تقریباً یک‌سال از جنگ اسرائیل و غزه گذشته است؛ یک‌سالی که جنایت‌های بسیاری را این رژیم جعلی انجام داده و اخیراً هم که با لبنان و بمباران ضاحیه بیروت دامنه جنایت‌هایش را گسترش داده است. وحید یامین‌پور این روزها در لبنان حضور دارد و به گفته خودش سال‌هاست که دغدغه جدی در حوزه روایت دارد، سراغش رفتیم تا بدانیم در حال حاضر در لبنان چه خبر است؟ او از وضعیت فعلی لبنان می‌گوید و امیدواری‌ای که در دل مردم به‌خاطر عملیات وعده صادق 2 به وجود آمده. از حضور رسانه‌های ایرانی و روایتگری جنگ می‌گوید که نیاز به یک همگرایی حداکثری در آن داریم. متن این گفت‌وگو را در ادامه از نظر می‌گذرانید.
وحید یامین‌پور اظهار داشت: مسئله پیجرها در لبنان بسیار مسئله بغرنجی بود و ابعادش عمیق‌تر از آن است که در رسانه‌ها روایت شده‌اند. مسئله پیجرها فقط در حد جراحت و مجروح شدن و شهادت جمعی از نیروهای حزب‌الله نبوده، بلکه به‌خاطر ناگهانی و غافلگیرانه بودن این ضربه آثار روانی بسیار وسیعی در بین مردم باقی گذاشته و هنوز که هنوز است همه راجع به آن روز عجیب صحبت می‌کنند. در ضاحیه هر چندمتر یک نفر با وضعیت جراحت‌های عمیق کنار خیابان بود و از خیلی از خانه‌ها صدای انفجار شنیده می‌شد. بسیاری از خانواده‌ها که خانواده اعضای حزب‌الله بودند، به‌واسطة پیجرها مجروح شدند. آن حادثه از جهت روانی بسیار تکان‌دهنده بود. بلافاصله بمباران صدها نقطه توسط هواپیماهای رژیم‌صهیونیستی و شهادت سید اتفاق افتاد که کنار هم قرارگرفتن این چند حادثه شوک عمیقی به جامعه لبنان وارد کرده بود. احساس می‌کنم به‌مرور، این روحیه بازسازی می‌شود و به لحاظ روانی ترمیم می‌شود. طی همین دوهفته‌ای که در لبنان بودم این روند بازسازی و امیدواری را کاملاً احساس می‌کنم. یک وجه این ماجرا اخبار خوبی است که در خط مقدم جبهه جنوب به گوش می‌رسد و مردم را امیدوار می‌کند و این جمله بیش‌ازپیش شنیده می‌شود که حزب‌الله خود را پیدا کرده و مردم هم احساس می‌کنند این دوره‌ای است که می‌گذرد و می‌توانند مجدد به نقطه‌ای برگردند که پیروزی را ببینند.
وی افزود: در مورد نگاه به ایران پیش از اینکه به لبنان بیایم شنیده بودم برخی انتقادهایی به ایران داشتند و آن شایعه و توطئه اینکه ایران، حزب‌الله را به آمریکا فروخته، الان در لبنان شنیده می‌شود، منتها از زمانی که من آمدم؛ چون سفرم بعد از عملیات وعده صادق 2 و دو روز بعد از سخنرانی حضرت‌آقا در نماز جمعه تهران بود، همان‌طور که دوستان ما در لبنان می‌گفتند این دو اتفاق- یعنی عملیات وعده صادق 2 و بیانات حضرت آقا در نماز جمعه تهران- وضع را دگرگون کرده است.
مردم لبنان، چه شیعیان و حزب‌الله و چه غیر آنها حتی مسیحی‌ها، ایران را یک دوست قابل‌اعتماد می‌دانند که در شرایط سخت همواره از تمامیت ارضی و مردم لبنان حمایت کرده است. به‌خصوص در یک سال اخیر بعد از طوفان الاقصی ازآنجا‌که عموم رهبران و دولت‌های کشورهای اسلامی جبهه مقاومت را رها و حتی با رژیم‌صهیونیستی همراهی کرده‌اند، به‌نوعی ناامیدی از رهبران و حاکمان کشورهای عرب و اسلامی مقارن با شجاعت و انسان‌دوستی‌ای که در رفتار ایران، مردم لبنان مشاهده کردند؛ بوده و این را مدام به زبان می‌آورند. البته حزب‌الله به کیفیت دیگری به ماجرا نگاه می‌کند. حزب‌الله معتقد است این جنگ لبنان با رژیم‌صهیونیستی نیست، بلکه این جنگ جبهه مقاومت است و ایران عملاً در این جنگ که یک جنگ واقعی است حاضر و حضور ایران مباشر و مستقیم است، این‌طور نیست حضور ایران در این جنگ حضور نیابتی باشد.
یامین‌پور گفت: رسانه‌های ایران چه‌بسا بیشتر از رسانه‌های لبنان به این جنگ می‌پردازند؛ اما اگر منظور تأثیر رسانه‌ای است، ایران هیچ رسانه‌ای ندارد که عضو رسانه‌های جریان اصلی باشد. ما جزئی از رسانه‌های جریان اصلی نیستیم. دیروز با یکی از خبرنگاران الجزیره صحبت می‌کردم، تعبیر او این بود که الجزیره بمب اتمی قطر است. الجزیره واقعاً یک رسانه است. الجزیره در فلسطین، در لبنان، در سوریه و در اقصی‌نقاط جهان عرب به‌عنوان یک رسانه جریان اصلی دستور تعیین می‌کند و روایت آن یک روایت دست‌اول و تأثیرگذار است. متأسفانه ایران عضو باشگاه رسانه‌های جریان اصلی نیست.
وی افزود: تلاش‌هایی به‌واسطة پرس تی‌وی و العالم کرد، هم به‌خاطر ضعف حرفه‌ای و هم به‌خاطر مشکلاتی که بر سر راه ما مثل پخش ماهواره‌ای در اروپا در انگلستان ایجاد کردند این امکان گرفته شد. ما به‌عنوان جریان اصلی به اسم ایران حاضر نیستیم؛ ولی چه‌بسا این خلأ را به‌واسطة رسانه‌هایی مثل المیادین به‌نوعی جبران می‌کنیم. حتی از من بپرسید می‌گویم در یک سال اخیر هیچ رسانه‌ای چه داخلی و چه خارجی به‌اندازه الجزیره عربی بلندگوی مواضع جمهوری اسلامی و مبلغ نقش و تأثیرگذاری جمهوری اسلامی در جبهه مقاومت نبوده است.
متن کامل گفت‌وگوی عاطفه جعفری، دبیر گروه فرهنگ را با وحید یامین‌پور را در روزنامه فرهیختگان بخوانید