111 کارگردان فیلم اول نتیجه 10 سال حضور در جشنواره فیلم فجر بوده است؛ امسال هم 13 فیلم اولی در این جشنواره حضور دارند. همین دو جمله کوتاه باعث میشود سراغ این موضوع برویم تا ببینیم چه فرایندی درطول زمان برای فیلماولیها طی شده و حالا در کجا قرار دارند؟ در دنیای سینما، کارگردانهایی که اولین فیلمهای خود را ساختهاند، بهنوعی درحال کاشت بذرهاییاند که با گذر زمان و رسیدگی به میوههایی پربار تبدیل میشوند.
بعضا این افراد دست روی موضوعاتی میگذارند که بسیاری از کارگردانان باتجربهتر به آنها نزدیک نمیشوند. نگاه نو و ایدههای تازهای که آنها به سینما میآورند، نهتنها به غنای صنعت فیلمسازی کمک میکند، بلکه راههای جدیدی را برای بیان داستانهای متفاوت باز میکند. سرمایهگذاری روی این کارگردانهای جوان، یک نوع فرصت استراتژیک برای کشف استعدادهای جدید است. شاید در ابتدا به نظر برسد که این سرمایهگذاری ریسکپذیر باشد، اما درحقیقت همانطور که در دنیای کسبوکار هم دیده میشود، گاهی کمریسکترین تصمیمات همانهاییاند که درنهایت بیشترین سود را به همراه دارند. در سینما این سود نهتنها به شکل مالی، بلکه از منظر فرهنگی نیز خود را نشان میدهد.
جشنواره فجر در به چشم آمدن و موفق شدن این دست از کارگردانان نقش مهمی ایفا میکند. از طرفی اگر قابهای نگاهمان را وسیعتر کنیم و بهقول سینماییها از لنز واید استفاده کنیم، سرمایهگذاری روی کارگردانهای جوان نهتنها به سود سینما، بلکه به سود کل فرهنگ کشور است. این کارگردانان تازهنفس، با نگاهی تازه و قصههای نو، میتوانند مخاطب جدیدی جذب کنند و سینما را از حالت یکنواختی خارج کنند.
این نوع سرمایهگذاری به معنای پرورش یک سرمایه انسانی است که درنهایت میتواند به رشد سینما و گسترش نگاههای نو در این حوزه منتهی شود. درنهایت، این سرمایهگذاری نهتنها یک بُرد برای سینما است، بلکه به یک بازی دو سر برد تبدیل میشود که هم سینما و هم فرهنگ از آن بهره میبرند.
متن کامل گزارش فرهیختگان از معرفی ۱۱ کارگردان فیلماولی جشنواره فجر را در روزنامه بخوانید.