
روز گذشته (شنبه) تروریستهای وابسته به گروهک تروریستی و تجزیهطلب موسوم به جیش العدل (جیشالظلم) با حمله به ساختمان دادگستری شهر زاهدان ۶ نفر را به شهادت رساندند و ۲۲ نفر را مجروح کردند. براساس اخبار رسمی، هر سه تروریست حاضر در این عملیات به هلاکت رسیدند. حمله این تروریستها بخشی از اقدامات نیابتی رژیم صهیونی و آمریکا علیه ایران است.
به طور ویژه حمله تروریستها به دادگستری زاهدان از نظر نوع هدف به حمله هوایی رژیم صهیونی به زندان اوین طی جنگ شباهت داشت. پس از ناآرامیهای سال ۱۴۰۱ که در میانه آن سرویسهای امنیتی کشورهای اروپایی و به ویژه رژیم صهیونی میانداری کردند و همچنین آغاز جنگ طوفان الاقصی در سال ۱۴۰۲، اقدامات تروریستی در استان سیستان و بلوچستان در هر دو مرتبه شاهد رشد بودهاند. روز جمعه منطقه سردشت در آذربایجان غربی نیز شاهد عملیات تروریست های تجزیه طلب بود.
گروه جیشالظلم مانند کومله، قاعدهای قومی دارد. آنها با بهرهبرداری از دوگانه قومی- مذهبی در محیط بلوچی منطقه فعالیت میکنند. این محیطها شامل جنوب شرق ایران در استان سیستان و بلوچستان، غرب پاکستان شامل ایالت بلوچستان و جنوب غرب افغانستان شامل هلمند، قندهار، نیمروز و فراه است. ویژگی اصلی محیط فعالیت گروه جیشالظلم مناطق با اکثریت بلوچ است که شامل مرکز و جنوب استان سیستان و بلوچستان، ایالت نیمروز افغانستان و بخشهای وسیعی از بلوچستان پاکستان میشود.
کومله نیز محیط فعالیتی تقریباً مشابه با جیشالظلم دارد. این گروه فعالیت خود را محل سکونت اقوام کردی قرار داده است. این مناطق نیز وسیع، ناهموار، مرزی، دور از مراکز جمعیتی و ثروت و متصل به یکدیگرند. هر دو گروه قومی بلوچ و کرد از اقوام ایرانیاند اما به دلیل تضعیف زمینههای ارتباطی با مرکزیت ایران، در سایه تبلیغات و نفوذ خارجی دچار مشکلاتی شدهاند. این مشکل لزوماً به معنای همکاری آنها با تروریستها نیست.
اگر مردم در مناطق بلوچ و کردنشین با تروریستها همکاری میکردند، وضعیت امنیتی بسیار متفاوت و ایران با بحران عمیقی روبهرو میشد. آنها موافق تروریستها نیستند و در غالب موارد آنها را مخل امنیت و پیشرفت منطقه میدانند؛ اما از نظر اندیشهای، سیاسی و امنیتی برای مقابله با آنها تجهیز نشدهاند. در کنار این دو گروه قومی، یک گروه قومی دیگر نیز وجود دارد. در مناطقی از کشور که حضور اتباع بیگانه مجاز است، گروههای تروریستی فعالیت قابلتوجهی دارند.
متن کامل گزارش سیدمهدی طالبی، پژوهشگر حوزه بینالملل را در روزنامه فرهیختگان بخوانید