تاریخ : ۱۰:۲۷ - ۱۴۰۴/۰۵/۱۸
کد خبر : 211975
سرویس خبری : دانشگاه

بررسی وضعیت احکام علم و فناوری در برنامه هفتم

۷۵ درصد برنامه هنوز روی کاغذ

بررسی وضعیت احکام علم و فناوری در برنامه هفتم

فصل ۲۰ برنامه توسعه علمی کشور با وجود طراحی دقیق و اهداف مشخص، به‌دلیل نبود داده‌های شفاف و نظارت مؤثر، در مسیر تحقق سنجه‌های عملکردی با چالش‌های جدی مواجه است.

برنامه هفتم توسعه که همانند برنامه‌های سوم و پنجم، با تأخیر یک‌ساله در تدوین و ابلاغ همراه بود، امروز نقشه راه 4 سال آینده کشور محسوب می‌شود. این برنامه 5‌ساله که خرداد ماه سال گذشته از سوی مجلسی‌ها مصوب شده بود، بالاخره در 18 تیر ماه همان سال از سوی مخبر، سرپرست ریاست جمهوری برای اجرا ابلاغ شده بود تا اینگونه وزارتخانه‌های مختلف برای تدوین آیین‌نامه و شیوه‌نامه‌های مربوطه اجرایی دست به کار شوند. البته نمی‌توان وقفه ایجاد‌شده در روند اجرای این قانون را به دلیل نیمه‌کاره ماندن دولت سیزدهم و روی کار آمدن دولت چهاردهم نادیده گرفت. 
فصل 20 برنامه توسعه ارتقای نظام علمی، فناوری و پژوهشی را در قالب 7 ماده 7 تبصره طراحی کرده تا اینگونه در عرصه آموزشی، پژوهشی، سازوکار تأمین مالی وظایفی را متوجه وزارتخانه‌های علوم، بهداشت، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان کند. برنامه هفتم در ابتدای این فصل، جدولی از سنجه‌های عملکردی را قرار داده تا اینگونه مؤلفه‌های تحقق برنامه در پایان سال 1407 مشخص شود. البته وقتی وضعیت امروز کشور در سنجه‌های مختلف را مورد بررسی قرار دادیم، نتوانستیم به تصویر روشنی دست پیدا کنیم. واقعیت این است که جز‌ برخی از شاخص‌ها مانند رتبه 17 دنیا در تولید علم یا جایگاه 61 ایران در شاخص نوآوری و 54 در تعداد اختراعات ثبت‌شده خارجی، برای دیگر مؤلفه‌ها نمی‌توان به آمار دقیقی دست پیدا کرد. حوزه‌هایی که یا نهاد‌های متولی آن اطلاعات به‌روز را منتشر نمی‌کنند و یا تعدد مجموعه‌های درگیر و اظهارنظر‌های متفاوت مسئولان، باعث شده تا امکان دستیابی به آمار متقن فراهم نباشد. در این شرایط می‌طلبد تا نمایندگان مجلس که وظیفه نظارتی بر روند اجرای اسناد بالادستی را برعهده دارند، وارد میدان شده و بعد از گذشت یک سال از ابلاغ برنامه هفتم، گزارشی مبسوط از روند اجرایی آن در بخش‌های مختلف از جمله فصل بیستم ارائه دهند؛ چرا‌که نمی‌توان انتظار داشت بدون پایش سال به سال میزان اجرایی‌سازی برنامه، در پایان سال پنجم به اهداف کمی در‌نظر‌گرفته‌شده در این برنامه دست پیدا کنیم. با این وجود «فرهیختگان» در این گزارش تلاش کرده تا وضعیت تدوین شیوه‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های مربوط به مواد مختلف این برنامه را بعد از گذشت یک سال از ابلاغ در حوزه آموزش عالی پیگیری و بررسی کند. 

بخش آموزش

اجرای ماده 95 به سال تحصیلی جدید می‌رسد؟ 

بخش آموزش این فصل از برنامه هم با ماده 95 شروع می‌شود؛ بر اساس آن وزارتخانه‌های علوم و بهداشت مکلف شده‌اند ظرف 6 ماه از لازم‌الاجرا شدن قانون برنامه هفتم، طرحی را با هدف وحدت رویه و تقویت هماهنگی و همگرایی در روند توسعه آموزش عالی، پژوهش و فناوری تدوین کنند که در آن ظرفیت کل و سهم دانشجویان به تفکیک رشته، مقطع تحصیلی و زیرنظام‌های آموزش عالی، توزیع دانشجو در رشته‌ها، مقاطع تحصیلی و نیز توسعه و ایجاد رشته‌ها و مقاطع تحصیلی مورد نیاز لحاظ شده باشد. رضا نقی‌زاده، مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم در این باره به «فرهیختگان» گفت: «اولاً که برای اجرای این بند قانونی، نیاز به آیین‌نامه‌ای که در هیئت وزیران مصوب شود، نیست؛ به همین دلیل در وزارت علوم موضوع بحث ساماندهی رشته‌های تحصیلی از حیث عناوین و مقاطع در کمیسیون برنامه‌ریزی درسی شورای عالی برنامه‌ریزی طرح شده و پیش‌نویس شیوه‌نامه تهیه‌شده و در جلسه گذشته شورای عالی برنامه‌ریزی در دستور کار قرار گرفت. قرار است این مسئله در جلسه آتی هم در دستور کار قرار داشته باشد. یعنی این طرح آماده شده اما چون باید مقطع به مقطع بررسی شود، احتمالاً در جلسات آتی، هر مقطع را مورد بررسی قرار خواهیم داد. با این حال بخش قابل توجهی از این بند برای اجرا در سال تحصیلی جدید آماده شده و اجرایی خواهد شد.»

آیین‌نامه اجرایی تبصره 2 ماده 95 مصوب شد

تبصره دوم ماده 95 وضعیت دیگری دارد. بر اساس این بند وزارتخانه‌های علوم و بهداشت در رشته‌های غیربالینی باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که در رشته‌ها در مقاطع مختلف، در کنار دروس نظری، دروس عملی و مهارتی را نیز به دانشجو آموزش دهند به گونه‌ای که بعد از فارغ التحصیلی، فرد حداقل در یک حوزه تخصصی دارای مهارت‌های کاربردی باشد. مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم در این باره عنوان کرد: «از 2 سال پیش کار روی این آیین‌نامه انجام شده است. در دی ماه امسال طرح برای کمیسیون دولت ارسال شد. البته پیش از آن 7 جلسه در بخش کارشناسی کمیسیون و یک جلسه هم در خود کمیسیون در این باره برگزار شده و در نهایت آیین‌نامه مربوطه دو هفته پیش در هیئت وزیران مصوب و هفته پیش نیز توسط دولت برای اجرا ابلاغ شد.»او در همین زمینه ادامه داد: «برای اولین بار سال 1402 دروس مهارتی-اشتغال‌پذیری در نظام آموزش عالی در کنار دیگر دروس پیش‌بینی شده و امروز بحث تقویت این دروس هدف آیین‌نامه جدید است.

ماده 96 نصفه‌ نیمه اجرا شد! 

ماده 96 برنامه هفتم در 3 بند «الف»، «ب» و «پ» تمرکز اصلی خود را بر روی اصلاح ساختار تأمین مالی دانشگاه‌ها گذاشته است. به طوری که خود این ماده به صراحت تأکید دارد که وزارتخانه‌های علوم و بهداشت باید برای تحقق اهداف آمایش آموزش عالی، افزایش جذابیت تحصیل در رشته‌های اولویت‌دار و حذف رشته‌های غیرضروری، اقدامات لازم را برای اصلاح نظام تأمین مالی هزینه‌های تحصیلات عالی با رعایت اصل 30 قانون اساسی انجام دهند. ماده قانونی که با توجه به وضعیت بند‌های مختلف آن باید عنوان کرد که تا حد زیادی به مرحله اجرا رسیده است. بند «الف» این ماده سازمان برنامه و بودجه را مکلف کرده تا با همکاری وزارتخانه‌های علوم و بهداشت، آیین‌نامه نحوه تعیین اعتبارات دانشگاه‌ها را تغییر داده و با در نظر گرفتن معیار‌هایی از جمله سرانه دانشجو، عضو هیئت علمی، نرخ خدمات محلی، سرانه برون داده‌های علمی و... کار را دنبال کنند.

بیمه نگاه قدیمی خود به قرارداد‌های پژوهشی را حفظ کرد! 

این بند، یک تبصره مهم دارد، تبصره‌ای که می‌خواهد مفاصاحساب قرارداد‌های پژوهشی را از دیگر فعالیت‌های جاری دانشگاه‌ها جدا کند تا این‌گونه استادان درگیر بروکراسی اداری با سازمان تأمین اجتماعی نشوند؛ اما این اتفاق هنوز بعد از گذشت یک سال از ابلاغ برنامه محقق نشده است. مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری امور پژوهشی وزارت علوم در این باره اظهار کرد: «باوجوداینکه قانون‌گذار اعلام کرده کار‌های پژوهشی به کار‌های جاری دانشگاه‌ها وصل نباشد و مفاصاحساب طرح‌های پژوهشی باید مستقیماً تأیید شود؛ اما همچنان تحقق این مسئله در گیرودار بروکراسی اداری قرار دارد.

پرداخت حقوق به دانشجویان نخبه در انتظار تصویب شیوه‌نامه 

حمایت از نخبگان و سوق‌دادن آن‌ها به سمت تحصیل در رشته‌های موردنیاز هم یکی دیگر از اهداف برنامه هفتم است که در قالب بند «ب» ماده 96 دنبال می‌شود. براین‌اساس تا سقف 20 درصد ظرفیت رشته محل‌های روزانه در رشته‌های موردنیاز کشور، کمک‌هزینه تحصیلی به دانشجویان تعلق می‌گیرد. موضوعی که آیین‌نامه اجرایی آن در اسفندماه سال گذشته به تصویب رسیده؛ ولی هنوز شیوه‌نامه آن در هیئت‌امنای صندوق رفاه وزارت علوم مصوب نشده است.

بانک مرکزی درباره اجرای بند «پ» ماده 96 شفاف‌سازی کند

مخاطب آخرین بند حوزه آموزش فصل 20 برنامه را باید بانک مرکزی دانست؛ چرا که باید از طریق بانک‌های عامل به دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه فرهنگیان و تربیت شهید رجایی برای تجهیز کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌ها تسهیلات بانکی ارائه شود؛ اما تحقق این مسئله با گذشت 12 ماه هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ چرا که هیچ گزارش رسمی از سوی بانک مرکزی درباره چگونگی اجرای این بخش از برنامه هفتم توسعه منتشر نشده و در مقابل هم نژادابراهیمی از عدم تحقق آن صحبت می‌کند.

خش مرجعیت علمی

مسیر پر پیچ‌وخم برای اجرای بند «الف» ماده 97

ارتقای مرجعیت علمی کشور در برنامه هفتم از طریق دو ماده 97 و 98 دنبال خواهد شد. ماده 97 که 3 بند و 3 تبصره دارد را باید مهم‌ترین ماده این بخش قلمداد کرد. بر اساس بند «الف»، دو وزارتخانه علوم و بهداشت باید برای تحقق دانشگاه تمدن‌ساز و حکمت‌بنیان و انجام پژوهش‌های مأموریت‌گرا و مسئله‌محور، اقدامات قانونی را برای بازنگری و اصلاح شاخص‌های ارزیابی، برنامه‌های آموزشی و پژوهشی و فناوری و تدوین آیین‌نامه‌های مربوط به جذب، تبدیل وضعیت، ارتقا، ترقیع انجام داده و آیین‌نامه جامع «مدیریت دانشگاه‌ها، نظام ارزیابی و انگیزش و نحوه ارائه خدمات موظفی اعضای هیئت‌علمی» را نیز بر اساس رویکرد جدید تدوین کنند. از آنجایی که این بند موارد متعددی را شامل می‌شود، میزان تحقق آن شفاف نیست.

آیین‌نامه ارتقا یک سال بعد از ابلاغ برنامه هفتم هم آماده نشد! 

 تبصره یک ماده 97 هم این دو وزارتخانه را مکلف کرده که تا ظرف یک سال از لازم‌الاجرا شدن قانون، آیین‌نامه ارتقای مرتبه اعضای هیئت‌علمی را متناسب با مأموریت‌گرایی، مسئله‌محوری و برنامه‌محوری هر یک زیرنظام‌های آموزش عالی تدوین کنند. آیین‌نامه‌ای که قصه آن به سال‌ها قبل از تدوین برنامه هفتم برمی‌گردد اما از سال 1401 تاکنون علی‌رغم رفت‌وبرگشت‌هایی که این آیین‌نامه بین شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارتخانه‌ها داشته، هنوز نسخه نهایی آن به تصویب نرسیده است. 

رشد 33 درصدی ثبت نیاز دستگاه‌ها در سامانه نان 

مؤسسات و مراکز پژوهشی وابسته به دستگاه‌های اجرایی بر اساس بند «ب» ماده 97 هم موظف شدند تا پایان برنامه حداقل 20 درصد از ظرفیت اولویت‌های پژوهشی سالانه خود و موضوعات جهاد تبیین را با ثبت در سامانه نان و از طریق پایان‌نامه و رساله‌های دکتری به انجام برسانند. همچنین مرکز جذب هیئت‌علمی وزارت علوم نیز باید در فرایند جذب استادان، برای محققانی که در حوزه یاد شده فعالیت‌های پژوهشی انجام داده‌اند، امتیاز جداگانه‌ای را لحاظ کند. موضوعی که از حیث ثبت نیاز‌ها در این سامانه روند افزایشی به خود گرفته است. درحالی‌که اگر بخواهیم تعداد نیاز‌های ثبت‌شده در سامانه نان را در دو برهه تیرماه سال گذشته و امسال با یکدیگر قیاس کنیم، باید از رشد 33 درصدی در ثبت نیاز‌ها خبر داد. به‌طوری‌که در 16 تیرماه سال گذشته 16 هزار و 490 نیاز در این سامانه به ثبت رسیده بود درحالی‌که تا لحظه تنظیم این گزارش، 22 هزار و 38 نیاز ثبت شده است.

هیچ‌کدام از مفاد آیین‌نامه اجرایی بند «پ» ماده 97 محقق نشد

تعیین تکلیف و انتشار اسامی مراکز علمی شاخص و قطب‌های علمی در رشته‌های تخصصی پیشران علم‌وفناوری هم کارویژه‌ای است که بند «پ» ماده 97 به دو وزارتخانه علوم و بهداشت واگذار کرده است. وظیفه‌ای که آیین‌نامه اجرایی آن در بهمن‌ماه سال گذشته به تصویب رسیده، اما هنوز در حوزه اجرا، هیچ اقدامی برای آن صورت نگرفته است. «فرهیختگان» در گزارشی با عنوان «6 اتفاق مهم برای پژوهشگران 6 حوزه پیشران علم» که در تاریخ 12 اسفند سال گذشته منتشر شد به‌صورت تفصیلی به بررسی بند‌های مختلف آیین‌نامه اجرایی این بند پرداخته، اما با نگاهی به وضعیت فعلی باید عنوان کرد همچنان نه‌تنها خبری از انتشار اسامی قطب‌های علمی پیشران نیست؛ بلکه امکان تحقق ماده 6 آیین‌نامه اجرایی که بر اساس آن، باید حداقل 50 درصد هزینه‌های مربوط به حضور استادان و پژوهشگران در مجامع جهانی از سوی وزارت علوم پرداخت شود که در شرایط فعلی اقتصادی بعید به نظر می‌رسد. همچنین تبصره ماد 10 این آیین‌نامه هم معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان رئیس‌جمهور را مکلف کرده تا سازوکار اعطای پژوهانه برای حمایت از استادان، دانشجویان، شرکت‌های دانش‌بنیان و واحد‌های فناور را در رشته‌های تخصصی پیشران برای استفاده از شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی معاونت را تدوین کند، سازوکاری که هنوز خبری از آن نیست. این آیین‌نامه در ماده 9 خود به صندوق نوآوری تکلیف کرده که تا 50 درصد از هزینه‌های پژوهشی مشترک شرکت‌های دانش‌بنیان با مراکز علمی شاخص و قطب‌های علمی در رشته‌های تخصصی پیشران علم‌وفناوری را در قالب پژوهانه تأمین کند، اما تا وقتی که لیست مراکز علمی شاخص و قطب‌های علمی منتشر نشود، نمی‌توان انتظار تحقق آن را داشت. 

آیین‌نامه‌های اجرایی رسید

خبری از حمایت در دنیای واقعی نیست

بند «ب» این ماده هم وزارتخانه‌های علوم و بهداشت را خطاب قرار داده و آن‌ها را مکلف کرده تا با همکاری وزارت امور خارجه، بستر را برای اعطای حق اقامت به مدت تحصیل، تأمین شرایط ورود و خروج مکرر، ایجاد کار پاره‌وقت، تأمین بیمه درمانی و خدمات بانکی برای دانشجویان خارجی فراهم کند، تسهیلاتی که هنوز خبری از تدوین آیین‌نامه اجرایی آن هم نیست چه رسد به اینکه انتظار اجرایی‌سازی آن را داشته باشیم. 

بخش فصل تحقیقات و پژوهش

ماده 94 بعد از تصویب آیین‌نامه اجرایی فریز شد! 

ماده 94 برنامه که حوزه تحقیقات و پژوهش را هدف‌گذاری کرده، اولین هدف‌گذاری در حوزه علم و فناوری محسوب می‌شود. بر اساس بند «الف» ماده 94، برای جهت‌دهی به فعالیت‌های پژوهشی و فناورانه در راستای حل نیاز‌های واقعی کشور، با اولویت قرار دادن حوزه علوم انسانی، باید نظام تأمین مالی تحقیقات دولتی به گونه‌ای اصلاح شود که تا پایان برنامه حداقل 50 درصد از منابع بودجه عمومی در قالب طرح‌های تحقیقاتی موجود در سامانه نان و اولویت‌های نقشه جامع علمی کشور هزینه شود؛‌ بندی که هر‌چند آیین‌نامه اجرایی آن فروردین ماه امسال از سوی هیئت وزیران به تصویب رسید، اما به جز ماده اول که تعاریف را شامل می‌شود، خبری از اجرایی‌سازی مفاد مختلف آن مانند دستورالعمل تعیین نحوه ضرایب پژوهانه با اولویت حوزه علوم انسانی و سازوکار اعطای یک پایه تشویقی به مجریان نیست تا اینگونه برداشتن اولین قدم در اجرا برای تحقق این ماده قانونی تا امروز با تأخیر همراه باشد. 

تحقق بند «ب» لنگ سازوکار مشخص مالی مانده است

بند «ب» همین ماده اما روال دیگری را طی کرده است. ‌بندی که طبق آن مؤسسات آموزشی و پژوهشی و فناوری مکلف شدند تا حداقل 20 درصد از پژوهشگران پسادکتری خود را به دوره‌های «کاربردی، صنعتی و فناورانه» تقاضامحور اختصاص دهند. موضوعی که پیش از تصویب و ابلاغ قانون برنامه هفتم در دستور کار وزارت علومی‌ها قرار داشت، به طوری که آیین‌نامه آن در اسفند ماه سال 1401 ابلاغ شده در سال‌های 1401 در مجموع 869 دانشجو و در سال گذشته نیز 818 دانشجو در این زمینه جذب شده بودند؛ اما تا تحقق کامل این بند هم فاصله زیادی وجود دارد. تحققی که صمد نژاد ابراهیمی، مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری امور پژوهشی وزارت علوم نبود سازوکار مالی مشخص برای جذب چنین پژوهشگرانی را دلیل اصلی ضعف در روند اجرایی آن دانسته و به «فرهیختگان» گفت: «اکثر جذب افراد برای پسادکتری در راستای یک نیاز دنبال می‌شود؛ با این حال مهم‌ترین چالش تأمین حقوق مالی این افراد است. طبق قانون باید 80 درصد حقوق یک استادیار پایه یک را به دانشجوی پسادکتری پرداخت کنیم و امروز کمی در تأمین مالی این حوزه با چالش مواجه هستیم.»

بخش نظام مالی

ترازوی سنجش یا عدم‌سنجش ماده 99  در اختیار گزارش دیوان محاسبات

کمک به جذب منابع مالی آخرین هدفی است که در فصل 20 برنامه برای ارتقای نظام علمی و فناوری کشور در قالب ماده 99 و 5 بند و یک تبصره هدف‌گذاری شده است. به‌طوری‌که طبق این ماده، باید به سهم 7 درصدی محصولات با فناوری متوسط به بالا اقتصاد دانش‌بنیان از تولید ناخالص داخلی برسیم. بند «الف» این ماده عنوان شده باید پرداخت بودجه‌های سنواتی به دانشگاه‌ها بر اساس شاخص‌های هر یک از وزارتخانه‌های علوم و بهداشت باشد و انطباق هزینه‌کرد با شاخص‌ها نیز برعهده رئیس موسسه و دانشگاه خواهد بود. برای سنجش تحقق یا عدم‌تحقق این بند از برنامه باید منتظر گزارش دیوان محاسبات ماند و هنوز زود است که بتوان نسبت به این بند قانونی نتیجه‌گیری کرد.  

زور برنامه هفتم به بودجه فرهنگی دانشگاه‌ها نمی‌رسد

این ماده یک تبصره هم دارد که طبق آن باید 15 درصد بودجه و اعتبارات سالانه دانشگاه‌ها به حوزه پژوهش و 5 درصد نیز به حوزه فرهنگی تخصیص پیدا کند. هرچند این مسئله در قانون بودجه امسال قید شده، اما مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری امور پژوهشی وزارت علوم از عدم تحقق آن صحبت کرد و گفت: «پیش‌بینی این است که این بخش به دلیل کمبود منابع مالی خیلی محقق نمی‌شود، البته منظور این نیست که رؤسای دانشگاه‌ها نخواهند این مبلغ را ارائه دهند، بلکه از لحاظ شرایط این امکان وجود ندارد. از طرف دیگر باید عنوان کرد اختصاص 5 درصد بودجه به عرصه فرهنگ از سال 1402 در قانون بودجه لحاظ شده بود اما بر اساس گزارش تفریغ همان سال، دانشگاه‌ها از تکلیف 5 درصدی اختصاص بودجه فرهنگی خود، فقط 40 درصد آن را محقق کرده اند. به‌طوری‌که 175 دانشگاه کشوری که نام آنها در گزارش تفریغ قید شده بود به صورت میانگین هر کدام چهارمیلیارد تومان را به این حوزه اختصاص داده بودند و مجموع هزینه کرد آنها در این حوزه به 732 میلیارد تومان می رسید.»

منابع مالی صندوق نوآوری به‌روز شد

بند «ب» همین ماده تأکید کرده تقویت نظام تأمین مالی نوآوری و کمک به افزایش سرمایه صندوق در زمره مصادیق جزو 2 بند «ت» ماده 11 قانون جهش تولید دانش‌بنیان محسوب می‌شود. موضوعی که در بند بعدی به شکل ویژه‌تری دنبال شده است. به‌طوری که بند «پ» این ماده تأکید دارد اجرای قانون جهش تولید دانش‌بنیان و توسعه زنجیره ارزش تولید و با هدف عبور از خام‌فروشی، باید صادرات همه مواد و محصولات معدنی، صنایع معدنی فلزی و غیرفلزی و محصولات نفتی، گازی و پتروشیمی در فهرستی که از سوی وزارت صنعت و معدن و با همکاری وزارتخانه‌های امور اقتصادی، نفت و معاونت علمی تهیه می‌شود، به تصویب ‌هیئت وزیران برسد؛ هرچند هنوز خبری از تهیه این لیست و تعیین میزان قطعی عوارض تعیین‌شده برای این اقلام نیست، اما آنچه در این بند دارای اهمیت است این است که تمام منابع درآمدی از این محل در اختیار معاونت قرار می‌گیرد تا معادل 50 درصد این منابع صرف افزایش سرمایه صندوق شود؛ بندی که باعث شد سرمایه صندوق نوآوری و شکوفایی در بهمن‌ماه سال گذشته با تصویب ‌هیئت وزیران به 50 همت افزایش پیدا کند. البته تنها هفت همت آن به صندوق واریز شده تا این‌گونه در مجموع سرمایه صندوق به 20 همت برسد.

معاونت علمی معمای فهرست زیرساخت‌های یکپارچه برای توسعه هوش مصنوعی را حل کند

در بند «ت» قید شده معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان باید با همکاری دستگاه‌های اجرایی به تأمین زیرساخت یکپارچه موردنیاز برای بهبود زیست‌بوم فناوری در حوزه‌های هوش مصنوعی، کوانتوم، زیست مهندسی، مواد و ساخت پیشرفته، ریزفناوری و ریزالکترونیک، فناوری‌های عصبی، مغز و علوم‌شناختی باشد که آیین‌نامه اجرایی این بخش در فروردین امسال به تصویب رسیده اما بررسی‌ها حاکی است هنوز جزئیات این آیین‌نامه اجرایی نشده است، به طور مثال معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان بر اساس تبصره ماده 2 آیین‌نامه اجرایی، موظف شده فهرست زیرساخت‌های یکپارچه موردنیاز برای توسعه کاربست‌های مربوط به حوزه هوش مصنوعی در نظام اداری را که سازمان اداری و استخدامی کشور را اعلام کند، کاری که هنوز محقق نشده است.

لیست اقلام موردنیاز وزارت صنعت دو هفته دیگر نهایی می‌شود

آخرین بند این فصل 20 را هم باید بند «ث» ماده 99 دانست که بر اساس آن باید سالانه حداقل 10 درصد از اقلام راهبردی موردنیاز وزارت صنعت از سوی شرکت‌های دانش‌بنیان و جهاد دانشگاهی داخلی سازی شود، کاری که برای آن این وزارتخانه مکلف شده با همکاری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان و صندوق نوآوری و شکوفایی، اقدامات لازم را برای تحقق آن انجام دهند. در همین راستا بهمن‌سال گذشته آیین‌نامه اجرایی این بند به تصویب رسید تا این‌گونه معاونت وزارت صنعت باید تا پایان تیرماه هر سال فهرست پیشنهادی این اقلام را برای تصویب به شورای راهبری فناوری‌ها و تولیدات دانش‌بنیان ارسال کند و از آنجا که اولین گام برای تحقق آیین‌نامه، انتشار لیست فهرست اقلام موردنیاز این وزارتخانه خواهد بود، باید عنوان کرد بر اساس گفته‌های زینب یعقوبی، رئیس گروه تحقیق و توسعه دفتر فناوری و نوآوری وزارت صمت، هنوز لیست نهایی نشده است.

گزارش کامل را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.