چند وقتی است وضعیت دارو و ماجرا‌های حذف ارز ترجیحی دارو، از داغ‌ترین سوژه‌هاست. روز‌های اولی که خبر حذف ارز ترجیحی دارو در رسانه‌ها منتشر شد، رئیس سازمان غذا و دارو اعلام کرد اصلاح سیاست‌های ارزی، برنامه وزارت بهداشت نیست و تصمیمی است که در دولت گرفته شده تا به سمت این بروند که تعداد ارز‌ها و تفاوت نرخ‌ها را کم کنند.
این سخن رئیس سازمان و غذا دارو، یعنی یکی از معاونت‌های وزارت بهداشت و متولی اصلی تأمین، توزیع و کنترل بازار دارو بود و در همان ابتدای کشمکش حذف ارز ترجیحی دارو، سازمان متولی امر خود را از وضعیت روز‌های آتی بازار دارو مبری کرد.
چند روز قبل نیز رئیس دولت در مقام یکی از منتقدان وضعیت توزیع دارو و یارانه دارو قرار گرفت و نسبت به گم شدن یارانه دارو، معترض شد. آنچه که این روز‌ها از تولیدکنندگان حوزه دارو و تجهیزات پزشکی، داروسازان و حتی صاحبان داروخانه‌ها می‌شنویم، آشفتگی در بازار دارو از توزیع گرفته تا قیمت‌گذاری است.
براساس شنیده‌های«فرهیختگان» برخی اقلام دارویی، حتی ساده‌ترین دارو‌ها نیز در یک ماه گذشته بین ۱۵ تا ۴۱۵ درصد افزایش قیمت داشته‌اند. برای نمونه، دارویی در یک شرکت ۲۵ درصد افزایش قیمت داشته و در شرکتی دیگر ۳۱۰ درصد. همچنین تقریباً ۳۰۰ قلم داروی اساسی در کشور با کمبود شدید مواجه هستند. این دارو‌ها یا باید با مراجعه به داروخانه‌های خاص در تهران مانند داروخانه‌های ۱۳ آبان، هلال احمر یا داروخانه‌های ارتش تهیه شوند یا ممکن است نتوانید به‌هیچ‌وجه به آن‌ها دسترسی پیدا کنید و مجبور شوید به بازار سیاه مراجعه کنید یا دارو را از کشور‌های همسایه با هزار مشکل تهیه کنید.
دولت باید در توزیع عادلانه و اصولی دارو مداخله کند
عارف کمانی، مدیرمسئول خبرنامه مدیستیو و فعال صنفی حوزه سلامت، معتقد است یکی از مسائل اساسی و پیچیده در حوزه سلامت، دارو است. در بسیاری از کشور‌های جهان، بخش سلامت و دارو جزء اولویت‌های اصلی حاکمیت‌ها و دولت‌ها است و دولت‌ها به‌طور جدی در این بخش مداخله می‌کنند. این مداخله‌ها می‌تواند شامل تولید دارو، حمایت‌های مالی، تخصیص بودجه و حمایت‌های بیمه‌ای باشد. بنابراین، وقتی دولت در این حوزه اقدام می‌کند، این به معنای انجام یک وظیفه حیاتی است و نه یک لطف به مردم. این مسئولیت دولت است که در شرایط بحران یا در وضعیت‌های خاص، از بخش دارو و سلامت حمایت کند.
کمانی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «دولت به موضوع تخصیص ارز برای دارو باید توجه ویژه‌ای داشته باشد. متأسفانه، تخصیص ارز برای دارو به‌طور کامل انجام نمی‌شود یا ارز تخصیص‌یافته به اولویت‌های دیگر اختصاص پیدا می‌کند، به‌ویژه در زمینه‌های ضروری‌تر. این موضوع درحالی است که اگر بودجه‌ای که برای تأمین دارو تخصیص داده می‌شود، به‌طور کامل و به‌موقع پرداخت می‌شد، بسیاری از مشکلات کاهش می‌یافت. تخصیص ارز به‌ویژه برای واردات مواد اولیه دارویی و دارو‌های وارداتی بسیار ضروری است؛ چراکه بسیاری از دارو‌ها و مواد اولیه باید از خارج از کشور وارد شوند.»
افزایش قیمت 15 تا 415 درصدی برخی اقلام دارویی در یک ماه اخیر
این فعال صنفی حوزه سلامت افزود: «مشکل عمده دیگر این است که این ارز تخصیص‌یافته یا کاهش پیدا کرده یا به‌طور نامناسب توزیع شده است. درنتیجه، افزایش قیمت دارو به‌طور غیرقابل کنترلی در حال رخ دادن است. طبق گزارش‌های ثبت شده، قیمت دارو‌ها بین ۱۵ تا ۴۱۵ درصد افزایش یافته که برای مردم و داروخانه‌ها قابل تحمل نیست.
این افزایش قیمت‌ها به‌خصوص برای دارو‌هایی که مصرف روزمره دارند، بسیار سنگین و ناگوار است. این مشکلات ناشی از عدم تخصیص صحیح و کافی ارز، یا عدم پوشش هزینه‌های تولید دارو، به بحران جدی در صنعت داروسازی و توزیع دارو در کشور منجر شده است. بسیاری از شرکت‌های داروسازی و پخش دارو در آستانه ورشکستگی قرار دارند.
آن‌ها می‌گویند دخل و خرجشان به هم نمی‌خورد و تولید دارو برایشان سودی ندارد. این وضعیت باعث شده برخی از دارو‌ها در بازار با قیمت‌های سر به سر عرضه شوند، به‌طوری‌که برای تولیدکنندگان هیچ سودی ندارد.»
داروساز‌ها با جیب خودشان داروخانه‌ها را می‌چرخانند
کمانی همچنین معتقد است موضوع بحران قیمت‌ها به‌طور جدی در آینده برای جامعه ایجاد مشکل خواهد کرد. یعنی اگر مردم از بهمن ماه به داروخانه‌ها مراجعه کنند، ممکن است با شوک قیمتی و وضعیت بدی مواجه شوند و آن زمان متوجه این تغییرات عمده شوند.
در این وضعیت باید توجه بیشتری به تخصیص منابع و حمایت‌های دولت از شرکت‌های داروسازی و توزیع‌کنندگان دارو شود تا زنجیره تأمین دارو دچار مشکل نشود و بحران کمبود دارو و افزایش قیمت‌ها بدتر نشود. او افزود: «این وضعیت نیازمند اقدام فوری و حمایتی از سوی دولت و سازمان‌های مسئول است تا هم شرکت‌های داروسازی و داروخانه‌ها از ورشکستگی نجات یابند، و هم مردم با مشکل کمبود و افزایش قیمت دارو مواجه نشوند.»
کمانی درباره شرایط فعلی وضعیت دارو گفت: «قبلاً مثلاً چهار قلم دارو که می‌خریدند حدوداً صد هزار تومان بود، حالا یکباره شده ۵۰۰ هزار تومان. یک مشکل اساسی دیگر که وجود دارد، جدا از بحث تخصیص ارز و تمام مسائل دیگر؛ مربوط به پرداختی‌های بیمه‌ها به داروخانه‌هاست. یعنی جدا از آن بودجه‌ای که باید به شرکت‌های داروسازی، شرکت‌های تولیدی و صنایع اختصاص می‌یافت، بخشی از این هزینه باید از طریق بیمه‌ها به داروخانه‌ها پرداخت می‌شد. اما اکنون ماه‌هاست که این پرداخت‌ها انجام نشده است. داروخانه‌ها عملاً با جیب خودشان پول دارو‌های بیمه‌ای را به مردم می‌دهند و این مبلغ، پس از مدت زمان طولانی، به‌طور معمول با چند ماه تأخیر پرداخت می‌شود.»
بیمه تأمین اجتماعی از تیرماه هیچ پرداختی نداشته است
او ادامه داد: «برای مثال، بیمه تأمین اجتماعی از تیرماه هیچ پرداختی نداشته است. آخرین پرداخت آن در تیرماه بوده و حالا تقریباً پنج یا شش ماه است که هیچ پرداختی از سوی بیمه تأمین اجتماعی انجام نشده است. یا مثلاً در بحث شیر خشک، بیمه سلامت که تأمین‌کننده این کالا برای تمام بیمه‌گزاران و کسانی که بیمه پایه دارند، بوده، حدوداً شش ماه است که پرداختی نداشته. داروسازان در این زمینه می‌گویند ما عملاً به‌عنوان «پدر معنوی» بچه‌های این مرز و بوم عمل می‌کنیم، زیرا پول شیر خشک را از جیب خودمان پرداخت می‌کنیم و بعد از چند ماه این مبلغ به ما بازپرداخت می‌شود، بدون اینکه سودی نصیب داروخانه‌ها شود. حتی گاهی داروخانه‌ها با ضرر، پول شیر خشک را پرداخت می‌کنند. قیمت این کالا به‌طور قابل توجهی افزایش یافته و برای مثال شیر خشکی که قبلاً ۸۰ هزار تومان خریداری می‌شده، اکنون ۱۸۰ هزار تومان شده است. این مسئله مشکلات زیادی ایجاد کرده است.»
وی در ادامه عنوان کرد: «یکی از مشکلات دیگر این است که بسیاری از داروخانه‌ها اکنون در حال اتمام حجت هستند. انجمن داروسازان ایران و انجمن‌های استانی با مجموعه بیمه‌های تأمین اجتماعی، سلامت و نیرو‌های مسلح که بیمه پایه را پوشش می‌دهند، تماس گرفته‌اند. آن‌ها اعلام کرده‌اند اگر پرداخت‌ها تا اول بهمن ماه تسویه نشود یا به حد معقولی نرسد، ممکن است خدمات خود را به‌طور جدی تغییر دهند. این وضعیت می‌تواند به یک مشکل بسیار جدی تبدیل شود.»
کمبود 200 تا 300 قلم داروی اساسی در بازار
این فعال صنفی همچنین در رابطه با کمبود برخی اقلام دارویی نیز گفت: «اکنون تقریباً ۳۰۰ قلم داروی اساسی در کشور با کمبود شدید مواجهند. این دارو‌ها یا باید با مراجعه به داروخانه‌های خاص در تهران مانند داروخانه‌های ۱۳ آبان، هلال احمر یا داروخانه‌های ارتش تهیه شوند، یا ممکن است اصلاً نتوانید به آن‌ها دسترسی پیدا کنید و مجبور شوید به بازار سیاه مراجعه کنید یا دارو را از کشور‌های همسایه با هزار مشکل تهیه کنید.
جدا از این، باید مراقب باشیم این لیست ۲۰۰ یا ۳۰۰ قلم دارو افزایش پیدا نکند. من دقیقاً نمی‌توانم عدد دقیقی به شما بگویم، چون واقعاً مشخص نیست چه تعداد دارو در آینده به این لیست اضافه خواهد شد. ممکن است فردا یکی از این دارو‌ها به لیست اضافه شود یا در فهرست فعلی تغییراتی ایجاد شود. این دارو‌ها اغلب دارو‌های اساسی و جدی‌اند که به‌طور گسترده در میان مردم مصرف می‌شوند. دارو‌هایی برای بیماران قلبی عروقی یا بیماران اعصاب، دارو‌هایی که نیاز روزمره مردم به آن‌ها بستگی دارد، متأسفانه با کمبود جدی روبه‌رو شده‌اند.»
گزارش کامل زینب مرزوقی، خبرنگار گروه نقد روز را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.