فرهیختگان: ناوگان جهانی صمود با بیش از 50 کشتی و هیئت نمایندگی از دستکم ۴۴ کشور از کشورهای مختلف جهان به سوی غزه به راه افتاده است تا اعتراضی عملی به محاصره غزه از سوی رژیمصهیونیستی و سایر کشورهای همسایه غزه داشته باشد. شرکتکنندگان به هیچ دولت یا حزب سیاسی وابسته نیستند. آنها هدف خود از این حرکت را «شکستن محاصره، گشایش یک کریدور دریایی بشردوستانه و کمکرسانی به مردم غزه» عنوان کردهاند.
رژیمصهیونیستی از سال ۲۰۰۷ حریم هوایی و آبهای سرزمینی غزه را بهشدت کنترل و جابهجایی کالا و مردم را محدود کرده است. حتی قبل از جنگ اخیر، غزه پس از بمباران و تخریب فرودگاه بینالمللی یاسر عرفات توسط رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۱ (تنها ۳ سال پس از افتتاح آن) هیچ فرودگاه فعالی نداشت. به شکل زمینی هم که مسیر رفتن به غزه بسته است و لذا ناوگانهایی دریایی میکوشند از طریق دریا محاصره را بشکنند. صمود بزرگترین ناوگان دریایی است که تاکنون مسیر غزه را در پیش گرفته است. الهام عابدینی، کارشناس مسائل بینالملل در گفتوگویی با «فرهیختگان» توضیحاتی در مورد این کاروان بیان کرده است.
به شکل نمادین
از زمانی که محاصره غزه آغاز شده، یعنی از سال ۲۰۰۷ تا حالا، چندین مرتبه کشتیهایی با هدف شکستن محاصره به سمت غزه راه افتادند. هرچند که تاکنون هیچ کدام نهایتاً به غزه نرسیدند. همه آنها هم حالا دستکم به شکل نمادین، مقداری کمکهای بشردوستانه هم همراهشان دارند. هرچند که اصلاً مقدارش کافی نیست برای اینکه بشود اسم آن را کمک بشردوستانه گذاشت و مثلاً روی زندگی مردم غزه تأثیر خاصی بگذارد، ولی به هر حال کاری است که انجام میدهند و بیشتر آن شکل نمادین کار است برای اینکه بگویند که محاصره غزه باید شکسته بشود. این اتفاق چند سال است که رخ داده.
حمله، اعمال فشار، بازداشت
در مواردی رژیم صهیونیستی به کشتی حمله کرده و در مواردی هم از یک فاصلهای آنها را دور کرده و تهدید کرده که مثلاً اگر جلوتر بیایید، حمله میکنیم و... در آخرین نمونهای که حدوداً دو ماه قبل کشتی مادلین رفته بود، تعدادی از فعالان حقوق بشر هم در آن حضور داشتند و هفت چهره مهم و سرشناس در آن بودند؛ مثل همین گرتاتونبرگ یا تیاگو آویلا، که اینها را رژیم بازداشت کرد و البته نهایتاً آزاد شدند. نکتهای که خیلی مهم است، این است که اغلب این افراد از کشورهای غربیاند و چون تبعه کشورهای غربی هستند مثلاً مثل کانادا یا سوئد و... خیلی نمیخواهند وارد تنشهای دیپلماتیک با این کشورها بشوند.
در این مورد اخیری که اتفاق افتاده، چند ائتلاف بینالمللی حامی فلسطین با همدیگر در واقع همکاری دارند انجام میدهند و حدوداً ۵۰ قایق و کشتی دارند حرکت میکنند، در قالب یک ناوگان دریایی که بزرگترین ناوگان دریایی غیرنظامی است که تا کنون با هدف شکستن محاصره غزه به سمت غزه راه افتاده است و در آن فعالان حقوق بشر در حوزههای مختلف و همچنین فعالان رسانهای و خبرنگاران از ۴۴ کشور حضور دارند و نام این ناوگان دریایی هم صمود است. این ناوگان دریایی از بنادر مختلف در اروپا و مدیترانه است، از تونس از بارسلونا از ایتالیا به صورت همزمان این کشتیها حرکت کردند هرچند که به دلیل اینکه آب و هوا به شکل غیرمترقبه بد شده بود، مثلاً در بارسلونا چهار پنج ساعتی هم رفتند و دوباره مجبور شدن برگردند بندر و دوباره راه افتادند.
حضور خبرنگار غیرایرانی پرستیوی
در این ناوگان دریایی صمود تبعه ایرانی حضور ندارد، البته یکی دو نفر هستند، ولی با یک پاسپورت دومی هستند. تا آنجا که ما پیگیری کردیم، هیچ ایرانی را در واقع با شناسنامه ایرانی و پاسپورت ایرانی اجازه ندادند که سوار این کشتیها بشود. ولی برای اولین بار از یک رسانه ایرانی در این کشتیها حضور دارد، از پرستیوی؛ ما توانستیم که مجوزی بگیریم و این ناوگان دریایی پذیرفت که خبرنگار پرستیوی حضور داشته باشد. علاوه بر اینکه علاوه بر کامیلا که حالا خبرنگار است و دارد تصویر و ویدئو میفرستد و داریم رصد میکنیم که چه اتفاقی دارد آنجا میافتد، فعالان مختلف هم حضور دارند و مدام دارند در شبکههای اجتماعی خود ۲۴ ساعته مطالب را میگذارند. مثلاً تاتیکی که یک کمدین از ایرلند است، امروز نوشته بود که رژیم صهیونیستی با دقت رصد میکند حرکت کشتیها را و کاملاً نظارت دارد روی اینکه چه اتفاقی دارد میافتد. این روایتی است که بسیاری دیگر دارند میگویند که با پهپادها و با انواع ابزارهای جاسوسی و اینها رژیم با دقت دارد رصد میکند که حرکت به چه صورت است.
اهمیت نگاه متفاوت به اسرائیل
به طور کلی امید خیلی زیادی طبیعتاً وجود ندارد برای اینکه این کشتیها بتوانند به خاک غزه برسند. آن اتفاقی که دارد میافتد و اهمیت دارد، نگاه متفاوتی است که حالا افکار عمومی نسبت به رژیم صهیونیستی دارد؛ رژیم صهیونیستی که میلیاردها دلار سالانه هزینه میکند برای قدرت نرم خودش، برای دیپلماسی عمومی خودش، برای بهبود وجهه خودش در جامعه جهانی، حالا به بدترین وضع خودش رسیده و در افکار عمومی بسیار منفور شده و هر بار داریم میبینیم که تعداد این داوطلبانی که حاضر میشوند سوار این کشتیها بشوند و به سمت غزه بروند، بیشتر هم میشود. با اینکه هیچ چیزی از رژیم صهیونیستی بعید نیست و من با برخی از این کسانی که در کشتی حضور دارند صحبت میکردم، اینطوری بودند که خیلی محتمل میدیدند که حتی رژیم به آنها حمله کند و همه آنها را به شهادت برساند. این چیزی است که دیگر هیچکس از رژیم هیچ چیزی را بعید نمیداند و فکر میکنم از این جنبه اهمیت موضوع خیلی زیاد باشد.