فرهیختگان آنلاین: علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان تراکتور در رابطه با حکم کمیته انضباطی به خاطر مصاحبه‌اش بعد از بازی با فولاد گفت: «برخی‌ها ماه‌هاست علیه من جو منفی راه انداخته‌اند؛ پس از بازی با فولاد هم از نتیجه به دست آمده بسیار ناراحت بودم و در آن شرایط حرف‌هایی زدم. اگر سخنان من باعث رنجش خاطر کسی شده، عذرخواهی می‌کنم. واقعیتش قصد توهین و اتهام‌زنی را نداشتم.»

آن‌طور که مشخص است؛ علیرضا بیرانوند از تهدید به انتشار ویدئو به عذرخواهی اجباری رسیده؛ گفت‌وگوی اخیر بیرانوند نه‌تنها ابهامی از پرونده «شیرینی‌»اش کم نکرده، بلکه به اندازه همان ادعای اولیه‌اش هم عجیب است. گلر تراکتور ضمن عذرخواهی گفته قصد اتهام‌زنی و توهین نداشته اما این توضیحات باز هم هیچ داده‌ جدیدی به این پرونده اضافه نمی‌کند. نه سرنوشت ادعای شیرینی و ویدئویی که از آن صحبت کرده بود را روشن کرد و نه افکار عمومی را قانع. 

برای تعیین‌تکلیف سرنوشت این پرونده باز هم باید منتظر ماند اما سوال مهمی که باید درباره آن بیشتر فکر کرد این است که اگر بازیکنی غیر از بیرانوند هم بود، در ادعایی به این بزرگی این‌‌چنین با او برخورد می‌شد؟ با این مماشات و مصلحت‌اندیشی باید برای فوتبال تاسف خورد.