حالا پس از پایان کار تیم ملی، رسانه‌ها، مجریان تلویزیون و برخی مطبوعات از این موضوع می‌گویند که فیفا نمی‌خواسته بازیکن بزرگی  مانند رونالدو یا تیم قدرتمندی مثل اسپانیا از دور رقابت‌ها خارج شود و به این خاطر است که ایران را از دور رقابت‌ها خارج کرده‌اند. آنها برای اثبات این موضوع به مسائل و موضوعات اقتصادی و اسپانسرهای جام‌جهانی اشاره می‌کنند و اینکه اگر بزرگان فوتبال دنیا از دور رقابت‌ها حذف شوند ضررهای مالی بسیاری به بار می‌آید. مثل همیشه ما می‌خواهیم ضعف‌ها و خلأهای موجود در بحث آماده‌سازی تیم ملی، عدم پرداخت کافی به تیم‌های پایه و به‌طور کل نواقص بسیار در ساختار فوتبال را زیر این ابر مظلوم‌نمایی و قربانی شدن بپوشانیم. همان‌طور که همه دیدیم این تکنولوژی کمک‌داور ویدئویی بود که به مدد ما آمد و باعث شد پنالتی دقایق پایانی در دیدار با پرتغال نصیب‌مان شود.

آیا اگر مهدی طارمی دقت بیشتری می‌کرد و شوت دقیقه 96 را وارد دروازه پاتریسیو می‌کرد حالا فیفا می‌توانست مانع از حذف پرتغال در دور گروهی شود؟ در اینکه در صنعتی مانند فوتبال با این حجم از مبادلات پولی فساد وجود دارد، شکی نیست ولی اگر بخواهیم با همین توهم توطئه و نقش قربانی بازی کردن، ضعف‌ها و نقص‌های خود را نبینیم هیچ‌گاه هیچ پیشرفتی در فوتبال و به‌طور کلی ورزش به‌دست نخواهیم آورد. نقد دیگر به گزارشگران و مجریان برنامه ویژه جام جهانی است. همین دوستان هر روز از لزوم رعایت ادب و احترام از سوی مردم نسبت به داور و بازیکنان حریف سخن می‌گویند ولی به‌راحتی چنین اتهام بزرگی را نسبت به فیفا و نهادهای تحت نظارت آن روا می‌دارند. آیا فکر نمی‌کنید با رواج این‌گونه رفتارها بازهم شاهد عصبانیت و به تبع آن توهین توده مردم نسبت به دیگران می‌شویم؟ آیا غیر از این می‌تواند باشد اگر فوتبال دنیا در فساد و تباهی این‌چنین دست و پا می‌زند پس چه لزومی به برگزاری جام جهانی است؟ فوتبال زبان مشترک همه مردم دنیاست و به قول عادل فردوسی‌پور سریع‌ترین راهی است که می‌تواند یک ملت را به آرزوهایش برساند. بیایید مانند تمام دنیا از این پدیده خارق‌العاده لذت برده و به نمایشی که بچه‌های تیم ملی در روسیه نشان دادند، افتخار کنیم.

* نویسنده : محمد جوادی‌فر خبرنگار