روشنک دوراندیش؛ فرهیختگان آنلاین: با وجود اینکه تا امروز در حوزه فرهنگ و علم و فناوری اسناد مختلفی تدوین شده، اما حوزه ورزش کشور از این ظرفیت بی بهره مانده است. تا جایی که 21 اذر ماه سال گذشته مهدی میرجلیلی، رئیس سازمان بسیج ورزشکاران گفته بود: «برای اولین بار قرار است سندی واحد برای مدیران در ورزش داشته باشیم. برای یک خروجی خوب نباید عجله کنیم، زیرا این سند خیلی جامع است و زیست بوم‌ها با یکدیگر تقاوت دارند.»
حالا با گذشت نزدیک به یک سال از این اظهارنظر به نظر می رسد اهمیت تدوین چنین اسنادی بیشتر از گذشته پررنگ شده به طوری که محسن سمیع زاده، رئیس سازمان تیم‌های ملی شنا به «مهر» از تدوین نقشه راه شنای ایران تا المپیک ۲۰۲۸ خبر داده و اعلام کرد: « بازی های کشورهای اسلامی و بازی های آسیایی ناگویا دو رویداد مهمی هستند که در میانه راه المپیک قرار دارند. بالاید از این بازی ها عبور کنیم تا به المپیک برسیم. حضور کیفی و موفق در آنها هم بخشی از برنامه های ما است.»
هر چند مشخص نیست که در صورت تدوین این سند تا زمان مقرر شده چه تغییراتی در رشته شنای کشور ایجاد می شود اما موضوع پراهمیت تر این است که طبیعتا احساس نیاز به این مسئله از سوی مسئولین مختلف ورزشی را باید به فال نیک گرفت و می توان انتظار داشت در آینده برای رشته های مهم ورزشی نیز شاهد اسناد بالادستی جداگانه ای باشیم. اسنادی که هم در حوزه زیرساخت ها می تواند تحول ایجاد کند و هم از هدررفتن هزینه ها به خصوص در رشته های خاص در صورتی که شاهد تدوین اسناد در آنها باشیم هم جلوگیری می کند.