث شد دهه 90 بسوزد و از دست برود.
اما اینکه اگر آمریکا در برجام بود، ایران مورد حمله واقع نمیشد. از آقای روحانی باید پرسید واقعاً و حقیقتاً فکر میکند مسئله رژیم با ما، هستهای بوده است؟ یعنی اگر محدودیتهای هستهای بود، رژیم دیگر حمله نمیکرد؟ این چه تصور عجیبی است که ایشان به وضعیت پیرامون منطقه دارد؟ یعنی آن وحشی که مسئله ایران را، حیات خود معرفی میکند، فقط یک مشکل با ما دارد و آن هم هستهای است؟ آقای روحانی بیدار شوید، این چه خوابی است که شما در آن فرو رفتهاید؟ حملات رژیم به تمام منطقه را ببینید و متوجه شوید مسئله خیلی جدیتر است. البته شاید بگویید منظور من، ترتیبات حقوقی حمله است. یعنی اگر محدودیتهای برجام بود، رژیم نمیتوانست از لحاظ حقوقی، حرفی برای حمله به ایران داشته باشد. در پاسخ باید بگوییم مگر حالا که حمله کرده و هزار نفر را کشته، توجیه حقوقی داشته است؟ همه میدانند که چنین مجوزی در حقوق بینالملل وجود ندارد و همه میدانند حقوق بینالملل دیگر اهمیتی در کنشهای رژیم و کنترل غرب بر آن ندارد.
توصیه ما به آقای روحانی این است که کمی خبر بخوانید. متن سخنان ترامپ علیه ایران را بخوانید کمی تحلیل انگلیسی درباره ایران در خاورمیانه بخوانید. کمی متن از نویسندگان اصلی گفتمان آمریکای ماگا را بخوانید. از دنیای ذهنی خودتان بیرون بیایید. به جای متهم کردن ایرانیان و آنان که جانشان را فدای کشور کردند، به دشمن بدبین باشید. این گونه شاید به واقعیت بازگشتید.