تاریخ : Tue 17 Dec 2024 - 10:48
کد خبر : 199070
سرویس خبری : نقد روز

پزشکیان: به حق خود قانع نیستیم!

در اختتامیه پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فارابی

پزشکیان: به حق خود قانع نیستیم!

پزشکیان در آیین اختتامیه پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فارابی سخنرانی کرد و گفت: اختلافاتی که در جامعه وجود دارد برای اینکه به حقوق دیگران احترام نمی‌گذارم و به حقوق قومیت، جنسیت و تفکر و اندیشه احترام قائل نیستیم.

 مسعود پزشکیان صبح سه شنبه ۲۷ آذرماه در مراسم اختتامیه پانزدهمین دوره جشنواره بین المللی فارابی که با معرفی برگزیدگان این رویداد علمی در سالن اجلاس سران همراه بود، صحبت کرد.

پزشکیان در این دیدار گفت: تمام ظلم و بی‌عدالتی که در جامعه وجود دارد به این دلیل است که به حق خود قانع نیستیم. تمام مشکلات ما به این دلیل است که به حق و حقوق خود قانع نیستیم و به حقوق دیگران تجاوز می‌کنیم و همین آغاز اختلاف است. اگر در جامعه اختلاف وجود دارد به دلیل این است که ما به حقوق دیگران در جامعه احترام نمی‌گذاریم و تصور می‌کنیم همه باید آنطور که من می‌پسندم و می‌فهمم عمل کنند.

رئیس‌جمهور تصریح کرد: به حقوق قومیت، جنسیت و تفکر و اندیشه دیگران در جامعه احترام نمی‌گذاریم و تصور می‌کنیم دیگران باید حتما آنگونه که من می‌بینیم و می‌فهمم، ببینند و بفهمند و اگر اینطور نباشند، نباید هم وجود داشته باشند و این آغاز اختلاف است.

پزشکیان یادآور شد: در مدیریت نیروی انسانی می‌گویند براساس عملکرد پول پرداخت کنید، احترام بگذارید و جایگاه دهید. این موارد را می‌توانید در ساختار اداری ما نهادینه کنید تا براساس عدالت و انصاف عمل شود. چرا سیستم پویا و خلاق نیست و جلو نمی‌رود؟ چون افراد در جایگاه درست قرار نگرفته‌اند.

رئیس‌جمهور با تاکید بر این‌که «باید این نگاه در جامعه ایجاد شود که انسان می‌تواند همواره پیشرفت کند و بهتر از روز قبل باشد»، اظهار کرد: اگر این باور در جوامع اسلامی ایجاد شد، همه‌چیز از اقتصاد و فرهنگ تا دیگر موارد اصلاح می‌شود. اگر چنین نمی‌شود به این دلیل است که باورهای ما در یک قالبی متصلب شده است و ذهنیت بسته‌ای در ما ایجاد می‌شود که نمی‌توانیم از آن خارج شویم.

وی افزود: ما در هرجایی که هستیم و در هر اقدامی که انجام می‌دهیم، به هرکسی بر اساس اندازه و جایگاهش احترام بگذاریم نه بیشتر. من به عنوان یک کارمند در ساختار اداری چه کار کنم، چه کار نکنم، حقوق، پاداش و مزایا را دریافت می‌کنم اما بین کسی که عالم است، کار می‌کند و اثربخش است و بین کسی که عالم نیست و بدون دلیل پستی را گرفته است و کار نمی‌کند، چون آن پست سرجایش است، پرداخت هم به همان اندازه سرجای خود است. آیا این علمی و کارشناسی است؟ اعتقادی است؟