فرهخیتگان: پرویز امینی استاد دانشگاه در گفتوگو با «فرهیختگان» بیان کرد: رژیم صهیونسیتی درباره ایران سه فرض اصلی داشت. اول اینکه تصور در هیئت حاکمه اسرائیل این بود که در آنچه ما میخواهیم به نام اسرائیل باشیم، یک مانع اصلی وجود دارد و آن ایران است؛ هدف اسرائیل تبدیل شدن به قدرت برتر منطقهای است و در این راه مانع اصلی نه جمهوری اسلامی بلکه خود ایران بود. در این راه، هستهای و موشکی و حتی رژیم چنج هم هدف اصلی نیست برای اینکه اگر جمهوری اسلامی هم نباشد و قدرت دیگری بر سر کار باشد که بخواهد از مزیتهای ژئوپلتیکی ایران استفاده کند، برای اسرائیل مانع محسوب میشود. بنابراین هدف اصلی آنها یک ایران ضعیف و تجزیه شده بود؛ مشابه وضعیت ایران در شهریور۱۳۲۰ .
او افزود: فرض دوم آنها این بود که ایران در ضعیفترین موقعیت ۴۵ سال اخیر خود قرار دارد، ارزیابی آنها از ایران ضعیف، تحلیلی بود که آنها درباره موقعیت لبنان، سوریه و چالشهای اجتماعی داخل ایران داشتند؛ ضمن اینکه تصور میکردند ابهاماتی که درباره قدرت نظامی ایران داشتهاند، در عملیات وعده صادق ۱ و ۲ برطرف شده. فرض سوم آنها این بود که نباید یه ایران فرصت داد چرا که اگر به ایران حمله نکنیم ایران قدرت این را دارد که خود را بازسازی کند.
امینی بیان کرد: در سیستم داخلی هم متناسب با این فروض تصمیماتی گرفته شد که درست بود و ایران همه مسیرهای مسالمتآمیز را طی کرد تا جنگ را به تاخیر بیاندازد.