آریل شارون از دل بیروت، کشتار صبرا و شتیلا را سازماندهی کرد. سال 1982 وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی که بعدها نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی شد خود نیز در این جنایت نقش داشت.

جرج اسلایتزر، مستند‌ساز هلندی که از کشتار صبرا و شتیلا فیلمبرداری می‌‌کرد بعدها صحنه وحشتناکی که شاهدش بود را این‌گونه با خبرنگار روزنامه فولکس کرانت هلند درمیان می‌گذارد: «شارون کلت کمری‌اش را بیرون کشید و دو کودک فلسطینی در حال فرار را از فاصله نزدیک هدف قرار داد.»

این وضعیت امنیتی است که لبنان پیش از تأسیس حزب‌الله تجربه می‌کرد. رژیمی که تمام ارتش‌های عربی را در جنگ 1067 طی 6 روز شکست داده بود رویای گسترش سرزمین‌هایش را از لبنان شروع کرد. کسی فکرش را نمی‌کرد که این‌بار نه چندکشور عربی بلکه یک گروه مقاومت کوچک نه تنها در برابر رژیم صهیونیستی بایستد بلکه بتواند آن را از خاک لبنان عقب براند. پس از تشکیل حزب‌الله در دهه ۱۹۸۰، وضعیت امنیتی لبنان به‌طور چشمگیری تغییر کرد. این گروه که در ابتدا به عنوان یک نیروی مقاومت مردمی در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی شکل گرفت، به مرور توانست نقش حیاتی در امنیت ملی لبنان ایفا کند. از تخلیه نیروهای صهیونیستی از جنوب لبنان و پایان دادن به حضور آن‌ها در مناطق مختلف تا شکست استراتژی‌های نظامی رژیم صهیونیستی، همگی از دستاوردهای حزب‌الله محسوب می‌شوند.

پیش از ظهور حزب‌الله، رژیم صهیونیستی با حملات گسترده موجب بی‌ثباتی عمیق این منطقه شده بود. با شکل‌گیری حزب‌الله و افزایش تدریجی قدرت نظامی و مردمی آن، رژیم صهیونیستی ناچار به عقب‌نشینی شد. امروزه، لبنان از نظر امنیتی نسبت به گذشته بسیار مستحکم‌تر است و حزب‌الله به عنوان نیرویی بازدارنده در مرزهای جنوبی، مانع تجاوزات جدید شده است. با بررسی رویدادهای کلیدی لبنان قبل و بعد از حزب‌الله، تأثیر این گروه بر امنیت ملی این کشور بهتر قالب درک است. 

1978: حمله رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان
در مارس ۱۹۷۸، ارتش رژیم صهیونیستی عملیات بزرگی به نام «عملیات لیتانی» را در جنوب لبنان آغاز کرد. در این حمله، نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی تا رودخانه لیتانی پیشروی کردند و مناطق وسیعی از جنوب لبنان را اشغال کردند. بیروت نزدیک به سه ماه در محاصره کامل نظامیان ارتش رژیم‌صهیونیستی قرار گرفت. این عملیات باعث شهادت و زخمی‌شدن صدها نفر از غیرنظامیان لبنانی و منجر به آوارگی گسترده‌ای در میان جمعیت جنوب لبنان شد. 

۱۹۷۸: ایجاد منطقه حائل و تأسیس ارتش لبنان جنوبی 
پس از عملیات لیتانی، رژیم صهیونیستی با ایجاد منطقه‌ای حائل در جنوب لبنان سعی کرد که کنترل خود را بر این منطقه حفظ کند. رژیم صهیونیستی ارتش لبنان جنوبی (SLA) را تأسیس کرد که تحت رهبری سعد حداد و با حمایت صهیونیست‌ها اداره می‌شد. این گروه به عنوان یک نیروی شبه‌نظامی طرفدار رژیم اشغالگر قدس عمل می‌کرد و در سرکوب و کنترل مناطق جنوبی نقش مهمی داشت. 

۱۹۷۰-۱۹۸۰: درگیری‌های مستمر مرزی
‌در این دوره، مرزهای جنوبی لبنان به یک نقطه بحران دائم تبدیل شده بود. درگیری‌های کوچک و بزرگ با رژیم صهیونیستی در مرز ادامه داشت و به حملات توپخانه‌ای و حملات هوایی از سوی این رژیم به مناطق مسکونی لبنان نیز منجر می‌شد. 

۱۹۸2: حمله رژیم صهیونیستی به بیروت 
پیش از حمله اصلی رژیم صهیونیستی به لبنان در سال ۱۹۸۲، ارتش این رژیم حملات هوایی گسترده‌ای به بیروت و مناطق اطراف آن انجام داد. رژیم صهیونیستی در ۱۶ سپتامبر ۱۹۸۲ به بیروت وارد شد و بخش غربی این شهر را تصرف کرد. با ورود نیروهای صهیونیستی به بیروت، فاجعه‌‌ کشتار صبرا و شتیلا نیز رخ داد که در آن نیروهای شبه‌نظامی فالانژ لبنان، تحت نظارت نیروهای صهیونیستی، به اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی حمله کرده و صدها غیرنظامی را کشتند. این تصرف بیروت، نخستین باری بود که رژیم صهیونیستی تا این حد به یک پایتخت عربی نفوذ کرد. 

۱۹۸۲: خروج رژیم صهیونیستی از بیروت 
در سال ۱۹۸۲، رژیم صهیونیستی پس از محاصره‌‌ شدید، بیروت را تصرف کرد. با اقدام گروه‌های مقاومت لبنانی و فشارهای بین‌المللی، نیروهای صهیونیستی به تدریج از پایتخت لبنان عقب‌نشینی کردند؛ اما به اشغال مناطق جنوبی ادامه دادند. اقدامات و حملات رژیم صهیونیستی پیش از ۱۹۸۲، لبنان را به یک منطقه بی‌ثبات و دچار بحران‌های امنیتی عمیق تبدیل کرد. این وضعیت بود که در نهایت باعث شکل‌گیری حزب‌الله به عنوان یک نیروی مقاومت مردمی در لبنان شد. این دوران مقدمه‌ای برای شکل‌گیری حزب‌الله به عنوان یک نیروی مقاومتی در برابر رژیم صهیونیستی بود.

۱۹۸۵: خروج رژیم صهیونیستی از صیدا و مناطق جنوبی 
با ادامه مقاومت، رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۵ مجبور به عقب‌نشینی از صیدا و بسیاری از مناطق جنوبی لبنان شد. رژیم صهیونیستی پس از این عقب‌نشینی، منطقه‌ای موسوم به «منطقه امنیتی» در جنوب لبنان ایجاد کرد و به حضور نظامی خود در بخش‌هایی از مناطق جنوبی ادامه داد. این عقب‌نشینی، گامی بود که به تثبیت مقاومت حزب‌الله و تقویت نیروهای آن کمک کرد. در این سال حزب‌الله با نامگذاری رسمی سازماندهی مجدد شد. مساحت منطقه امنیتی حدود ۸۰۰ کیلومتر مربع تقریباً 8 درصد از مساحت لبنان بود که در امتداد مرز لبنان با فلسطین اشغالی ادامه داشت و به ۵ کیلومتر تا ۲۰ کیلومتر در اعماق لبنان می‌رسید. 

۱۹۹۰: خروج رژیم صهیونیستی از صور و بخش‌هایی از جنوب 
در جریان درگیری‌های مستمر، رژیم صهیونیستی طی عملیات‌های مختلف و با فشار فزاینده‌‌ حزب‌الله، برخی مواضع خود در مناطق جنوبی مانند شهر صور را ترک کرد. هرچند این خروج کامل نبود، اما نشانه‌ای از ضعف تدریجی ارتش رژیم صهیونیستی در مواجهه با مقاومت بود. 

۲۰۰۰: عقب‌نشینی کامل رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان 
در نهایت، رژیم صهیونیستی در پی فشارهای فزاینده و مقاومت نظامی حزب‌الله، در ۲۵ مه ۲۰۰۰ از تمامی مواضع خود در جنوب لبنان عقب‌نشینی کرد. این اولین بار بود که رژیم صهیونیستی از منطقه‌ای اشغالی بدون قرارداد صلح رسمی خارج شد و پیروزی بزرگی برای مقاومت لبنان به شمار می‌رفت. حزب‌الله از این رویداد به عنوان «آزادی جنوب» یاد می‌کند و آن را یکی از دستاوردهای تاریخی خود می‌داند. این عقب‌نشینی‌ها به مرور به تثبیت جایگاه حزب‌الله در لبنان و تقویت جایگاه امنیتی آن در مرزهای جنوبی لبنان انجامید. 

۲۰۰۶: بازدارندگی در جنگ ۳۳روزه 
در سال ۲۰۰۶، حزب‌الله توانست طی جنگ 33 روزه در برابر حملات گسترده رژیم صهیونیستی مقاومت کند و عملاً به عنوان نیروی بازدارنده در لبنان شناخته شود.

۲۰۰۶: کاهش درگیری‌ها  
از سال ۲۰۰۶ به بعد، میزان حملات مستقیم رژیم صهیونیستی به خاک لبنان کاهش یافت. این کاهش تا حد زیادی به خاطر نقش بازدارنده حزب‌الله و ترس این رژیم از واکنش‌های آن بوده است. حزب‌الله با ایجاد پایگاه‌های دفاعی در مرزها، کنترل مؤثری بر مناطق جنوب لبنان دارد. این موضوع باعث شده است که رژیم صهیونیستی در موارد متعددی از حملات هوایی یا زمینی خودداری کند. 

۲۰۲۳: گسترش دامنه موضع تدافعی تا غزه
درحالی که حزب‌الله همواره به عنوان بازوی نظامی لبنان به عنوان ابزار تدافعی در برابر رژیم‌صهیونیستی عمل می‌کرد، در جنگ اخیر رژیم صهیونیستی با غزه، حزب‌الله پارا فراتر گذاشته و برای حمایت از مردم غزه و کاهش تمرکز رژیم صهیونیستی بر این باریکه وارد عمل شده است. اقدامات حمایتی یک سال اخیر حزب‌الله باعث شده تا بخش‌های شمالی سرزمین‌های اشغالی به مناطقی ناامن برای شهرک‌نشینان تبدیل شده و تداوم جنگ برای رژیم صهیونیستی بدون هزینه نماند.