
فرهیختگان: مشاهده کردیم که علیرغم برقرار بودن میز مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و آمریکا، طرف آمریکایی در حمایت از رژیم صهیونیستی وارد جنگ شد و زیرساختهای هستهای ایران را هدف قرار داد. با توجه به این تجربه هرگونه اقدام سیاسی علیه برنامه هستهای ایران به معنی مقدمهچینی برای تشدید تنش محسوب خواهد شد که ایران نیز این بار با تجربه رخ داده در خرداد 1404 از پنجره اقدام نظامی و نه اقدام سیاسی به آن خواهد نگریست. خروج از NPT تنها یکی از گامهایی است که ایران تهدید کرده در صورت فعالسازی مکانیسم ماشه در دستور کار قرار خواهد داد؛ اما این گامهای واکنشی به قدر کافی تنوع دارد و متناسب با اقدامات طرف مقابل قابلیت برداشته شدن دارند.
علاوه بر مهار آژانس در فعالیتهای نظارتی بیرویه که در چهارچوب اقدامات غیرپروتکلی معنا پیدا میکند ایران میتواند با نصب و بهرهبرداری از سانتریفیوژهای پیشرفتهتر، ظرفیت غنیسازی خود را بهطور قابلتوجهی ارتقا دهد.
یکی از اقدامات کلیدی، افزایش سطح غنیسازی از ۶۰ درصد به ۹۰ درصد یا نزدیک به آن است که پیامی قاطع به طرفهای مقابل ارسال میکند. سال گذشته، در جریان سفر رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، ایران تولید اورانیوم غنیشده ۶۰ درصد را متوقف و مواد جدید را به اورانیوم ۲۰ درصد رقیق کرد. اما در شرایط کنونی، ادامه روند رقیقسازی یا تبدیل اورانیوم ۶۰ درصد به ترکیبات دیگر باید متوقف شود و ذخیرهسازی مستقیم اورانیوم با غنای بالا در اولویت قرار گیرد. علاوه بر این، ایران باید غنیسازی ۶۰ درصد را با جدیت بیشتری دنبال کند و با استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفتهتر، کارایی و سرعت این فرایند را افزایش دهد.
تقویت فعالیتهای تحقیق و توسعه (R&D) در حوزه هستهای، بهویژه تمرکز بر طراحی و ساخت سانتریفیوژهای نسل جدید یا ایجاد زنجیرههای تولید اورانیوم فلزی، از دیگر گامهای استراتژیک است که میتواند جایگاه فنی ایران را مستحکمتر کند. همچنین، ایران میتواند از ذخایر گسترده اورانیوم غنیشده خود برای کاربردهای نظامی غیرممنوع بهرهبرداری کند، کاربردهایی که طرفهای غربی و آژانس بهخوبی از آنها آگاه هستند.
پرونده مرتبط «فرهیختگان» را بخوانید؛
خروج از انپیتی؛ جدیترین واکنش ایران به اسنپبک
برمبنای برجام، کمیسیون برای فعالسازی ماشه قابل تشکیل نیست
بعد از حمله به تأسیسات هستهای ایران اسنپبک بیمعناست